Κομοτηνή: Φοιτητές και φοιτήτριες του Δ.Π.Θ. επιλέγουν το φαγητό στη Λέσχη, μαγειρεύουν στο σπίτι χωρίς να ξεχνούν και το απ έξω

Αναζητούν το «έξω», όταν δεν προλαβαίνουν τη λέσχη ανοικτή και όταν οι ίδιοι δεν μπορούν να ετοιμάσουν κάτι μόνοι τους. Φοιτητές και φοιτήτριες του Δ.Π.Θ. στον καιρό της ακρίβειας προσπαθούν να περιορίσουν τα έξοδά τους, χωρίς να ξεχνούν αγαπημένες συνήθειες.

Προτιμούν το έτοιμο φαγητό, κάποιοι, όταν δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά και κάποιοι άλλοι από επιλογή που καλά κρατεί από τα παιδικά τους ακόμη χρόνια.

Μιλώντας στο ertnews.gr σημειώνουν ότι το φαγητό από τα ταχυφαγία είναι προσφιλής επιλογή γιατί «είναι εύκολος τρόπος ζωής» και «προβεβλημένος και «νόστιμος» και σημειώνουν ότι «μία ή και δύο φορές την εβδομάδα αγοράζουν το φαγητό τους από έξω».

Επικαλούνται την έλλειψη χρόνου. Σημειώνουν ότι μπορεί να είναι «νόστιμη, γρήγορη κι εύκολη επιλογή». Αλλά αναγνωρίζουν ότι «είναι παχυντική τροφή», «κοστίζει, όταν γίνεται συνήθεια» και «είναι ανθυγιεινή». Δαπανώντας πενήντα (50) ευρώ το μήνα τουλάχιστον «μπαίνουν», όπως λένε, «στον γευστικό πειρασμό».

Η σίτιση στη λέσχη κυριαρχεί στις επιλογές τους. Η παρασκευή φαγητού στο σπίτι έρχεται δεύτερη στη σειρά επιλογή (με τα μακαρόνια πρώτα στο μενού τους) και λόγω της ακρίβειας φθηνότερη μετά το φαγητό στη δωρεάν λέσχη και όταν ο χρόνος και οι υποχρεώσεις πιέζουν, τότε το ραντεβού με το φαγητό δίνεται κάπου «έξω» όπως λένε «γρήγορα, αλλά και οικονομικά» και παρέα αρκετά συχνά με φίλους. Εκεί μιλούν για το αμφιθέατρο που άφησαν πίσω τους, για το πρόγραμμα που τους περιμένει και για την δική τους καινούργια καθημερινότητα μακριά από την κουζίνα της μαμάς. Ή μήπως όχι; «Όχι, μετά το φαγητό στη Λέσχη, δεύτερη «κρυφή» επιλογή είναι τα τάπερ και τα βάζα της μαμάς με έτοιμο φαγητό που μπαίνει στο ψυγείο και δεν σε αφήνει να πεινάσεις ποτέ» λένε καλώντας την κολλητή τους να το δοκιμάσει.