Ε. Καραγκιοζίδου: Από το Μπολνίσι της Γεωργίας στην Κομοτηνή, ένα ταξίδι προσφυγιάς

«Ήρθαμε το 1992 από το Μπολνίσι της Γεωργίας. Ήρθαμε για μια καλύτερη ζωή. Βέβαια, εδώ είναι καλύτερα, όχι εκεί». 28 χρόνια στην Ελλάδα η Ελισάβετ Καραγκιοζίδου, την έχει αγαπήσει, την έχει συνηθίσει, δεν έχει, όμως, ξεχάσει και το «εκεί».

Όταν ήρθε θυμάται ότι έμεναν αρχικά στις Σάπες. «Καλά ήταν. Όλα καλά. Καθαρίζαμε σπίτια, δουλεύαμε στα χωράφια, ας είναι καλά όλος ο κόσμος. Έχω τέσσερα παιδιά, οκτώ εγγόνια, τέσσερα δισέγγονα, όλα εδώ. Δόξα το θεό είναι πολύ καλά. Είμαι εδώ, παντρεύτηκα εδώ, όλα καλά.» μας είπε. Την συναντήσαμε να περιμένει σε στάση αστικών λεωφορείων έτοιμη να ξεδιπλώσει το δικό της «κουβάρι» αναμνήσεων. Οι δικοί της κατάγονταν από την Σαμψούντα. «Ο μπαμπάς και η μαμά μου λόγω των διώξεων, πήγαν στη Γεωργία. Η πεθερά μου έλεγε μέχρι που πέθανε μια ιστορία: «Ο αδερφός της μίλησε Ελληνικά και ένας Τούρκος του έβγαλε τη γλώσσα και τον σκότωσε.» Το έλεγε και έκλαιγε.»

Ε. Καραγκιοζίδου: Από το Μπολνίσι της Γεωργίας στην Κομοτηνή, ένα ταξίδι προσφυγιάς
28 χρόνια ζει στην Ελλάδα η κα Ελισάβετ Καραγκιοζίδου

28 χρόνια εργάζονταν σε φούρνο η κα Ελισάβετ. Ιδιοκτήτης ήταν ένας Αρμένιος στην καταγωγή. «Καλά ήταν, αλλά μετά που ανέλαβε ο Γκορμπατσόφ τα «χάλασε» όλα.Άρχισαν οι διαφωνίες». Στα 54 της χρόνια έμεινε χήρα με τέσσερα παιδιά η κα Ελισάβετ. Θυμάται τις δύσκολες στιγμές. «47 χρονών ήρθα στην Ελλάδα, μόνη με τέσσερα παιδιά. Το σπίτι το αφήσαμε έτσι. Ό,τι πήραμε στα χέρια μας μας σταμάτησαν και μας το πήραν στο δρόμο. Οπότε, ήρθαμε μόνο με τα ρούχα που φορούσαμε. Δύο χρόνια ήμασταν μέσα στον πόλεμο, άστα. Αφού όταν ερχόμασταν με ένα μικρό βαν είπαν να σταματήσουν στην Τουρκία, να κοιμηθούμε κι εγώ δεν τους άφησα, είπα «όχι, ας περάσουμε τα σύνορα για Ελλάδα κι ας κοιμηθούμε στο δρόμο». Αυτό κάναμε.»

Ε. Καραγκιοζίδου: Από το Μπολνίσι της Γεωργίας στην Κομοτηνή, ένα ταξίδι προσφυγιάς
Η κα Ελισάβετ Καραγκιοζίδου.

Ήρθε έχοντας μόνο τα ρούχα που φορούσε πάνω της, τα χρόνια πέρασαν, αλλά τις δύσκολες στιγμές δεν τις ξέχασε. Δύσκολη η προσφυγιά, πάρα πολύ δύσκολη. Νύχτες και μέρες άγρυπνη από την αγωνία. “Τί να θυμηθώ; Χωρίς τον άντρα μου και μόνη με τέσσερα παιδιά. Όμως Δόξα το Θεό. Όλα καλά» Κάθε φορά που βλέπει κάποιον πρόσφυγα ή μετανάστη στην τηλεόραση λυπάται και κλαίει. «Άνθρωπος είναι. Λυπάμαι πάρα πολύ. Να αφήσεις όλα τα πράγματα μόνος και να φύγεις; Δύσκολα είναι. Πάρα πολύ δύσκολα».

Έφυγε από μια γειτονιά όπου κατοικούσαν Γεωργιανοί, Ρώσοι, Αρμένιοι, Εβραίοι, “επτά διαφορετικές ράτσες”, όπως λέει. «Τι να σου λέω; Επτά γλώσσες έμαθα μένοντας μαζί τους» λέει και γελά, αλλά μια θλίψη «απλώνεται» στο βλέμμα της. Το Αστικό δεν αργεί να φανεί και η κα Ελισάβετ μας αποχαιρετά με το ίδιο καθάριο βλέμμα που μας καλωσόρισε.
Ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφίες:Μαρία Νικολάου
Ακούστε εδώ:

Όλες οι Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο,  στο ertnews.gr
Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος