Μοχός: Το άγνωστο χωριό του Ούλωφ Πάλμε στην Κρήτη απέκτησε μουσείο για το σπουδαίο Σουηδό πρωθυπουργό (video)

Είχε χωριό ο Ούλωφ Πάμε στην Κρήτη; Είχε, το Μοχό του σημερινού δήμου Χερσονήσου. Στο χωριό του, λοιπόν, δημιουργήθηκε και άνοιξε χθες, ανήμερα της επετείου των 37 χρόνων από τη δολοφονία του στη Στοκχόλμη, το πρώτο μουσείο στον κόσμο αφιερωμένο στη ζωή και το έργο του εμβληματικού Σουηδού πρωθυπουργού.

Μέσα από φωτογραφίες, βίντεο και αφηγήσεις ξύπνησαν μνήμες από τα πέντε καλοκαίρια που ο δημοκράτης και λαοφιλής πολιτικός πέρασε στη Σταλίδα και το Μοχό, κάνοντας την Κρήτη δεύτερη πατρίδα.

Τον είχε φέρει στο χωριό ο τότε πρόεδρος της κοινότητας Θεόφιλος Σουρανάκης. Τον πήγε στην αδερφή του, λέγοντάς της ότι θα έρθει στο σπίτι ένας υψηλός προσκεκλημένος, γι’αυτό θα έπρεπε να ετοιμάσει κάτι να τον κεράσει. Και κάπως έτσι το κατώφλι πέρασε ο πρωθυπουργός μιας μακρινής χώρας. Απλός, προσηνής, ευγενικός, χαμογελαστός, χαμηλών τόνων, αυθεντικός. Ένας κανονικός άνθρωπος χωρίς σωματοφύλακες, κάτι που εκμεταλλεύτηκε άλλωστε ο δολοφόνος του, που του έριξε δύο φορές στο στομάχι.

Ο Πάλμε έγινε θαμώνας της περιοχής. Έμενε κάθε χρόνο στο ίδιο ξενοδοχείο και έκανε πιστούς φίλους στη Σταλίδα και το Μοχό. Έπινε και έτρωγε μαζί τους, χόρευε και γελούσε. Γινόταν ένας απ’αυτούς και η συμπεριφορά του ήταν εμποτισμένη με ευγένεια και καλοσύνη. Τίποτα δεν μπορεί να το αποδείξει αυτό καλύτερα από τη ιστορία που μας διηγήθηκε ο πρόεδρος του Μουσείου και του Συλλόγου Φίλων Ούλωφ Πάλμε Μανώλης Ζερβάκης: «Ήταν η τελευταία μέρα των διακοπών του το 1984 και ήταν έτοιμος να επιβιβαστεί στο αυτοκίνητο για να πάει στο αεροδρόμιο. Ξαφνικά όμως θυμήθηκε ότι δεν είχε χαιρετήσει το παιδί στην παραλία που σέρβιρε τους καφέδες κάτω από τις ομπρέλες. ‘Σταματήστε’, είπε, ‘πρέπει να πάω να χαιρετήσω το beach boy’!

Το γεγονός ότι εκείνος δεν μιλούσε ελληνικά και οι ντόπιοι δεν ήξεραν τίποτα από αγγλικά δεν στάθηκε εμπόδιο στην επικοινωνία τους. Η γλώσσα του σώματος, τα χαμόγελα, οι αγκαλιές, τα κεράσματα και ο χορός είναι πολύ πιο εύγλωττα εργαλεία.

Το Σεπτέμβριο του 1985 ο Ούλωφ Πάλμε ήρθε για μια ακόμα φορά στην αγαπημένη του ηλιόλουστη γωνιά στο άλλο άκρο της Ευρώπης. Ανακηρύχθηκε σε επίτιμο δημότη και έφυγε στις 28 του μήνα για να επιστρέψει στη Σουηδία. Είχε μόλις κερδίσει τις εκλογές και είχε πάρει δυνάμεις για να επιστρέψει στα καθήκοντά του. Είχε ήδη μπει μπροστά το σχέδιο για να αποκτήσει ο Πάλμε μια μόνιμη κατοικία στο Μοχό και στις 20 Μαρτίου του 1986 είχε δοθεί ένα ραντεβού ανάμεσα σε ένα δημοσιογράφο, έναν αρχιτέκτονα και έναν εργολάβο στη Σουηδία για να ρυθμιστούν οι λεπτομέρειες. Η δολοφονία του όμως προηγήθηκε.

Ο πρόεδρος του μουσείου θυμάται πώς αντέδρασε η τοπική κοινωνία στο άκουσμα του θανάτου του Ούλωφ Πάλμε. Κηρύχθηκε τριήμερο πένθος, ο πόνος των κατοίκων ήταν διάχυτος και αυτό εκφράστηκε μέσα από την τήρηση όλων των ταφικών τελετών και εθίμων για έναν άνθρωπο που είχε σκοτωθεί χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, για έναν «ξένο». Στην κηδεία του στη Στοκχόλμη προσκλήθηκε ο τότε πρόεδρος της κοινότητας Θεόφιλος Σουρανάκης, κι εκείνος μετέφερε ως δώρο από το μακρινό δεύτερο σπίτι του δολοφονημένου χαρισματικού πρωθυπουργού ένα φυτό ελιάς ως σύμβολο ειρήνης. «Η ελιά αυτή βρίσκεται ακόμα στο Βοτανικό Κήπο της Στοκχόλμης», μας ενημερώνει ο κ. Μανώλης Ζερβάκης και συμπληρώνει ότι μπροστά της βρίσκεται μια επιγραφή που λέει «Δώρο από τους κατοίκους του Μοχού στον Ούλωφ Πάλμε».

Στο Μοχό από τις 28 Φεβρουαρίου λειτουργεί το μουσείο του Ούλωφ Πάλμε. Στιγμές από τη ζωή και την πολιτική του δράση με προεξάρχουσα την πρωτοβουλία των 6 εθνών και των 5 ηπείρων, αλλά και στιγμές από τα καλοκαίρια του λαοφιλούς ειρηνιστή πρωθυπουργού στο Μοχό και τη Σταλίδα εκτίθενται στο μουσείο που έχει ως στόχο να κρατήσει ζωντανή τη μνήμη και τη σχέση του Πάλμε με την περιοχή.