Συμπληρώσαμε αισίως ένα δεκαπενθήμερο ποδοσφαίρου με τα ματς της τελικής φάσης του Euro 2020 κι εκμεταλλευόμενοι τη μικρή διακοπή πριν ξεκινήσουν τα νοκ άουτ, πάμε να δούμε τι μας έχει αφήσει η διοργάνωση μέχρι στιγμής.
Κατά γενική ομολογία, ήδη παρακολουθούμε ένα από τα πιο αμφίρροπα και συναρπαστικά Euro των τελευταίων ετών. Η αύξηση των ομάδων σε 24 (ήδη από το Euro 2016) μπορεί να μη βρήκε τους πάντες σύμφωνους, αποδεικνύεται όμως ότι δεν έχει επηρεάσει την ανταγωνιστικότητα του τουρνουά. Δε χρειάζεται να πάμε πολύ μακριά για να θυμηθούμε πόσο δυσκολεύτηκαν δύο μεγαθήρια όπως η Γερμανία και η Ισπανία για να προκριθούν στον επόμενο γύρο. Είναι χαρακτηριστικό ότι από όλα τα παιχνίδια της τρίτης και τελευταίας αγωνιστικής της φάσης των ομίλων μόνο ένα, το Ολλανδία – Βόρεια Μακεδονία, ήταν βαθμολογικά αδιάφορο. Αν υπάρχει κάτι που πρέπει να κοιτάξει η ΟΥΕΦΑ είναι το format με τις 24 ομάδες και το μπέρδεμα που προκλήθηκε με τις τέσσερις καλύτερες τρίτες. Η Ελβετία επικράτησε το βράδυ της Κυριακής αλλά χρειάστηκε να περιμένει μέχρι τη Δευτέρα για να μάθει την αξία της νίκης της ενώ η Ουκρανία που έπαιξε και ηττήθηκε τη Δευτέρα, περίμενε δύο μέρες για να μάθει την τύχη της.
Το υψηλό επίπεδο ανταγωνισμού – σε ένα ήδη πολύ ιδιαίτερο λόγω συνθηκών Euro – δεν οφείλεται τόσο στον αυξημένο αριθμό των ομάδων όσο στο γεγονός ότι κανένα από τα κλασικά φαβορί δεν έχει καταφέρει ακόμα να ξεχωρίσει ή να κάνει τη διαφορά. Οι δύο ευχάριστες εκπλήξεις μέχρι τώρα, η Ιταλία και η Ολλανδία, μπορεί να ανήκουν στις παραδοσιακές δυνάμεις του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου όμως δεν ήταν μεταξύ των πρώτων φαβορί για την κατάκτηση του φετινού τίτλου. Έχουν εντυπωσιάσει και οι δύο με το επιθετικό τους στυλ και με τη διάθεση και φρεσκάδα που βγάζουν στο παιχνίδι τους, όμως είχαν σχετικά εύκολη αποστολή στους ομίλους και θα πρέπει να τις δούμε απέναντι σε πιο δυνατούς αντιπάλους πριν καταλήξουμε σε ασφαλή συμπεράσματα. Ο δρόμος και των δύο για την οκτάδα συνεχίζεται χωρίς πολύ μεγάλα εμπόδια καθώς η Ιταλία αντιμετωπίζει την Αυστρία το Σάββατο στο «Γουέμπλεϊ» ενώ η Ολλανδία θα παίξει με την Τσεχία την Κυριακή στη Βουδαπέστη. Δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι στο παρελθόν υπήρξαν και άλλες ομάδες που εντυπωσίασαν στους ομίλους, η Τσεχία το 2004, η Ολλανδία το 2008 ή η Ιταλία το 2016, αλλά στο τέλος δεν κατάφεραν να στεφθούν πρωταθλήτριες.
Από τον 6ο όμιλο, τον «όμιλο του θανάτου», ξέραμε από την αρχή ότι ήταν πολύ πιθανό ένα από τα μεγάλα ονόματα της διοργάνωσης να γυρίσει σπίτι πρόωρα. Ίσως και δύο μεγάλα ονόματα λέγαμε σε περίπτωση που η Ουγγαρία κατάφερνε να κάνει την έκπληξη. Και οι Ούγγροι απέδειξαν ότι όντως είχαν κάτι να πουν, πηγαίνοντας την πρόκριση στα τελευταία λεπτά του τελευταίου αγώνα κόντρα στους Γερμανούς και μένοντας έξω τελικά στις λεπτομέρειες.
Την πρωτιά στον όμιλο εξασφάλισε η Γαλλία που για πολλούς παραμένει το μεγάλο φαβορί παρά το γεγονός ότι δεν έχει εντυπωσιάσει ακόμα. Στα θετικά για την ομάδα του Ντιντιέ Ντεσάν είναι ότι κατάφερε να περάσει με επιτυχία από ένα δύσκολο όμιλο χωρίς να πιάσει τα υψηλά στάνταρ απόδοσής της και ότι διαθέτει τέτοια ποιότητα που ανά πάσα στιγμή ένα από τα αστέρια της – όσο ντεφορμέ κι αν δείχνει – μπορεί να κάνει τη διαφορά. Κόντρα στην Πορτογαλία ήταν ο Καρίμ Μπενζεμά ο οποίος πέτυχε τα πρώτα του γκολ με την εθνική μετά από έξι χρόνια και πήρε μια γερή τόνωση ηθικού ενόψει της συνέχειας. Τους «τρικολόρ» στους «16» περιμένει η πάντα μαχητική Ελβετία με το παιχνίδι να διεξάγεται τη Δευτέρα στο Βουκουρέστι.
Η κάτοχος του τροπαίου Πορτογαλία μπορεί να μην είναι η ίδια συμπαγής ομάδα που θριάμβευσε στο Euro 2016, παραμένει όμως η ομάδα του Κριστιάνο Ρονάλντο ο οποίος στα 36 του συνεχίζει να μας υπενθυμίζει ότι είναι ένας από τους κορυφαίους σταρ όλων των εποχών. Ο άσος της Γουβέντους έχει ήδη γράψει ιστορία καθώς με τα πέντε γκολ του όχι μόνο είναι ο πρώτος σκόρερ της φετινής διοργάνωσης αλλά έφτασε και τα 14 συνολικά σε τελικά Euro, αφήνοντας πίσω του τον σπουδαίο Μισέλ Πλατινί (9). Επίσης ισοφάρισε το ρεκόρ του Ιρανού Αλί Νταϊ φτάνοντας τα 109 διεθνή γκολ και είναι ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία των εθνικών ομάδων.
Η Γερμανία τα κατάφερε με την ψυχή στο στόμα όμως η εικόνα της μέχρι τώρα δεν πείθει κανέναν ότι είναι σε θέση να σηκώσει το κύπελλο. Οι φίλοι της μπορεί να ενθουσιάστηκαν από τη μεγάλη νίκη κόντρα στην Πορτογαλία και να πίστεψαν ότι ο Γιόακιμ Λεβ – στην τελευταία του παράσταση στον πάγκο της εθνικής – έχει ακόμα κάτι να δώσει, όμως στο καθοριστικό παιχνίδι με την Ουγγαρία ήρθε η ανώμαλη προσγείωση καθώς η ομάδα δεν κατάφερε να βγάλει καν το χαρακτήρα και την προσωπικότητα που συνήθως τη διακρίνουν σε τέτοιες περιπτώσεις. Με την πρόκρισή της θα μας προσφέρει τουλάχιστον ένα πραγματικά κλασικό ντέρμπι στη φάση των «16» εκεί όπου αντιμετωπίζει την Αγγλία την Τρίτη στο Λονδίνο.
Η Αγγλία από την πλευρά της επίσης δεν είχε κάτι αξιόλογο να μας παρουσιάσει μέχρι στιγμής αλλά τουλάχιστον πήρε την πρωτιά στον όμιλό της με αντιπάλους την Κροατία, την Τσεχία και την Σκωτία και διατήρησε το μηδέν στην άμυνα και στα τρία παιχνίδια. Το πρόβλημα εστιάζεται κυρίως στη δημιουργία παιχνιδιού και είναι χαρακτηριστικό ότι ήταν η τρίτη χειρότερη ομάδα στις τελικές προσπάθειες, πίσω μόνο από την Ουγγαρία και τη Φινλανδία. Το γεγονός ότι από εδώ και πέρα δεν θα είναι αναγκασμένη να παίξει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας ίσως τη βολεύει όμως ο Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ θα πρέπει σίγουρα να βρει τη σωστή φόρμουλα στο χώρο του κέντρο ώστε να τροφοδοτηθεί σωστά ο – ούτως η άλλως ντεφορμέ – Χάρι Κέιν.
Στην πρώτη φάση των αγώνων νοκ άουτ περιμένουμε με ενδιαφέρον να δούμε τι έχουν να προσφέρουν οι Ισπανοί και οι Βέλγοι. Η Ισπανία μάλλον έχει απογοητεύσει έστω κι αν στο 5-0 επί της Σλοβακίας στην τελευταία αγωνιστική έδειξε για τί είναι ικανή. Ταλέντο και ποιότητα υπάρχουν, όμως φτάνοντας στα νοκ άουτ χρειάζεσαι και παίκτες με προσωπικότητα, και τέτοιοι δεν έχουν εμφανιστεί ακόμα σε αυτούς τους «φούριας ρόχας». Η αποστολή στον όμιλο με αντιπάλους τη Σουηδία, τη Σλοβακία και την Πολωνία δεν ήταν ακριβώς εύκολη και τώρα στους «16» καλείται να αντιμετωπίσει μια ομάδα παρόμοιου (ή και υψηλότερου) βεληνεκούς όπως είναι η Κροατία του Λούκα Μόντριτς (τη Δευτέρα στην Κοπεγχάγη).
Το Βέλγιο τέλος, μπορεί να έκανε το τρία στα τρία όπως η Ιταλία και η Ολλανδία και να προκρίθηκε από νωρίς, όμως ο δρόμος από εδώ και πέρα φαντάζει πολύ πιο δύσκολος. Στην τελευταία της ίσως ευκαιρία για διάκριση σε μία μεγάλη διοργάνωση, η «χρυσή» γενιά του βελγικού ποδοσφαίρου θα πρέπει να αφήσει έξω την κάτοχο του τίτλου, Πορτογαλία (Κυριακή στη Σεβίλλη) και αν τα καταφέρει είναι πολύ πιθανό να χρειαστεί να ξεπεράσει το εμπόδιο και της Ιταλίας στα προημιτελικά. Με τον Λουκάκου πάντως να παραμένει σε δαιμονιώδη κατάσταση και τον Ντε Μπρόινε να φτάνει σιγά σιγά στο 100%, οι Βέλγοι έχουν κάθε λόγο να ονειρεύονται.
Ένα μικρό διαλλειματάκι είναι. Απαραίτητο για να πάρουμε όλοι μας, και κυρίως οι παίκτες, μερικές ανάσες για τη συνέχεια. Τα σπουδαιότερα αυτού του Euro είναι ακόμη μπροστά μας.
Τάσος Κολλίντζας
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος