Συνταξιούχος εκπαιδευτικός η κα Δάφνη Παπαβασιλείου βγήκε στην σύνταξη πριν χρόνια. Ωστόσο, όπως δήλωσε στην ΕΡΤ Κομοτηνής και στην εκπομπή «Καθημερινές ιστορίες» (17-6-2021) ήταν πάρα πολύ δεμένη με την όλη διαδικασία, οπότε, μόλις της ζητήθηκε να βοηθήσει το έκανε με πολύ χαρά και, «εν μέρει», όπως είπε, «με ιδιοτέλεια» εξηγώντας: «Ξαναμπήκα στην τάξη. Ήταν αυτό που μου έλειψε αυτά τα χρόνια που είμαι συνταξιούχος. Ήταν μια ιδιαίτερη εμπειρία, πολύ συγκινητική».
Μιλώντας για την εμπειρία της εθελοντικής προσφοράς σε μαθητές Ρομά, μαθητές του 12ου Δ.Σ. Κομοτηνής η κα Δάφνη Παπαβασιλείου σημείωσε ότι: «Συμμετείχαν όλα τα παιδιά και μάλιστα ήθελαν να έρχονται την ημέρα που είχαν στο πρόγραμμα τους το πλέξιμο και ρωτούσαν: «Πότε θα ξανακάνουμε τη δράση αυτή;». Ήτα πολύ συγκινητική η συμμετοχή όλων. Εκτός από τη διάθεση έδειχναν ιδιαίτερο ενθουσιασμό να δημιουργήσουν, ήθελαν να συμμετέχουν όλες οι τάξεις, να κάνουν όχι μόνο για τους ίδιους αλλά και τα αδέρφια τους, τους φίλους τους, να πάνε ένα δώρο στο σπίτι. Ήταν πολύ συγκινητικό και αυτό μας έδωσε το κουράγιο να συνεχίσουμε».
Σύμφωνα με την κα Παπαβασιλείου τα παιδιά ήταν πάρα πολύ συνεργάσιμα και υπάκουα. «Ελάχιστα έβγαλαν μια άρνηση. Αλλά βλέποντας το ενδιαφέρον των άλλων παιδιών και τα έργα τους ενθουσιαζόταν όλα και συμμετείχαν. Και μάλιστα ήταν πολλά που δεν τα κατάφερναν από την αρχή, έπρεπε να ξηλωθεί το εργόχειρο τους, δεν διαμαρτύρονταν γιατί ήθελαν να κάνουν κάτι καλύτερο. Όταν το πετύχαιναν ήθελαν να συνεχίσουν, να το πάρουν στο σπίτι τους, να δώσουν δώρα στους δικούς τους. Ήταν όλα ενθουσιασμένα. Έδειξαν ότι είναι επιδέξια.Με τα χεράκια τους. Φερόταν όλα με παιδικό τρόπο. Μας έδειχναν πολύ αγάπη και ήθελαν να περάσουμε από το καθένα ατομικά να το βοηθήσουμε».
Μιλώντας με αγάπη κι ενδιαφέρον για τους μαθητές της σημείωσε: «Μακάρι να συνεχιστεί η δράση. Δίνεται κίνητρο να φοιτούν περισσότερα παιδιά στο σχολείο». Όσον αφορά στο συμπέρασμά της πρόσθεσε: «Μερικά ήταν πολύ προσεγμένα. Κάποια άλλα όμως όχι όπως θα έπρεπε να είναι τα παιδιά στο σχολείο τους. Με αποτέλεσμα στην αρχή να φέρονται με άσχημο τρόπο. Βλέποντας όμως μετά ότι ήμασταν δίπλα, ότι πιάνουμε τα δαχτυλάκια τους για να τους δείξουμε πώς θα μπει η κλωστή, το ένιωθαν, ήταν κάτι που το έβλεπαν σαν χάδι. Ήταν μια πιο καλή, κοντινή προσέγγιση. Με αποτέλεσμα να αρχίσουν να φέρονται και μαθητές από τις μεγάλες τάξεις σαν πιο μικρά παιδάκια. Ένιωθαν ότι κάποιος τα πρόσεχε, τα χάιδευε, έπιανε το χέρι τους».
Τέλος, δε παρέλειψε η έμπειρη συνταξιούχος εκπαιδευτικός να καταθέσει και την πρότασή της: « Είναι καλό να συνεχιστούν και να επεκταθούν αυτές οι δράσεις. Πέρα από τα μαθήματα οι βασικές γνώσεις είναι οι πιο σημαντικές και χρειάζονται κι άλλους να τα βοηθήσουν να ενταχθούν στην κοινωνία. Φεύγοντας από το σχολείο να έχουν μερικές γνώσεις όπως: πλέξιμο, ξυλογλυπτική, κέντημα, ζωγραφική. Και κάποιες άλλες δράσεις που θα μπορέσουν να συνεχίσουν σαν ενήλικες».
Ρεπορτάζ κείμενο φωτογραφία: Μαρία Νικολάου
Ακούστε εδώ:
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος