Διαδικτυακή διάλεξη – «Η μετανάστευση ως ευκαιρία: Η Διακυβερνητική Επιτροπή για τη Μετανάστευση και οι ελληνικές εταιρείες μεταφοράς προσώπων»

Ποιες εταιρείες διαχειρίζονταν τη μετανάστευση από την Ελλάδα στην Αυστραλία πριν από τη νηολόγηση του πλοίου «Πατρίς»;

Γιατί η οικογένεια Χανδρή καθιέρωσε τη Γραμμή Ελλάδας-Αυστραλίας το 1959;

Ποιος ήταν ο ρόλος της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Ευρωπαϊκή Μετανάστευση (ICEM / ΔΕΜΕ στα ελληνικά) και των ελληνικών κυβερνήσεων;

Ποιο ήταν το ενδιαφέρον άλλων ελληνικών και ξένων εταιρειών για τη θαλάσσια διαδρομή μεταξύ Ελλάδας και Αυστραλίας και πώς επικράτησαν οι Χανδρήδες, καταπολεμώντας τον ανταγωνισμό;

Τα παραπάνω είναι μερικά μόνο από τα ερωτήματα που θα απαντηθούν κατά τη διάλεξη με θέμα «Migration as an Opportunity: The Intergovernmental Committee for European Migration -ICEM- and the Greek transport companies in the post-WWII migration to Australia» (Η μετανάστευση ως ευκαιρία: Η Διακυβερνητική Επιτροπή για τη Μετανάστευση από την Ευρώπη (ΔΕΜΕ) και οι ελληνικές εταιρείες μεταφοράς προσώπων κατά τη μετανάστευση στην Αυστραλία μεταπολεμικά) του ιστορικού, Δρ Ιωάννη Λημνιού Σέκερη.

Η ενδιαφέρουσα αυτή διάλεξη θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο των Σεμιναρίων Ιστορίας και Πολιτισμού της Ελληνικής Κοινότητας της Μελβούρνης (EKM), αυτήν την Πέμπτη, 11 Απριλίου, στις 7.00μμ, μόνο διαδικτυακά στο Facebook και στο YouTube της EKM.

Η μετανάστευση, όπως υποστηρίζει ο Δρ Σέκερης, δεν αποτελεί ευκαιρία μόνο γι’ αυτούς που παίρνουν την απόφαση να ξενιτευτούν ώστε να βελτιώσουν πτυχές της ζωής τους, αλλά και γι’ αυτούς που διαχειρίζονται ή μεσολαβούν στη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών καθώς επωφελούνται από τη διευκόλυνση της μεταναστευτικής διαδικασίας.

Ένας βασικός κρίκος της «μεταναστευτικής αλυσίδας» είναι οι εταιρείες, ναυτιλιακές και αεροπορικές, η απουσία των οποίων οδηγεί σε μη κινητικότητα (immobility).

Οι εταιρείες αυτές δεν προσέγγισαν τη μετακίνηση των μεταναστών με ανθρωπιστικούς όρους, αλλά με επιχειρηματικούς, εμπορικούς.

Εξετάζοντας τα εμπορικά κίνητρα και τις στρατηγικές των ελληνικών μεταφορικών εταιρειών, η εν λόγω διάλεξη έχει ως στόχο να δώσει πληροφορίες για τον μεταναστευτικό μηχανισμό που διευκόλυνε τη μετανάστευση περίπου 200.000 ατόμων από την Ελλάδα στην Αυστραλία μεταξύ 1950 και 1973.

Η έρευνα του Δρ Σέκερης εστιάζει στη σχέση μεταξύ διεθνών οργανισμών που ειδικεύονται στη μετανάστευση και του ιδιωτικού τομέα, ιδιαίτερα στις ναυτιλιακές και αεροπορικές εταιρείες, από το 1951 έως το 1980.

Έχοντας επικεντρωθεί στη μετανάστευση από την Ευρώπη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η έρευνά του ρίχνει φως στον ρόλο των ελληνικών εταιρειών στη διευκόλυνση της μετανάστευσης στην Αυστραλία αυτή την περίοδο.

«Είναι μεγάλη μου χαρά και τιμή που θα βρεθώ μαζί σας, έστω και διαδικτυακά, την Πέμπτη 11/04, στο πλαίσιο των Σεμιναρίων Ιστορίας και Πολιτισμού της Ελληνικής Κοινότητας της Μελβούρνης», ανέφερε ο Δρ Σέκερης σε δήλωσή του στην ομογενειακή εφημερίδα «Νέος Κόσμος» με την ευκαιρία της διάλεξης.

«Η μεταπολεμική μετανάστευση από την Ελλάδα στην Αυστραλία αποτελεί σταθερό πυλώνα της εργασίας μου ως ιστορικός. Κατά τη διάρκεια των ετών έχω μιλήσει σε διάφορα ακαδημαϊκά συνέδρια για πτυχές αυτής της μετανάστευσης. Την Πέμπτη όμως, θα είναι μια ευκαιρία να μιλήσουμε και μαζί για την ιστορία σας, και τους μηχανισμούς που την έθεσαν προς υλοποίηση», πρόσθεσε.

Ο Δρ Ιωάννης Λημνιός Σέκερης απέκτησε το διδακτορικό (Ph.D.) του από το Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου, το 2023.

Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν τη μετανάστευση μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, την ιστορία διεθνών οργανισμών, τη ναυτιλιακή ιστορία, την ιστορία της αεροπορίας και την ιστορία των μεταφορών.

Έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα σχετικά με τις μεταναστευτικές πολιτικές, τη συμμετοχή ναυτιλιακών και αεροπορικών εταιρειών στη μετανάστευση και τη διαχείριση μεταναστευτικών ταξιδιών.

Πηγή: Νέος Κόσμος