Φοινικούντα – Ανιψιά θύματος στο ΕΡΤnews: «Είμαι συντετριμμένη – Ο ξάδερφός μου έστρεψε τα βλέμματα σε μένα και στον ανήλικο γιο μου»

Η Αμαλία Τομαρά, ανιψιά του ιδιοκτήτη του κάμπινγκ στη Φοινικούντα, που δολοφονήθηκε, μίλησε στην εκπομπή «Newsroom» του ΕΡΤnews για τις εξελίξεις γύρω από την πολύκροτη υπόθεση μετά τη σύλληψη του ανιψιού και του επιχειρηματία φίλου του.

«Είμαι συντετριμμένη», δήλωσε η κα Τομαρά, περιγράφοντας το σοκ και την οδύνη της για τη δολοφονία του θείου της. Όπως αποκάλυψε, ο Δ. (σ.σ ξάδερφος της και ανιψιός του θύματος) είναι ο άνθρωπος που σήμερα κατηγορείται ως ηθικός αυτουργός. «Ο Δ. που μεγάλωσε μαζί με τα παιδιά μου στο σπίτι μου, κατηγορείται αυτή τη στιγμή ως ηθικός αυτουργός για τη δολοφονία του θείου μου».

Η ίδια υπογράμμισε ότι η αλλαγή της διαθήκης είχε γίνει γνωστή πριν ακόμη φύγει ο θείος της από το συμβολαιογραφείο. «Με το που βγήκε ο θείος μου από το συμβολαιογραφείο, αμέσως μαθεύτηκε πού άφηνε την περιουσία του». Σύμφωνα με την κα Τομαρά, η γρήγορη διαρροή οφείλεται στους μάρτυρες που χρησιμοποιήθηκαν τόσο στη συγκεκριμένη όσο και στην προηγούμενη διαθήκη. «Σε τόσο μεγάλη περιουσία δεν μπαίνουν ποτέ γνωστοί μάρτυρες. Εδώ μπήκαν οι ίδιοι άνθρωποι. Σε αυτό φέρει μεγάλη ευθύνη ο συμβολαιογράφος».

Η ίδια εκτίμησε ότι το περιβάλλον του θύματος γνώριζε πως ο θείος είχε κάνει πρόσφατες αλλαγές και γι’ αυτό, κατά την άποψή της, μπορεί να δημιουργήθηκε φόβος ότι θα τις ανατρέψει. «Ο θείος μου άλλαζε πολύ συχνά τη διαθήκη. Έχω πληροφορία ότι κάποια στιγμή την άλλαξε πέντε φορές μέσα σε ένα εξάμηνο».

Ψυχολογική πίεση στον ανήλικο γιο της

Η κα Τομαρά αποκάλυψε ότι εν μέσω της έρευνας στράφηκαν οι υποψίες και προς την ίδια και τον ανήλικο γιο της. «Κάποιος στράφηκε σε εμένα και στον ανήλικο γιο μου για συγκεκριμένο λόγο: να βγούμε από τη διαθήκη». Όπως λέει, οι συνέπειες για τον γιο της ήταν ιδιαίτερα επώδυνες.

«Το παιδί μου παρακολουθείται αυτή τη στιγμή από ψυχολόγο, με σοβαρό αντίκτυπο στο σχολείο του. Κυκλοφορεί μονίμως με κουκούλα. Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό; Είναι στην εφηβεία του».

Ο θείος, όπως εξηγεί, ήταν ιδιαίτερα δεμένος με τον νεαρό. «Το παιδί τον αγαπούσε πάρα πολύ. Ήθελε να τον κάνει αρχιτέκτονα. Μάλιστα, είχε δώσει στο παιδί το όνομά του. Και κάποιοι προσπάθησαν να τον απομακρύνουν. Αυτό με πονάει: ότι ο θείος μου έφυγε πληγωμένος και δεν του άξιζε».

Ένας βαθιά θρησκευόμενος και λιτός άνθρωπος

Στις περιγραφές της, η ανιψιά του θύματος σκιαγραφεί έναν άνθρωπο «με ψυχή μικρού παιδιού», βαθιά θρησκευόμενο και αθόρυβα γενναιόδωρο.

«Κάθε βράδυ γονατιστός προσευχόταν και άναβε το καντήλι του. Ζούσε μια ασκητική ζωή, αποτραβηγμένος. Η μόνη πολυτέλεια που έκανε ήταν ένα ταξίδι στο εξωτερικό τον χρόνο».

Χαρακτηριστικό δείγμα της ευαισθησίας του, όπως λέει, ήταν ακόμη και η συμπεριφορά του απέναντι σε ένα μυρμήγκι: «Μου είπε “μην το πειράξεις· πάει στη φωλιά του”».