Εργάτες γης στις βαμβακοφυτείες της Ροδόπης

Εργάτες γης. Κάθε μέρα σε διαφορετικό χωράφι αρκεί «το μεροκάματο να βγαίνει» όπως λένε. Μεγάλος ο κάμπος της Ροδόπης, πολλά τα αγροτεμάχια. Έτσι κι εκείνοι, άλλοτε μεγάλες παρέες κι άλλοτε ολιγομελής, εξαρτάται από το “τι ζητά ο νοικοκύρης”, ξεβοτανίζουν στρέμματα και στρέμματα…

«Τα ποτιστικά φέτος είναι καλά. Τα ξερικά όχι», είναι το συμπέρασμα τους για την νούμερο ένα καλλιέργεια της Ροδόπης, το βαμβάκι. Η παρατεταμένη ξηρασία από τη μια και οι υψηλές θερμοκρασίες από την άλλη «στέγνωσαν» τα χωράφια, η γη «έσφιξε». “Τα χόρτα δύσκολα βγαίνουν, αν το χωράφι δεν έχει ποτιστεί πιο μπροστά” εξηγούν. Η τσάπα, βασικό εργαλείο στα χέρια τους, δεν τους δίνει λύσεις πάντα. «Μερικές φορές, όταν το χόρτο είναι μεγάλο και κοντά στο φυτό και με το δρεπανάκι δουλειά γίνεται», λένε οι πιο έμπειροι που το έχουν πάντα στην τσέπη. 25 ευρώ την ημέρα το όφελος τους. « Ένα καλό μεροκάματο» σχολιάζουν ευχόμενοι: «Μακάρι να το βρίσκαμε κάθε μέρα».

Από την πλευρά τους πάλι, οι κτηματίες παρατηρούν πως δύσκολα βρίσκουν στις μέρες τους εργάτες. «Παρατηρείται έλλειψη χεριών, αλλά και αυτοί που έμειναν δεν έχουν διάθεση με αυτή τη ζέστη» λένε. «Έχουν φύγει έτσι όπως πάνε θα φύγουμε κι εμείς», παρατηρούν μισοαστεία –μισοσοβαρά οι εργάτες γης.
Με τους λίγους και πάντα διαθέσιμους αν ο εργοδότης είναι «νοικοκύρης και πληρώνει» δουλειά γίνεται. Όπως σε χωράφι βαμβακοφυτειών που συναντήσαμε εργάτες γης, το περνάνε μια φορά με την τσάπα, όπως μας είπαν, και μια δεύτερη και τώρα γίνεται το τρίτο πέρασμα. “Μια και δύο και τρεις φορές και μέχρι να έρθει η ώρα της συλλογής ίσως να χρειαστεί και μια τέταρτη”. Οι βαμβακοφυτείες περισσότερες φέτος. «Δεν έχω πολλές επιλογές» μας λέει καλλιεργητής της γης και σημειώνει: «Δύο οι επιλογές μας, βαμβάκι και σιτάρι, κάποιοι βάζουν και μπάμιες, εμείς όχι».