Το γυμνάσιο Ιτέας στην 29η Βαλκανική μαθηματική ολυμπιάδα νέων

Οι μύθοι και τα στερεότυπα υπάρχουν για να καταρρίπτονται. Τα μαθηματικά είναι η μαγική γλώσσα του σύμπαντος, την οποία μιλούν άπταιστα πολλές μαθήτριες.

Η Δήμητρα Μακρή, μέλος της Εθνικής Ομάδας Μαθηματικών, από την Ιτέα Καρδίτσας, πέρασε την βάσανο πολλών διαγωνισμών με επιτυχία και ετοιμάζεται να ταξιδέψει για την Αχρίδα, όπου θα πραγματοποιηθεί η 29^η Βαλκανική μαθηματική ολυμπιάδα νέων μεταξύ 24- 29 Ιουνίου. Πέντε αγόρια και ένα κορίτσι συμμετέχουν στην ελληνική αποστολή, εκπροσωπώντας τον ανθό της μαθηματικής σκέψεως της χώρας.  

Η Δήμητρα συμμετείχε και διέπρεψε στους διαγωνισμούς Θαλής, Ευκλείδης, Αρχιμήδης, και στον Προκριματικό διαγωνισμό της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας, που διεξήχθη στις 5 Απριλίου στην Αθήνα. Σημασία δεν έχει από που ξεκινά κάποιος, αλλά που θέλει να φτάσει. Όποιος και αν είναι ο στόχος της θα έχει σχέση με τον νέο κόσμο της τεχνολογίας και των μαθηματικών, με τον οποίο όταν αποφασίζουν να ασχοληθούν οι γυναίκες καταφέρνουν μοναδικά επιτεύγματα.  

Η μέχρι στιγμής επιτυχία της «Συνιστά την επιβράβευση μιας σκληρής προσπάθειας, συνεχούς μελέτης. Είναι η ηθική ικανοποίηση που νιώθεις όταν λύνεις μια άσκηση», εξηγεί η μαθήτρια της Γ΄ γυμνασίου. Η αναφορά της παραπέμπει σε μια σχεδόν ίδια που έγινε πριν από αιώνες από μια μαθηματική διασημότητα, η οποία άστραψε με την ευρηματικότητά της «γιατί αγαπούσε τα μαθηματικά αυτά καθαυτά, για την αγνή και εξαίσια απόλαυση που της προσέφεραν». Την Υπατία.

Ευτυχώς ο δυτικός κόσμος βγάζει τους διαστρεβλωτικούς φακούς, υπαναχωρεί από σκοταδιστικές αντιλήψεις του παρελθόντος και αναγνωρίζει το “θηλυκό μυαλό”.

Ο Αθήναιος, Έλληνας συγγραφέας (γύρω στο 200μ.Χ.) στο έργο του Δειπνοσοφιστές, ανέφερε μια σειρά από γυναίκες που κατάφεραν να αποκτήσουν υψηλή μόρφωση, εξελίχθηκαν σε ανώτερες μαθηματικούς και εντυπώθηκαν στην ελληνική συνείδηση ​​με την ευφυΐα, το πνεύμα και το πολιτιστικό τους επίπεδο.

Οι περισσότεροι γνωρίζουν τον Πυθαγόρα και το θεώρημά του. Λίγοι εκτός της επιστημονικής κοινότητος γνωρίζουν την Θεανώ την Θουρία, από τους Θούριους της Κάτω Ιταλίας (κατ’ άλλους από τον Κρότωνα), η οποία έζησε τον 6ο αιώνα π.Χ.. ήταν η πρώτη και διασημότερη γυναίκα αστρονόμος και κοσμολόγος της αρχαιότητας, η οποία εργάστηκε στους τομείς της φυσικής, της ιατρικής και της παιδοψυχολογίας. Η πραγματεία της Περί Αρετής περιέχει την διδασκαλία της Χρυσής Τομής, ενώ το έργο της Περί του Σύμπαντος επηρέασε τον Πυθαγόρα στην διατύπωση της θεωρίας για την Αρμονία των Σφαιρών και του σύμπαντος. Μια  θρυλική φιγούρα, ενσάρκωση της σοφίας, που κληροδότησε το πνεύμα της στις κόρες της Μυία και Δαμώ, διάσημες φιλοσόφους και γιατρούς του 5^ου αιώνα π.Χ..

Ο κόσμος των ανδρών και των θρησκευτικών προκαταλήψεων απέφυγε την αναφορά στο όνομά της. Δεν είναι διευκρινισμένο εάν ήταν μαθήτρια, κόρη ή σύζυγος του Πυθαγόρα. Αναφορές θέλουν την Θεανώ σύζυγο ή κόρη του Βροντίνου από το Μεταπόντιο της Μεγάλης Ελλάδος. Το έργο της αφορά στο θεώρημα της Χρυσής Τομής και στο Χρυσό Τετράγωνο, δηλαδή ένα ορθογώνιο με χρυσή αναλογία. Αυτά χρειάστηκαν πάνω από 2.100 χρόνια για να τα συγκεντρώσει και να τα καταγράψει ο συνεργάτης του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Λούκα Πατσιόλι (Luca Bartolomeo de Pacioli), στο έργο του Θεία Αναλογία (De divina proportione). Αργότερα, απετέλεσαν την βάση των μαθηματικών υπολογισμών για την διατύπωση της Χρυσής τομής στην Παγκόσμια Αρμονική του Κέπλερ (Harmonices Mundi libri V).

«Οι γυναίκες κρατούν τον μισό ουρανό και τα αποτελέσματα της επιστήμης δεν έχουν φύλο».[1] Το σχόλιο αφορούσε την Υπατία, η οποία έζησε σχεδόν χίλια χρόνια μετά την Θεανώ και ήταν ένα λαμπρό πνεύμα. Ακολουθώντας την διδασκαλία του λόγιου πατέρα της να «Διατηρήσει το δικαίωμά σας να σκέπτεται, γιατί ακόμη και το να σκέπτεσαι λάθος είναι καλύτερο από το να μην σκέπτεσαι καθόλου,[2] η ίδια δίδασκε πως «άτομα που σέβονται τον εαυτό τους δεν δέχονται δογματικές θρησκείες… Οι φήμες πρέπει να διδάσκονται ως φήμες, οι μύθοι ως μύθοι και τα θαύματα ως ποιητικές φαντασιώσεις. Το να διδάσκεις τις δεισιδαιμονίες ως αλήθειες είναι πολύ τρομερό πράγμα».[3] Αυτά ήταν ανήκουστα για τους μεταπράτες των ουράνιων ψευδαισθήσεων. Αν και ο μεγαλύτερος εκδοτικός οίκος του αρχαίου κόσμου, η βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας έγινε στάχτες από την μανία των τυφλωμένων από θρησκευτικό μένος, η φήμη και τα επιτεύγματα εκείνων των γυναικών διεσώθησαν μέσα από τα κείμενα σκεπτόμενων ανθρώπων. Αποτελούν  πνευματική παρακαταθήκη για τις νέες γυναίκες του σήμερα.

[1] ^{Howard Sethanne, The Hidden Giants, Lulu, United States, 2006, σ. 15.}

[2] ^{Lynn M. Osen, Women in Mathematics, The MIT Press, 1975, σσ. 24- 25.}

[3] ^{Howard Sethanne, The Hidden Giants, Lulu, United States, 2006, σ. 13.}