Κομοτηνή: Αναγκαία η επαναχρησιμοποίηση των δημοσίων κτιρίων που παραμένουν αναξιοποίητα

Στην αναγκαιότητα συντήρησης και επαναχρησιμοποίησης των δημοσίων κτιρίων που παραμένουν αναξιοποίητα με τον κίνδυνο της κατάρρευσης να ελλοχεύει, ενώ «αποτελούν», όπως είπε, «έναν ανεκτίμητο και αναξιοποίητο πλούτο» αναφέρθηκε σήμερα 4-8-2021 μιλώντας στην ΕΡΤ Κομοτηνής και στην εκπομπή «Καθημερινές ιστορίες» (4-8-2021) ο επικεφαλής της ¨Ανεξάρτητης Ενωτικής Πρωτοβουλίας¨, ο κος Κ.Κατσιμίγας.

«Υπάρχει ένα τεράστιο κτιριακό απόθεμα στη χώρα μας, κτίρια τόσο του ιδιωτικού, όσο και δημόσιου τομέα. Ειδικά του δημοσίου τομέα, επειδή τα κτίρια του δημοσίου κτίζονται με πιο αυστηρές προδιαγραφές, αυτά έχουν και μεγαλύτερη διάρκεια ζωής» δήλωσε ο κος Κατσιμίγας εξηγώντας πως: «Όσο ο λόγος για τον οποίον κτίστηκαν πολλές φορές εκλείπει αυτά τα κτίρια αφήνονται στην τύχη τους. Η επανάχρηση μπορεί να σημαίνει και αλλαγή χρήσης, leader οδηγός σε αυτή την ιστορία (θα μπορεί να ) είναι το Υπουργείο Γεωργίας που έχει στη δικαιοδοσία του πολλά τέτοια κτίρια από το παρελθόν, ίσως τα περισσότερα δημόσια κτίρια στη χώρα. Όσα δεν λειτουργούν, θα μπορούσαν να χρησιμοποιούν κτίρια του δημοσίου».
Όπως τόνισε πρέπει τα κτίρια αυτά να επανα-χρησιμοποιούνται σημειώνοντας πως « Αυτό θα σημάνει μια κατανάλωση ενέργειας λιγότερη από ότι η ανοικοδόμηση, κάτι που ήταν μια από τις βασικές αρχές της αειφόρου ανάπτυξης,που πολύ γρήγορα ξεχάστηκε και γίναμε της αρχής κάθε παλιό να γκρεμίζεται. Γι αυτό και επικράτησε η λέξη ανοικοδόμηση. Οικοδόμηση ξανά. Τα πράγματα σιγά –σιγά αλλάζουν με πάρα πολύ αργά βήματα».
Γυρίζοντας το χρόνο πίσω σημείωσε πως η καθοριστική χρονολογία είναι το 1985, οπότε και άλλαξε ο αντισεισμικός κανονισμός, μέχρι και το 1985 κτίστηκε το 85% των κτιρίων αυτής της χώρας, κτίρια τα οποία έχουν κτιστεί με ένα παλαιότερο αντισεισμικό κανονισμό. «Μετά το 1985 άλλαξε ο κανονισμός και έγινε διαφορετικός με μια άλλη κοσμοθεωρία, τη θεωρία της ακαμψίας. Ενώ μέχρι το 85 είχαμε τη θεωρία των ευλύγιστων κατασκευών. Μετά το ’85 αξιολογήθηκε ότι έπρεπε να πάμε σε άκαμπτες κατασκευές γιατί οι υλικές ζημιές ήταν πολύ περισσότερες από τις απώλειες των ανθρωπίνων ζωών» όπως είπε προσθέτοντας πως: «Όταν ένα κτίριο προγενέστερο του 85 κληθεί ένας μηχανικός να το ελέγξει από άποψη στατικής επάρκειας θα βρει ότι δεν ανταποκρίνεται, δεν ανταποκρίνεται διότι τα σημερινά κριτήρια είναι διαφορετικά του προ του 85, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι τα προ του 85 κτίρια είναι όλα για κατεδάφιση. Σήμερα σε τέτοια κτίρια στεγάζονται Νοσοκομεία, στρατιωτικά κτίρια , δημόσια κτίρια . Αν το κτίριο είναι νόμιμο, τότε σημαίνει ότι έχει ελεγχθεί η στατική του επάρκεια. Επομένως, το να μην προχωρούμε σε μια επανάχρηση για να μην μπαίνει στη μέση ένας έλεγχος στατικής επάρκειας η οποία είναι μια διαδικασία επίπονη, χρονοβόρα, ευρωβόρα, τότε τα πράγματα αρχίζουν και περιπλέκονται και μπαίνουν και άλλες σκέψεις, στην πράξη δεν θέλουμε να τα επαναχρησιμοποιούμε, αλλά να τα γκρεμίσουμε».
Όπως εξήγησε η περίπτωση του παλιού Νοσοκομείου της Αλεξανδρούπολης είναι μια τέτοια περίπτωση, «ένα κτίριο με πολλά πλεονεκτήματα, χωρίς να έχει ενδείξεις τρωτότητας». Ο κος Κατσιμίγας χαρακτήρισε παράλληλα «λάθος» το γεγονός ότι το Νοσοκομείο Κομοτηνής δεν ανακαινίστηκε, όπως έπρεπε, όταν έπρεπε. «Με μια ριζική ανακαίνιση και προσαρμογή στις σημερινές συνθήκες, θα είχαμε ένα πολύ καλό, ένα σύγχρονο νοσοκομείο και δεν θα μιλάγαμε για την επιτακτική ανάγκη ενός νέου νοσοκομείου».
Τέλος, δεν παρέλειψε να επισημάνει τη λύση που ο ίδιος στηριζόμενος στην πλούσια επαγγελματική εμπειρία του ως αρχιτέκτονας βλέπει εφικτή, την κατάρτιση της ταυτότητας του κτιρίου. Το κάθε κτίριο δηλαδή να το συνοδεύει οικοδομική άδεια, μελέτη ανέγερσης και παρεμβάσεις που έχουν γίνει στο κτίριο. «Το ακούμε ότι θα γίνει, δεν έχει γίνει ακόμη και αυτό είναι πραγματικά ουσιαστικό. Στην Ευρώπη αυτά τα έχουν εδώ και 50 χρόνια” είπε καταθέτοντας την πρόταση «Η περιφερειακή αρχή να εντοπίσει τα δημόσια κτίρια και να τα επανα-χρησιμοποιήσει».

Συνέντευξη-κείμενο-φωτογραφία: Μαρία Νικολάου