Κομοτηνή: Η καλοτυχία των ροδιών

Ο Κώστας Μπασδάνης τα τελευταία έξι χρόνια ασχολείται με την καλλιέργεια της ροδιάς. Ο μεγαλύτερος «αντίπαλος» του σ’ αυτή την προσπάθεια είναι η στάση των εμπόρων. «Δεν πάμε καλά» σημειώνει κι εξηγεί «τα παίρνουν από τα χέρια μας και κάνουν διαλογή χωρίς να είμαστε παρόντες. Βγάζουν εκείνοι ποιά είναι πρώτης επιλογής, ποιά δεύτερης κι ανάλογα διαμορφώνουν τις τιμές.» Όπως αμέσως καταλαβαίνει κανείς οι τιμές που δίνουν δεν ικανοποιούν τους παραγωγούς. «Έχω φτάσει μέχρι και σαράντα λεπτά το κιλό να μου πληρώσουν τα ρόδια που πήραν από τα χέρια μου, κι ήταν όλα ένα κι ένα. Όλα τα περνώ πρώτα εγώ από διαλογή, ένα –ένα και στον έμπορο δίνω μόνο τα καλά. Αυτός τι είδους διαλογή θα κάνει μετά;» Έτσι, δίνουν τιμές που ξεκινούν από ένα ευρώ το κιλό και φθάνουν στα 20 λεπτά. «Χρειάζεται παρέμβαση από το κράτος για να μπει τέλος σ’ αυτή την αυθαιρεσία».

Έξι χρόνια σκληρής δουλειάς. Έξι χρόνια που ξεκίνησαν με πολλές υποσχέσεις ακόμη και για τη χορήγηση επιδοτήσεων. Υποσχέσεις που στο διάβα των χρόνων ξεχάστηκαν. «Εγώ κάθομαι όλη μέρα και πουλάω 6- 7 μπουκάλια χυμό ρόδι. Αξίζει αυτή η ταλαιπωρία;» αναρωτιέται χωρίς να περιμένει απάντηση. Βλέπει τους καλλιεργητές ροδιών ακόμη και να πετούν την παραγωγή τους, όταν δεν μπορούν να την προωθήσουν στους μεσάζοντες ή στους καταναλωτές.

Η φετινή χρονιά είναι καλή. «Το στρέμμα μπορεί να σου δώσει μέχρι και τρεις τόνους. Έχουν, όμως, πολλή δουλειά. Να ξέρετε ότι φάρμακο δεν έχω ρίξει στα δένδρα μου. Τα ξεβοτανίζω με τα χέρια» δηλώνει ο κος Μπασδάνης προσθέτοντας ότι, όταν πουλά στον καταναλωτή, θέλει να είναι σίγουρος ότι μόνο οφέλη θα προκύψουν για τον ίδιο.

Από τις έξι το πρωί στο δρόμο, επιστροφή στο σπίτι το απόγευμα κι αμέσως μετά στο χωράφι. Οι μέρες της συλλογής και της πώλησης απαιτούν διπλό κόπο. Τα ρόδια, φαίνεται πως, δεν φέρνουν πάντα ξεκούραση και καλοτυχία στους παραγωγούς.
Φώτο:Κώστας Μπασδάνης, παραγωγός ροδιών Φωτογράφος:Μαρία Νικολάου