Τουριστικός προορισμός και για το καλοκαίρι τα Ζαγοροχώρια

Το Ζαγόρι στην οροσειρά της Πίνδου περιλαμβάνει 46 χωριά, γνωστά ως Ζαγοροχώρια, μια περιοχή εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς. Με εντυπωσιακή γεωλογία και δύο Εθνικούς Δρυμούς, ο ένας περιλαμβάνει τον ποταμό Αώο και το φαράγγι του Βίκου, ο άλλος γύρω από την Βάλια Κάλντα, στα ανατολικά της επιβλητικής Τύμφης. Τα χωριά του Ζαγορίου συνδέονταν μεταξύ τους με ορεινούς δρόμους και παραδοσιακά τοξωτά πέτρινα γεφύρια έως την δεκαετία του 1950, οπότε κατασκευάστηκαν σύγχρονοι δρόμοι.

Είναι αυτά τα πέτρινα γεφύρια, που κάνουν την περιήγηση στην περιοχή μοναδική εμπειρία, αναφέρει ο Λευτέρης Ζαρκάδας, μέλος της ένωσης Ξενοδόχων Ιωαννίνων.

Όλο τον χρόνο η ροή των τουριστών είναι συνεχής. Κάθε εποχή έχει διαφορετικών ενδιαφερόντων επισκέπτες, που επιλέγουν το Ζαγόρι, ανάλογα με τις προσωπικές τους προτιμήσεις.

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια στροφή προς τον τουρισμό στο βουνό, γεγονός που παρέτεινε την τουριστική περίοδο, εξηγεί ο κ. Ζαρκάδας.

Η ταυτότητα των τουριστών του εξωτερικού δείχνει ότι οι Γερμανοί, λάτρεις των δασών και των βουνών επισκέπτονται επαναλαμβανόμενα την περιοχή, ενώ σημαντικός είναι ο αριθμός των επισκεπτών από το Ισραήλ.

Ο γαστρονομικός τουρισμός βρίσκεται σε καλό δρόμο, και με την συνεχή ενημέρωση και προβολή αναμένεται να καταλάβει σημαντική θέση στο τουριστικό προϊόν. Μια περιοχή που ήταν διάσημη για την ευημερία και τον πλούτο των κατοίκων της πρίν από δυο αιώνες ανακτά το χαμένο έδαφος στην οικονομική ανάπτυξη, έπειτα από την ερήμωση που γνώρισε προ οκτώ δεκαετιών, όταν τα κατάλοιπα του πολέμου την ισοπέδωσαν παντοιοτρόπως.    

Τα Ζαγοροχώρια, δεν έχουν να ζηλέψουν το ελάχιστο από την νησιωτική πολυδιαφημισμένη νησιωτική Ελλάδα. Παντού υπάρχει κάτι για να το ανακαλύψει ο επισκέπτη. Έκθαμβοι βλέπουν να υψώνονται εμπρός τους κτίσματα, κατασκευασμένα  από μοναδικούς μάστορες που χάραξαν την πέτρα με ακρίβεια, δίνοντας στους βράχους μνημειώδεις μορφές. Στις Κολυμπήθρες ανάμεσα στο Μεγάλο και το Μικρό Πάπιγκο μπορεί να συναντήσει αυτούς τους εντυπωσιακούς βραχώδεις σχηματισμούς. Τα νερά του ρέματος του Ρογκόβου έχουν διαβρώσει τα ασβεστολιθικά πετρώματα, δημιουργώντας διαδοχικά στρογγυλά κοιλώματα που μοιάζουν με κολυμπήθρες, τις οποίες οι ντόπιοι ονομάζουν «οβίρες». Οι μικρές πισίνες του βουνού.

Ίσως οι πεζοπορίες, οι αναρριχήσεις, το ράφτινγκ στον Βοϊδομάτη και οι βουτιές στις οβίρες αποτελούν ισχυρό κίνητρο για να επισκεφτούν την περιοχή. Οι επισκέπτες όμως έχουν μια μοναδική ευκαιρία, να περιδιαβούν την γη της λατρείας του Δωδωναίου Δία και να εισδύσουν στα παρασκήνια της ιστορίας.   

Εκεί όπου άνθισε το αρχαίο βασίλειο των Μολοσσών, μια από πιο γνωστές 14 ελληνικές φυλές της Ηπείρου, η ιστορία ξυπνά από την ένωση του πυρρόξανθου Νεοπτόλεμου και της Σκυριανής πριγκίπισσας Διηδαμείας, ενώ αναδύεται επιβλητική η Μολοσσή πριγκίπισσα Ολυμπιάδα, όλοι παιδιά του Πελασγού.