Κομοτηνή: Έρωτας είναι θαρρώ

Αγάπη Vs Έρωτα. Η Αγάπη εναντίον του Έρωτα. Τι είναι ο Έρωτας; Πώς λειτουργεί; Γιατί κάποιος ερωτεύεται; Τι είναι αυτό που διεγείρει όλα τα συναισθήματα που περικλείουν μέσα του το sex, το πάθος, την εξάρτηση ή την έλλειψη; Και τελικά όλο αυτό πώς μπορεί να περικλείεται στην αγάπη (στη βάση του χριστιανισμού);

Απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα επιχειρεί να δώσει, μιλώντας στην ΕΡΤ Κομοτηνής ο Κουντουράς Γιώργος ψυχολόγος –ψυχαναλυτής . «Ο έρωτας μέσα από την ψυχανάλυση ξεκινάει στο επίπεδο μιας έλλειψης, η οποία έλλειψη συσχετίζεται με μια επιθυμία. Το άτομο εκεί που νιώθει ξαφνικά ότι κάτι του λείπει, αναζητά αυτόν ο οποίος θα του δώσει απαντήσεις σε σχέση με μια αλήθεια που του λείπει. Άρα ερωτευόμαστε σημαίνει ότι προσπαθούμε να πάρουμε απαντήσεις σε μια αλήθεια και μάλιστα σε μια αληθινή αλήθεια γι αυτό δημιουργείται όλη αυτή η αίσθηση της εξάρτησης.» δηλώνει και εξηγεί: «Αυτή η αλήθεια σχετίζεται με κάτι που μας λείπει. Αυτό το κάτι το ονομάζουμε αντικείμενο. Δηλαδή βλέπουμε στον άλλο κάτι το οποίο λέμε αυτό αν το έχω θα μπορέσω να δώσω απαντήσεις σε σχέση με τη δική μου επιθυμία. Αυτό όμως, ο άλλος, όταν ο έρωτας βιώνεται ως έρωτας, ως πάθος μπορεί να είναι ένα είδους ακρωτηριασμού. Δηλαδή σε κόβω εσένα σαν ένα κομμάτι, σαν ένα αντικείμενο και το παίρνω εγώ για να το βάλω σε μια θέση έλλειψης για να μπορέσω να απαντήσω στη δική μου επιθυμία. Στη δική μου έλλειψη μ’ αυτό που μου συμβαίνει».

Και η αγάπη; τον ρωτάμε «Έρχεται μετά η αγάπη» απαντά. Όμως, τι είναι αυτή η αγάπη; «Αυτό που βλέπουμε στην ανάλυση είναι ότι η αγάπη συσχετίζεται μέσα από έναν Άλλον. Είναι Αυτός που μας δημιουργεί το κενό. Μέσα σε έναν καθρέφτη ερωτευόμαστε ένα κομμάτι μέσα από τον ίδιο μας τον εαυτό. Το οποίο κομμάτι λείπει. Έρχεται η αγάπη και ρίχνει ένα πέπλο πάνω σε όλο αυτό που συμβαίνει και δεν αφήνει να έρθει στην επιφάνεια αυτή η βαθιά η επιθυμία». Τι είναι τελικά αυτή η συσχέτιση μεταξύ των δύο; Τι είναι να είσαι ερωμένος; Τι είναι να είσαι εραστής ;Τι ερωτεύεται ο ένας στον άλλον; Κι εκεί που υπάρχει ένα πάθος ξαφνικά αυτό εξανεμίζεται και γίνεται διαμάχη , μια σύγκρουση. «Ερχόμαστε και το σκεπάζουμε όλο αυτό, το ονομάζουμε αγάπη, λέμε ότι τον σέβομαι, ότι θέλω να είναι καλά, να συνεχίσει τη ζωή του. Ουσιαστικά η αγάπη έρχεται και περιορίζει την έκφραση της Λίμπιντο , εκεί που νιώθεις ένα πάθος και θέλεις τον άλλον, αρχίζει το πάθος και κατευνάζεται και δεν εκδηλώνεται σεξουαλικά , δεν υπάρχει αυτή η επιθυμία σε σχέση με το σώμα του άλλου, σε σχέση με το πρώτο βίωμα του έρωτα. Ενοχικά».

Είναι η εποχή μας, εποχή του έρωτα; ρωτάμε τον κ. Κουντουρά. «Στην εποχή μας ο έρωτας- η σεξουαλικότητα έχει ενοχοποιηθεί πάρα πολύ. Μέσα στο πλαίσιο της ομάδας, στο επίπεδο του άντρα, της γυναίκας ο έρωτας είναι κάτι ενοχικό» απαντά προσθέτοντας: «Μιλάμε αλλά δεν λέμε κάτι από τον έρωτα κι ο έρωτας χρειάζεται τον λόγο, την πίεση για να μπορέσει να εκφραστεί. Ο έρωτας απευθύνεται στο βαθύ Είναι του άλλου και για να μπορέσει να φτάσει κάποιος εκεί θα πρέπει να απενοχοποιηθεί σε σχέση μ’ αυτό που βιώνει. Μ’ αυτό το βίωμα που νιώθουμε για κάποιον ερχόμαστε και δεν το λέμε, δεν το εκφράζουμε κι όταν τελειώνει προσπαθούμε να το συνεχίσουμε λέγοντας το αγάπη. Να μπορέσουμε να μιλήσουμε για τον έρωτα.

Ο έρωτας μέσα από τον Χριστιανισμό άρχισε να ενοχοποιείται και φτάσαμε να λέμε ότι ο έρωτας θα χρησιμοποιείται κάτω από ορισμένες συνθήκες. Και δεν απελευθέρωσε το υποκείμενο. Είναι ένα υποκείμενο της ενοχής, ακόμη κι όταν μιλάει στο σύντροφό του για τον έρωτα, μπορεί να του λέει ψέματα πια γιατί δεν είναι το αντικείμενο της πρώτης επιθυμίας».
Φώτο:Σύνθημα σε τοίχο Φωτογράφος:Μαρία Νικολάου