Σίγουρα δεν περνούν και τις καλύτερες μέρες τους. Είναι οι καστανάδες της κρίσης κι αυτό τα λέει όλα. Ο κυρ Δημήτρης για παράδειγμα στέκεται ώρες στην είσοδο της Βενιζέλου, του πιο πολυσύχναστου εμπορικού πεζόδρομου της Κομοτηνής. «Κόσμος πολύς, πελάτες λίγοι» δηλώνει εκείνος και προσθέτει «δεν περπατάει η δουλειά. Εμείς πουλάμε 2 ευρώ το σακουλάκι και έρχεται και λέει «βάλε μου 50 λεπτά», τότε καταλαβαίνεις ότι κάτι δεν πάει καλά. Φαντάσου τι φτώχεια υπάρχει».
Από το πρωί ψήνει όλο κι όλο δέκα μικρά σακουλάκια. Από αυτά πουλά τα πέντε μέχρι το μεσημέρι. «Τα μισά είναι έξοδα» δηλώνει με πίκρα και ύστερα προσθέτει «από τις εννέα το πρωί έως τις τέσσερις το απόγευμα έβγαλα 5 ευρώ. Πρέπει να καθίσω έως αργά το βράδυ για να βγάλω άλλα πέντε, αν θα τα βγάλω…»
Ο κυρ Δημήτρης εξασφαλίζει το φαγητό του από την Κοινωνική Υπηρεσία της Κομοτηνής. «Ευτυχώς που υπάρχει» λέει μην μπορώντας να κρύψει την απογοήτευσή του.
Οι διερχόμενοι τον προσπερνούν αδιάφορα. Κάποιοι στέκονται κοιτούν για λίγο τον μοναδικό καστανά της πόλης και μετά απομακρύνονται. «Ένα σκυλί να δέσεις, τόσες ώρες στο ίδιο μέρος, δεν θα μπορέσει να καθίσει. Θα φύγει. Εγώ αναγκαστικά κάθομαι» δηλώνει σκωπτικά, αναθαρρεύει κάπως όταν τον πλησιάζουν δύο νεαρά αγόρια, ο ένας από τους δύο τον φωτογραφίζει με το κινητό του και απομακρύνεται χωρίς να αγοράσει τα ζεστά κάστανα του κυρ Δημήτρη βυθίζοντάς τον στην απογοήτευση. «Τι να πώ; Δύσκολη η ζωή για καστάναδες. Πολύ δύσκολη» προσθέτει εκ νέου, σχεδόν σαν να το ψιθυρίζει στον εαυτό του ρίχνοντας κι άλλα κάστανα στο μαγκάλι του.
Φώτο:Ο κυρ Δημήτρης, ο καστανάς Φωτογράφος:Μαρία Νικολάου
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος