Η « Εβρίτικη Ζυγιά» δίνει το παραδοσιακό ηχόχρωμα της Θράκης

Ο Σπύρος Στράτος είναι μέλος του παραδοσιακού μουσικού συγκροτήματος «Εβρίτικη Ζυγιά», ένα μουσικό σχήμα που ιδρύθηκε το 2007 και αποτελείται από πέντε μέλη. «Είμαστε πέντε μουσικοί που γνωριστήκαμε σε παραδοσιακά έθιμα και παραδοσιακές γιορτές του Έβρου κι αποφασίσαμε από εκεί και μετά να παίζουμε πιο συστηματικά μαζί. Το μουσικό μας σχήμα αποτελείται από τα αρχέγονα θρακικά όργανα: γκάιντα, θρακιώτικη λύρα, Καβάλι, και τα παραδοσιακά κρουστά της Θράκης, το νταούλι και την τσαμπούκα.» δηλώνει και μας καλωσορίζει στη μουσική συντροφιά που έχει μόνο φίλους σε όλη τη Θράκη.

Όλα τα μέλη του συγκροτήματος ήταν μουσικοί που ο καθένας έπαιζε μόνος του και συναντήθηκαν αρκετές φορές σε παραδοσιακές γιορτές του Έβρου, σε παραδοσιακά πανηγύρια , σε παραδοσιακά ήθη και έθιμα. «Τύχαινε να μας καλούν Σύλλογοι για να παίξουμε στα γλέντια τους, στις αναβιώσεις ή παρουσιάσεις εθίμων, είδαμε ότι αυτό το πράγμα μας αρέσει πάρα πολύ, ο τρόπος που έπαιζε ένας μουσικός από εμάς με τον άλλον «έδενε» πάρα πολύ. Τα όργανά μας ούτως ή άλλως ταιριάζουν πάρα πολύ ηχητικά μεταξύ τους. Η γκάιντα με την θρακιώτικη λύρα είναι η «Ζυγιά της Θράκης», δηλαδή είναι τα δύο αντιπροσωπευτικά όργανα της μουσικής παράδοσης του τόπου αυτού. Δεν θα μπορούσαν να μην ταιριάζουν απόλυτα οι χροιές τους, οι συχνότητές τους, ο ήχος τους το παίξιμό τους και γενικά το εύρος των τραγουδιών που μπορούν να αποδώσουν. Οπότε, είδαμε ότι όλο αυτό το μουσικό αποτέλεσμα που παράγεται μας ενθουσιάζει, αρέσει πάρα πολύ και στον κόσμο, το ιδιαίτερο ηχόχρωμα του συνδυασμού της γκάιντας, της λύρας, σε συνδυασμό με το Καβάλι και τα κρουστά. Και πήραμε την απόφαση ότι θέλουμε από το 2007 και μετά να παίζουμε συστηματικά μαζί, να εξελίξουμε τον ήχο μας, να επενδύσουμε στο πεδίο της καταγραφής ανέκδοτων τραγουδιών της περιοχής μας και όχι μόνο» εξηγεί ο κος Στράτος.
Όπως τονίζει ο νεαρός μουσικός μέχρι στιγμής έχουν συμμετάσχει σε δύο πολύ σημαντικές δισκογραφικές δουλειές , η πρώτη δουλειά περιλαμβάνει 15 τραγούδια από το χωριό Χιονάδες και η δεύτερη προσφυγικά τραγούδια από την Μακρά Γέφυρα της Ανατολικής Θράκης. «Η καταγραφή έγινε και στις δύο περιπτώσεις από τον Απόστολο Μποσνάκι, ερευνητή και χοροδιδάσκαλο από τα Δίδυμα Τείχη του Έβρου στο δεύτερο cd μάλιστα τα τραγούδια προέρχονται από το χωριό του, το Ισαάκιο όπου πήγαν οι περισσότεροι κάτοικοι από τα χωριά της Μακράς Γέφυρας με την ανταλλαγή πληθυσμών.» δηλώνει ο κος Στράτος και εξηγεί ότι σκοπός τους αρχικά ήταν να συνεχίσουν να παράγουν αυτό το οποίο τους εκφράζει. «Να παίζουμε τη μουσική, έτσι όπως την αγαπήσαμε, αυθεντικά έτσι όπως τη μάθαμε από τους δασκάλους μας, από τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας του Έβρου. Ετοιμάζουμε κι άλλες δισκογραφίες, με τραγούδια ανέκδοτα. Η τρίτη δισκογραφία βγαίνει καλώς εχόντων των πραγμάτων την Άνοιξη και περιλαμβάνει τραγούδια ανέκδοτα από περισσότερα χωριά των Μεταξάδων. Το σημαντικό είναι αυτό να αναδεικνύουμε, τη βασική παράδοση του τόπου, αυτό είναι το όνειρό μας . Να μπορούμε να δώσουμε στον κόσμο γύρω το παραδοσιακό ηχόχρωμα της περιοχής αυτής που κακά τα ψέμματα τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να «χάνεται», να «σβήνει» κάτι το οποίο ευτυχώς την τελευταία δεκαετία και περισσότερο έχει αρχίσει να αλλάζει χάρη στην παρουσία των πολιτιστικών συλλόγων και των νέων ανθρώπων.»

Όπως τονίζει ο κος Σπύρος Στράτος είναι πολύ σημαντικό να προσπαθούν και οι Σύλλογοι και οι Παραδοσιακές Ορχήστρες να δημιουργήσουν το πλαίσιο στο οποίο θα μπορούνε οι νέες και οι νέοι να έρθουν κοντά στην Παράδοση, να το ζητάνε, να είναι αναγκαιότητα γι’ αυτούς. «Διαφορετικά είναι να έρχεται κάποιος να χορεύει, να περνά την ώρα του και είναι πολύ πιο ουσιαστικό , πιο βαθύ, να γίνει αναγκαιότητα για τους νέους ανθρώπους να έρθουν στις ρίζες τους, να έρθουν σε επαφή με έναν πολιτισμό ο οποίος είναι στοιχείο της ταυτότητάς μας.»
Φώτο: Το μουσικό σχήμα «Εβρίτικη Ζυγιά» ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφίες-video:Μαρία Νικολάου