Πρώτη Ανάσταση στην Κέρκυρα – Χιλιάδες στο σπάσιμο των μπότηδων (video)

Μετά λιτάνευση του επιταφίου του Αγίου Σπυρίδωνα, ο θρήνος έδωσε τη θέση του στο θόρυβο. Με το σήμα της πρώτης Ανάστασης στις 11 το πρωί, οι κάτοικοι της Κέρκυρας πέταξαν τα πήλινα κανάτια γεμάτα νερό – τους μπότηδες – από τα μπαλκόνια τους, σε ένα έθιμο που έχει τις ρίζες του στην παράδοση αιώνων.

Η λιτάνευση του Ιερού Σκηνώματος του Αγίου Σπυρίδωνος και περιφορά του Επιταφίου του Ιερού Ναού Του το πρωί του Μ. Σαββάτου, είναι η αρχαιότερη λιτανεία του Αγίου και πραγματοποιείται σε ανάμνηση της θαυματουργικής απαλλαγής του νησιού από τη σιτοδεία, πιθανόν το έτος 1553. Κατά παλαιότατη παράδοση, επειδή το πρωί του Μ. Σαββάτου συνεχίζεται το πένθος της Μ. Παρασκευής, περιφέρεται και ο Επιτάφιος του Ι.Ν., ενώ είναι αξιοσημείωτο ότι ο Άγιος Σπυρίδων λιτανεύεται σε θέση προεξάρχοντος Επισκόπου, δηλαδή προηγείται του Επιταφίου, ακολουθώντας τη βυζαντινή λατρευτική τάξη και ιδιαίτερα εκείνη της Βασιλεύουσας.

Ακολουθεί η αναπαράσταση του Σεισμού μετά την Ανάσταση του Κυρίου, που πραγματοποιήθηκε στον Ι.Ν. Υπεραγίας Θεοτόκου Φανερωμένης (Παναγία των Ξένων), στην Πλακάδα του Αγίου, που θέλει τις εικόνες να σείονται, συμβολίζοντας την επιστροφή του Χριστού από τον Άδη και την επικείμενη Ανάστασή του. 

Με την Πρώτη Ανάσταση το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου, γίνεται η ρίψη των μπότηδων: οι περαστικοί τρέχουν να προστατευθούν στις εισόδους των κτιρίων και με το που ακουστεί ο ήχος από τις καμπάνες, εκατοντάδες πήλινα δοχεία ρίπτονται από τα μπαλκόνια και σπάνε με κρότο. 

Οι ρίζες αυτής της συνήθειας είναι πολύ παλιές. Ίσως με τον κρότο από το σπάσιμο να συμβολίζεται η νίκη της ζωής επί του θανάτου. Οι Κερκυραίοι σ’ αυτήν την τοπική παράδοση αποδίδουν χριστιανικό περιεχόμενο, αναπαριστώντας αλληγορικά τον Αναστάσιμο λόγο του προφήτη «ἵνα συντρίψω αὐτούς, ὡς σκεύη κεραμέως».