Η Χαρμολύπη, ο ένατος στη σειρά δίσκος της ιδρυθείσας το 1984 στη Μελβούρνη της Αυστραλίας Απόδημης Κομπανίας, έρχεται στα τριακοστά ένατα γενέθλια του συγκροτήματος. Αφορμή για αυτόν το δίσκο, στάθηκε πάλι η νέα περιοδεία του σχήματος στην Αυστραλία, το Πάσχα του 2023. Η Απόδημη Κομπανία είναι ένα κατεξοχήν συναυλιακό και δισκογραφικό μουσικό συγκρότημα, που αναβιώνει και διασκευάζει άγνωστα τραγούδια και σκοπούς της παραδοσιακής και της ρεμπέτικης μουσικής της Ελλάδας.
Σε αυτόν το δίσκο, έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε σε διασκευές, δεκαπέντε τραγούδια και δύο σκοπούς. Προπολεμικά κυρίως ρεμπέτικα των Κώστα Σκαρβέλη, Αντώνη Νταλγκά, Σταύρου Παντελίδη, Ιάκωβου Μοντανάρη, Δημήτρη Περδικόπουλου, Γιάννη Δραγάτση ή Ογδοντάκη, Μάρκου Βαμβακάρη, δυο μεταπολεμικές συνθέσεις των Απόστολου Καλδάρα και Γιάννη Παπαϊωάννου, αλλά και τραγούδι γραμμένο σε παραδοσιακή φόρμα από το μέλος του συγκροτήματος Γιάννη Νιάρχο, που είναι αφιερωμένο στον Έκτορα Κοσμά, μέλος της Απόδημης για πολλά χρόνια που έφυγε πρόωρα από τη ζωή. Υπάρχουν επίσης παραδοσιακά τραγούδια από τη Χίο, την Κωνσταντινούπολη, τη Σμύρνη, την Κρήτη (Γιώργης Κουτσουρέλης) και την Κύπρο. Οι διασκευές των τραγουδιών αυτής της συλλογής, όπως και όλων των προηγούμενων δίσκων του συγκροτήματος, σέβονται το ύφος, το πολιτισμικό, το κοινωνικό, το ιστορικό πλαίσιο, μέσα στο οποίο γεννήθηκαν αυτά τα τραγούδια και αυτοί οι σκοποί της χαράς και της λύπης, της Χαρμολύπης.
Η Απόδημη Κομπανία, δεν είναι απλά ένα μουσικό συγκρότημα διασκευών και αναβίωσης παραδοσιακών και ρεμπέτικων τραγουδιών και σκοπών. Για την ελληνική ομογένεια της Αυστραλίας, το συγκρότημα υπήρξε καταλύτης προσωπικών και συλλογικών ταυτοτικών αναζητήσεων. Η ανακάλυψη, η καλλιέργεια, η εμβάθυνση της εθνοτικής ταυτότητας πολλών ελληνοαυστραλών δεύτερης και τρίτης γενιάς για παράδειγμα, έχει ως σημείο αναφοράς τις εμφανίσεις της Απόδημης Κομπανίας στη μπυραρία Retreat Hotel, στο προάστιο της Μελβούρνης Brunswick.
Αν σήμερα υπάρχει μια σημαντική ελληνοαυστραλιανή ρεμπέτικη και παραδοσιακή μουσική σκηνή στη Μελβούρνη, εμπλουτισμένη και με αξιόλογους Έλληνες μουσικούς, που έστειλε για μόνιμη εγκατάσταση στην Αυστραλία η ελληνική δεκαετία της κρίσης 2010-2020, αυτό οφείλεται πρωτίστως στην παρουσία, στο είδος, καθώς και στο ύφος της μουσικής που ανέδειξε η Απόδημη Κομπανία στα χρόνια της νιότης των σημερινών πρωταγωνιστών αυτής της σκηνής.
Αν σήμερα τα μεγάλα φεστιβάλ έθνικ μουσικής της Αυστραλίας προσκαλούν και ελληνοαυτραλιανά συγκροτήματα, ή μουσικά σχήματα από την Ελλάδα, αυτό οφείλεται σε ένα μεγάλο βαθμό στους δρόμους που άνοιξε η Απόδημη Κομπανία στο παρελθόν, με τη συμμετοχή της σχεδόν σε όλα τα μεγάλα φεστιβάλ φολκ μουσικής της Αυστραλίας.
Νεωτερική σταθερά ζωής, φορέας σφυρηλάτησης ατομικών και συλλογικών εθνοτικών και αισθητικών ταυτοτήτων η Απόδημη Κομπανία, για την ελληνοαυστραλία των τελευταίων σαράντα χρόνων. Κάθε φορά που το συγκρότημα επιστρέφει για συναυλίες στη μεγάλη χώρα του νότου, από την Αθήνα πλέον όπου εγκαταστάθηκαν τα μέλη του, στη Μελβούρνη, στο Σύδνεϋ και αλλού χτυπάει εγερτήριο! Κάθε εμφάνιση της Απόδημης γίνεται αφορμή για συναπαντήματα παλιών καλών φίλων, που η ζωή μπορεί να έστειλε στα τέσσερα σημεία της Ωκεανίας, αυτές τις τελευταίες δεκαετίες.
Δυστυχώς, ως τώρα δεν έχουν υπάρξει, ακόμη, σοβαρές ιστορικές και κοινωνιολογικές μελέτες για την παρουσία της ελληνικής κοινότητας στη μεταπολεμική Αυστραλία. Όμως, όταν και αν ποτέ υπάρξουν αυτές οι μελέτες, να είστε σίγουροι και σίγουρες πως θα έχουν εκτενέστατες αναφορές στο έργο και στην κληρονομιά της Απόδημης Κομπανίας.
Y.Γ. Η Απόδημη Κομπανία μετά τις εμφανίσεις της στο Εθνικό Φεστιβάλ Φολκ Μουσικής της Αυστραλίας στην Καμπέρα και στο Μπάθαρστ της Ν.Ν.Ο., εμφανίζεται στη Μελβούρνη στις 19 και στις 20 Απριλίου, στο Σύδνεϋ στις 23 Απριλίου και στην Αδελαϊδά, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Hellenika, στις 30 Απριλίου.
Άρθρο του Κώστα Καραμάρκου στην ομογενειακή εφημερίδα της Μελβούρνης “Νέος Κόσμος“
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος