«Όπως βλέπεις μαζεύω παλιά και ζω από τα παλιά » δηλώνει και προσθέτει «κάπου-κάπου βγάζω κάτι ». Ο Αχμέτ έτσι ζει τα παιδιά και την γυναίκα του. Τον συναντήσαμε να ψάχνει έναν ακόμη κάδο στην Κομοτηνή. «Πόσα χρόνια ψάχνετε κάδους;» τον ρωτήσαμε «γύρω στα 15» απάντησε ξετυλίγοντας το «κουβάρι» της δικής του ζωής.
«Εργαζόμουν σε μια βιοτεχνία δερμάτων στην Αθήνα» δηλώνει και εξηγεί «το εργοστάσιο έκλεισε, βγήκα στο Ταμείο ανεργίας, επέστρεψα στην Κομοτηνή, τα λεφτά τελείωσαν, δουλειά άλλη δεν βρήκα και αναγκαστικά στράφηκα στους κάδους » . Χτύπησε δεκάδες πόρτες για να βρει δουλειά, «καμιά, όμως, δεν μου άνοιξε », όπως λέει. Στα 52 του χρόνια σήμερα κι όμως μοιάζει ήδη γέρος. Στα χέρια του κρατά κι ένα ξύλινο καλάθι.
«Τι θα το κάνετε;» τον ρωτάμε. «Θα το βάψω , θα το γυαλίσω και θα προσπαθήσω να το πουλήσω ξανά» δηλώνει σημειώνοντας ότι με τα λίγα χρήματα που κερδίζει ζει την οικογένεια και τα παιδιά του.
«Μακάρι να τα καταφέρουν καλύτερα τα παιδιά, γι’ αυτό τα στέλνω σχολείο» δηλώνει προσθέτοντας «είναι δύσκολες οι μέρες, αν δεν παλέψεις κάθε μέρα δεν γίνεται.» Απομακρύνεται μέχρι να συναντήσει τον επόμενο κάδο, στέκεται για λίγο, πριν σκύψει μέσα στο άνοιγμα του αναζητώντας το δικό του «μεροκάματο»…
Φώτο:Ο Αχμέτ στο άνοιγμα του κάδου Φωτογράφος:Μαρία Νικολάου
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος