Καλαμάτα: Εβδομαδιαίες Προβολές Ντοκιμαντέρ

Το Κέντρο Δημιουργικού Ντοκιμαντέρ Καλαμάτας εγκαινιάζει από αυτό το Σεπτέμβριο μια σειρά εβδομαδιαίων προβολών ντοκιμαντέρ στο “στέκι του”, επί της οδού Μπενάκη 11, στο Ιστορικό Κέντρο.
Από τη Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου, και κάθε Δευτέρα, θα επιλέγεται ένα ντοκιμαντέρ από τα περασμένα Διεθνή Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου και θα προβάλλεται με ελεύθερη είσοδο στο χώρο του Κέντρου στις 8 μ.μ., ενώ οι θεατές που θα προσέρχονται θα έχουν τη δυνατότητα να πιουν έναν καφέ, ένα αναψυκτικό ή ένα ποτό, ενισχύοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο το Κέντρο.

Πρεμιέρα, με το ντοκιμαντέρ της Tinatin Gurchiani “Η Μηχανή Που Κάνει Τα Πάντα Να Εξαφανίζονται” (97’ | 2012, Γεωργία/Γερμανία)

H σκηνοθέτις επιστρέφει στην πατρίδα της, στη Γεωργία, για να κάνει ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή των νέων. Θέλοντας να έρθει σε επαφή με νέους από κάθε κοινωνικό υπόβαθρο και μέρος της χώρας, ανακοινώνει μέσω διαφόρων μέσων ΜΜΕ ότι πρόκειται να οργανώσει μια οντισιόν με σκοπό την εξεύρεση του ιδανικού πρωταγωνιστή, με συνεντεύξεις με τους υποψηφίους και σκηνές από την καθημερινή τους ζωή.

Τα αγόρια και τα κορίτσια που ανταποκρίνονται στην κλήση είναι εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους, όπως και οι προσωπικοί λόγοι που ωθούν τον καθένα από αυτούς στην ακρόαση. Μερικοί θέλουν να γίνουν διάσημοι αστέρες κινηματογράφου, ενώ άλλοι απλά θέλουν να πουν την ιστορία τους:
Ένα κορίτσι θέλει να καλέσει τη μητέρα της να λογοδοτήσει γιατί την εγκατέλειψε πριν χρόνια. Ο δεκαεξάχρονος Ραμίν πρέπει να δουλέψει σκληρά στο μικρό ορεινό χωριό όπου ζει για να φροντίσει τα ανάπηρα μέλη της οικογένειάς του. Και ο Γκότσα υπερασπίζεται τον αδελφό του, ο οποίος βρίσκεται 25 χρόνια στη φυλακή.
Αυτές οι εξαιρετικές και συγκινητικές ιστορίες για τον πόλεμο, την αγάπη, τα όνειρα και τη φτώχεια, ζωγραφίζουν μια καλειδοσκοπική εικόνα μιας σύγχρονης κοινωνίας που εξακολουθεί να αντηχεί μέσα από το σοβιετικό παρελθόν της.

Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου
Touch of an Angel του Marek Tomasz Pawlowski (60’, Germany | Poland 2015)

‘Το Άγγιγμα ενός Αγγέλου’, του οποίου η παραγωγή πήρε πέντε χρόνια είναι μια πολύ προσωπική, ποιητική ιστορία ενός κωφού άντρα που επιστρέφει στα μέρη όπου βρήκε καταφύγιο ως παιδί. Βρίσκει τις κρυψώνες του, ανασύροντας φρικιαστικές αναμνήσεις. Οι ήχοι επιστρέφουν, οι οποίοι όπως περιγράφει ‘ήταν κλεισμένοι μέσα του σαν σε όστρακο’. Ο ήρωάς μας, ο Henryk Schoenker, θυμάται τους ανθρώπους που, κυριευμένοι από φόβο αρνήθηκαν να βοηθήσουν, και εκείνους που ανιδιοτελώς ρίσκαραν τις ζωές τους. Δεν πρόκειται για ιστορία πολέμου αλλά για μια αναφορά για το πώς ακόμα και η μικρότερη χειρονομία μπορεί να σώσει μια ζωή. Η ταινία παρουσιάζει παντελώς άγνωστα γεγονότα για την ύπαρξη ενός αποτυχημένου Γραφείου Μετανάστευσης Εβραίων στην Παλαιστίνη στην πόλη του Άουσβιτς, το οποίο διαχειριζόταν ο πατέρας του Schoenker. Τι πήγε τόσο απαίσια στραβά σε ένα μέρος το οποίο αργότερα έγινε διάσημο για τους θαλάμους αερίων του; Ο Schoenker μιλάει για αυτό τολμηρά, κοιτώντας απευθείας τον θεατή στα μάτια.

Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου
Ghost hunting του Raed Andoni (90’, France, Palestine 2017)

Ο σκηνοθέτης Raed Andoni έβαλε μια αγγελία σε εφημερίδα της Ραμάλα ψάχνοντας για πρώην κρατούμενους του ανακριτικού κέντρου Mοskobiya της Ιερουσαλήμ, ζητώντας οι άνδρες που θα πάνε να έχουν εμπειρία ως τεχνίτες, αρχιτέκτονες ή ηθοποιοί. Έπειτα από μια ακρόαση που έμοιαζε σχεδόν με παιχνίδι ρόλων, έστησε ένα αντίγραφο των δωματίων ανακρίσεων και κελιών του κέντρου σε κανονικό μέγεθος μέσα σε ένα διάδρομο, κάτω από την εποπτεία των πρώην κρατουμένων με βάση τη μνήμη τους.
Σε αυτό το ρεαλιστικό σκηνικό οι άνδρες στη συνέχεια αναπαριστούσαν τις ανακρίσεις τους, συζητούσαν λεπτομέρειες για τη φυλακή όπως τον εξευτελισμό που δέχτηκαν κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού τους. Χρησιμοποιώντας τεχνικές που θυμίζουν το αποκαλούμενο “θέατρο των καταπιεσμένων” δούλεψαν μαζί για να δραματοποιήσουν της αληθινές εμπειρίες τους. Η ανοικοδόμηση αυτή του παρελθόντος, έφερε στο φως πολλά καταπιεσμένα συναισθήματα και τραύματα που δεν είχαν αντιμετωπιστεί. Η συμμετοχή στη ταινία για τους άντρες αυτούς είχε το τίμημά της, τόσο σωματικά όσο και πνευματικά. Ο σκηνοθέτης φαίνεται επίσης μπροστά στη κάμερα· όχι μόνο δημιουργώντας τη σκηνή για τους πρωταγωνιστές του, αλλά και ερχόμενος σε επαφή με δικές τους αποσπασματικές αναμνήσεις από τη φυλάκισή του στη Moskobiya τριάντα χρόνια πριν.

Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου
Cause of Death Unknown της Anniken Hoel (90′, Νορβηγία 2017)

Μια προσωπική έρευνα που εκθέτει τα θανάσιμα μυστικά των Μεγάλων Φαρμακοβιομηχανιών και την δισεκατομμυρίων δολαρίων βιομηχανία της ψυχιατρικής διάγνωσης και της εμπορίας των φαρμάκων.