Δεκάδες μικροί χώροι. Μηχανές που δουλεύουν ασταμάτητα. Ραπτομηχανές που χέρια επιδέξια αλλάζουν κλωστές και συνεχίζουν.
Πριν χρόνια στο ιστορικό κέντρο της Κομοτηνής. Μικροί επαγγελματικοί χώροι που κρατούσαν σε λειτουργία μόνο γυναίκες, χριστιανές και μουσουλμάνες που δειλά – δειλά έκαναν τα βήματά τους εκτός κατοικίας ενισχύοντας με την τέχνη τους το οικογενειακό τους εισόδημα. Σήμερα περισσότερα από δέκα πέντε ραφτάδικα λειτουργούν στον ίδιο χώρο. Με την κίνηση να αποζημιώνει κόπους και προσπάθειες και το ωράριο να καθορίζεται ανάλογα με τις αναθέσεις δουλειάς: Παντελόνια και φούστες για κόντεμα. Σακάκια και μπουφάν που έχουν φθαρεί, φορέματα και πουκάμισα που χρειάζονται την «ανανέωσή» τους. Έτσι, ανάλογα με τη δουλειά και το χρόνο που απαιτεί τα δύο ευρώ γίνονται τέσσερα και κάποιες φορές και έξι. Κόστος προσαρμοσμένο στις ανάγκες της εποχής.
Όσον αφορά στα μυστικά και στις τεχνικές που ακολουθούν με ευλάβεια; Άλλοτε «μαθήματα» που πήραν στο πλευρό της μαμάς και άλλοτε διδασκαλίες από τα κοινά τους «βήματα» κοπτικής- ραπτικής, τεχνικές «δανεισμένες» από τις έμπειρες γειτόνισσες τους. Η Κομοτηνή στα στενά σοκάκια της και στους εμπορικούς της δρόμους έχει και ήχο όχι μόνο της πολύβουης πόλης, αλλά και των ραπτομηχανών που κινούνται ασταμάτητα. Βελόνα και κλωστή που έδωσε έναυσμα σε μουσουλμάνες κυρίως γυναίκες να βγουν από το στενό οικογενειακό περιβάλλον και να διεκδικήσουν το δικό τους εργασιακό ρόλο. Με την έκκληση διαχρονικά ίδια πάντα την ενίσχυσή – ένταξη τους σε προγράμματα που θα τους βοηθήσουν να συνεχίσουν την προσπάθεια.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος