Το οικοσύστημα στην λιμνοθάλασσα του Αιτωλικού

Η φύση δημιουργεί ένα πανέμορφο τοπίο, αλλά έρχεται το πλήρωμα του χρόνου που αρχίζει την αντίστροφη μέτρηση.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει στην μοναδική λιμνοθάλασσα του Αιτωλικού που χωρίζεται από την λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου με ένα μικρό πέρασμα, έναν στενό “λαιμό”, όπου βρίσκεται και το νησί Αιτωλικό.

Η γεωγραφία δημιουργεί ένα πανέμορφο περιβάλλον στην στεριά, αλλά και στο νερό. Κατά την υποβρύχια περιήγηση του ο δύτης Λάμπρος Χαρέλος, διαπίστωσε ένα πρόβλημα που υφίσταται επί χρόνια και είναι αποτέλεσμα φυσικών διεργασιών.

«Πρόκειται για ένα πλούσιο οικοσύστημα που εκτείνεται σε 17.000 στρέμματα, με περίπου 15 είδη ψαριών».

Γεννημένος στο Αιτωλικό και μεγαλωμένος δίπλα στην θάλασσα την ερευνά και παρατηρεί τις αλλαγές που την απειλούν. Όπως λέει ο κ. Χαρέλος στα νερά της ζει ο ιππόκαμπος ένα σπάνιο είδος που βρίσκεται στην λίστα των υπό εξαφάνιση ειδών. «Η κατουρλίδα ανήκει στην οικογένεια των ιππόκαμπων και βρίσκεται στην λίστα με τα απειλούμενα είδη».

Το πρόβλημα είναι πως απειλούνται από το ίδιο το περιβάλλον όπως και τα άλλα είδη ψαριών. Ο αριθμός τους έχει μειωθεί και τώρα η ζωή έχει εξαφανιστεί σε μεγάλο βάθος. Αυτό όπως εξηγεί ο κ. Χαρέλος, συμβαίνει γιατί μειώνεται το οξυγόνο και γιατί το υδρόθειο που βρίσκεται σε μεγάλο βάθος, ανεβαίνει στην επιφάνεια και σκοτώνει την ζωή. Το θέμα είναι γνωστό και μένει στους αρμόδιους να αποφασίσουν τι πρέπει να γίνει, αναφέρει ο κ. Χαρέλος.

Άχρωμο, εύφλεκτο, με μυρωδιά «κλούβιου αυγού», το αέριο των βάλτων και των λάκκων της κοπριάς, όπως λέγεται, είναι βαρύτερο από τον αέρα και σε αυτό οφείλεται η ανοξία του νερού. Όταν δια της οσμής γίνει αντιληπτή η διάχυση του τότε θα καταστεί απολύτως τοξικό και επιβλαβές για τους ανθρώπους και το περιβάλλον.

Το υδρόθειο δημιουργείται από την σήψη της οργανικής ύλης στον βυθό, που σωρεύει υδρόθειο σε βάθος περίπου 25 μέτρων. Αυτό απελευθερώνεται με την κίνηση των υδάτων και ανεβαίνει στα ανώτερα στρώματα, ακόμη και στην επιφάνεια. Η ανοξία εμφανίζεται συνήθως σε κλειστές λεκάνες όπου υπάρχουν φυσικά εμπόδια, όπως στην συγκεκριμένη λιμνοθάλασσα, όπου το καλοκαίρι οι υψηλές θερμοκρασίες προκαλούν ταχύτερη εξάτμιση του νερού και εναπόθεση περισσοτέρων αλάτων. 

Αφ’ ης στιγμής πρόκειται για φυσικό φαινόμενο, δηλαδή δεν οφείλεται σε ανθρώπινη παρέμβαση (π.χ. από επεξεργασία λυμάτων) τότε ο μόνος τρόπος επίλυσης του προβλήματος θα βοηθά στην οξυγόνωση των βαθέων υδάτων. Μπορεί να γίνει είτε με διάνοιξη πέριξ της ομώνυμης νήσου είτε με εκβάθυνση των καναλιών, ή και τα δυο, προκειμένου να γίνεται ανταλλαγή των υδάτων μεταξύ της λιμνοθάλασσας του Αιτωλικού και του Μεσολογγίου. Όμως τι θα σημάνει για την ζωή στην λιμνοθάλασσα και τον πέριξ αυτής υδροβιότοπο αν αλλάξει η σύνθεση του νερού από υφάλμυρο σε αλμυρό;

Η αλιεία είναι το μέσο βιοπορισμού των οικογενειών στην περιοχή και η διάσωση των αλιευμάτων αφορά την οικονομία που θα κρατήσει τους κατοίκους στον τόπο τους.