Κομοτηνή: Γυναίκες στον εργασιακό στίβο

Εργαζόμενες γυναίκες, νέοι στο ξεκίνημα του κοινού τους βίου, αλλά και μεγαλύτερες σε ηλικία που μάχονται στον εργασιακό τους στίβο. Τις συναντήσαμε στους επαγγελματικούς τους χώρους, στις στέγες εκείνες που εξασφαλίζουν τα προς το ζήν, στην αρχή, στη μέση και στο τελείωμα της δουλειάς.

Τριάντα δύο ετών η Σένια Αναστασιάδη εργάζεται για την οικονομική της επιβίωση στον δικό της επαγγελματικό χώρο. Με στόχο την οικονομική της ανεξαρτησία σημειώνει στο ertnews.gr ότι χωρίς εργασία δεν γίνεται, ωστόσο, η έξοδος από το σπίτι, όπως είπε, βοηθά και στην καλύτερη ψυχολογία προτρέποντας τις άλλες γυναίκες να: «Μπορέσουν να σταθούν μόνες στα πόδια τους».

Οκτώ χρόνια εργάζεται η Κατερίνα σε κεντρικό καφέ της πόλης. Στα 25 της χρόνια σήμερα με σπουδές και εργασία χάνει από τον ελεύθερο χρόνο της όπως λέει, αλλά κερδίζει σε οικονομική ανεξαρτησία και αποκτά καλύτερη ψυχολογική διάθεση. Με δαπάνη πολλών ωρών, χωρίς καλές οικονομικές απολαβές, είναι δύσκολα για τους εργαζόμενους σημειώνει προτρέποντας τους νέους και τις νέες κυρίως της ηλικίας της: «Να αφυπνιστούν και να διεκδικήσουν».

Στο δρόμο, στην επιστροφή για το σπίτι, συναντήσαμε την Ελπίδα Ζαφειρίου εργαζόμενη και η ίδια από το 1984. Ζητά καλύτερες αμοιβές για το σύνολο των εργαζομένων και στέκεται στις «παραξενιές» του εργασιακού στίβου ονοματίζοντας τες ως εξής: «κούραση» και «πολύ δουλειά». Διαζευγμένη η ίδια προτρέπει τις άλλες γυναίκες να κάνουν υπομονή σε όποια δουλειά κι αν πάνε, ζητώντας όμως καλύτερες αμοιβές.

Στα είκοσι ένα της χρόνια η κα Γεωργία Γκαρτζώνη με τον σύντροφό της Γιώργο ζητά από τις συνομήλικες της να διεκδικούν περισσότερα στον εργασιακό στίβο βγαίνοντας έξω από το σπίτι. Όπως δήλωσαν στο ertnews.gr και οι δύο το σταθερό ωράριο δουλειάς, οι προσιτές δημόσιες δομές για την οικογένεια και η αντιμετώπιση των περιπτώσεων οικογενειακής βίας θα διευκόλυνε την καλύτερη λειτουργία της οικογένειας.