Εργαζόμενη στην Κομοτηνή τώρα, στο εξωτερικό πριν λίγο καιρό. «Στην Ελλάδα έχεις την αγωνία αν θα πληρωθείς τον επόμενο μήνα, στο εξωτερικό όχι, αλλά και εκεί έχουν προστεθεί άλλου είδους ανησυχίες», δηλώνει έχοντας εργασία ήδη οκτώ χρόνων στο ιδιωτικό τομέα και εντός Ελλάδα και εκτός.
«Δυστυχώς στη χώρα μας το εργασιακό άγχος είναι μεγαλύτερο» λέει στο ertnews.gr και στέκεται «στους καθηλωμένους μισθού, στις λίγες ευκαιρίες, στην ανασφάλεια, στη μη καταβολή δώρων, στην μη καταβολή των επιδομάτων».
Όπως χαρακτηριστικά δηλώνει: «Από τη μια πλευρά σου τα δίνουν οι εργοδότες, από την άλλη σου τα παίρνουν πίσω. Στο εξωτερικό, στη Γερμανία, όπου εργάστηκα, αυτή η εικόνα είναι διαφορετική. Εκεί, ό,τι δικαιούσαι, βάσει Νόμου, το παίρνεις», ωστόσο, σπεύδει να προσθέτει: «Στο εξωτερικό άλλες αγωνίες συντροφεύουν τις ζωές των εργαζομένων: υψηλό κόστος ζωής, υψηλές τιμές ενοικίων, μηδέν κοινωνική ζωή», και τα τελευταία χρόνια «δυστοκία στην εύρεση εργασίας».
Με το ένα πόδι στην Ελλάδα και με το άλλο στο εξωτερικό πολλοί εργαζόμενοι και πολλές εργαζόμενες που δεν έχουν κάτι μόνιμο και σταθερό. «Πού γέρνει η πλάστιγγα;» ρωτάμε για να την ακούσουμε να απαντά: «Στην Ελλάδα, στον τόπο μας πάντα, αλλά να μην ζούμε με την αγωνία, αν βγαίνει ο μήνας, αν θα ανάψουμε ή όχι το ηλεκτρικό σώμα”.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος