Συνέδριο ελληνικής γλώσσας & πολιτισμού για Ιταλούς καθηγητές πανεπιστημίου

Οι καλύτεροι μαθητές στα καλύτερα Ιταλικά σχολεία διδάσκονται ελληνικά και μαθαίνουν την γλώσσα που αποτελεί την βάση των ευρωπαϊκών γλωσσών και του δυτικού πολιτισμού.

Το Υπουργείο Παιδείας της Ιταλίας (ministero dell’istruzione), προσφέρει σεμινάρια στους καθηγητές των λυκείων σχετικά με την κλασσικές σπουδές. Κάθε χρονιά πραγματοποιούνται σε ένα διαφορετικό μέρος της Ελλάδος και φέτος λαμβάνει χώρα στο Καρλόβασι της Σάμου από τις 5 έως τις 9 Σεπτεμβρίου. Οι συμμετέχοντες δεν αρκούνται στα μαθήματα, αλλά επιμορφώνονται με επισκέψεις και στους αρχαιολογικούς χώρους, οι οποίοι είναι πολλοί στο νησί.

Οι άριστοι διδάσκουν τους καλύτερους και μεταξύ αυτών ο Giuseppe Zanetto, καθηγητής ελληνικής φιλολογίας στο πανεπιστήμιο Statale Μιλάνου, μιλά με ενθουσιασμό για την διδασκαλία στα ιταλικά λύκεια. Στο κλασσικό σχολείο που φοιτούν οι μαθητές μαθαίνουν ελληνικά και λατινικά πριν από τις πανεπιστημιακές τους σπουδές. Μόνον στην Λομβαρδία 57 κλασσικά λύκεια παραδίδουν μαθήματα στους μαθητές και κάθε χρονιά γίνεται ένα τετραήμερο σεμινάριο στους καθηγητές που αναλαμβάνουν την διδασκαλία τους. Κάθε χρόνο τα τελευταία δώδεκα χρόνια τα σεμινάρια συλλέγουν το υλικό των συναντήσεων και το μεταφέρουν στις τάξεις. Τα παιδιά μαθαίνουν όχι μόνο την γλώσσα, αλλά και την ιστορία και την λογοτεχνία. Έτσι, αποκτούν μια πλήρη εικόνα.

«Δυστυχώς ο αριθμός των παιδιών που επιλέγουν το κλασσικό λύκειο δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλος, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε ότι είναι δυνατόν, για να καταλάβουν οι οικογένειες την σημασία αυτών των σπουδών», λέει ο κ. Zanetto.

Το φετινό θέμα του σεμιναρίου είναι η θάλασσα και ότι έχει σχέση με αυτήν, οι εξερευνήσεις, οι αποικίες, τα ταξίδια, το εμπόριο. Άλλωστε μέσω της θάλασσας οι Έλληνες έφτασαν στις εσχατιές του αρχαίου κόσμου. Οι σημερινοί ταξιδιώτες είναι οι καθηγητές, οι οποίοι επιστρέφοντας στα σχολεία δημιουργούν προγράμματα και απαιτούν από τους μαθητές να εργαστούν επάνω σε αυτά.

Όλοι είμαστε Έλληνες (SiamoTuttiGreci), είναι ο τίτλος ενός εκ των πέντε βιβλίων του κ. Zanetto για την Ελλάδα.[1] Ο συγγραφέας αφηγείται τα γεγονότα του αρχαίου κόσμου από μια εντελώς διαφορετική οπτική γωνία από την συνηθισμένη. Γνωρίζει ότι μιλάει για έναν πολιτισμό και μια ιστορία δύο χιλιάδων ετών. «Πρέπει να πάμε εκεί, με το μυαλό και την καρδιά μας, γιατί σε λίγα άλλα μέρη (ίσως πουθενά) μπορούμε να βρούμε τόση αλήθεια και ομορφιά και πρέπει να πάμε εκεί με την επίγνωση ότι βαδίζουμε προς τα πίσω πολλούς αιώνες. Αλλά όταν φτάνουμε εκεί και κοιτάμε γύρω μας, συνειδητοποιούμε ότι πολλά από αυτά που βλέπουμε τα είχαμε ήδη μέσα μας. Μπορούμε λοιπόν να επιστρέψουμε στο παρόν με την βεβαιότητα ότι είχαμε ήδη πάει, στην Ελλάδα. Στην πραγματικότητα είμαστε όλοι Έλληνες».[2]

Οι Ιταλοί ακαδημαϊκοί, κοινωνοί του ελληνικού πολιτισμού ανοίγουν νέους δρόμους στην σκέψη. Ο κ. Zanetto εξηγεί τι είναι αυτό που ξεχωρίζει, που καθιστά κάποιον Έλληνα, ανεξαρτήτως καταγωγής: «Είμαστε Έλληνες όταν μιλάμε και εννοούμε αυτό που λέμε. Είμαστε Έλληνες όταν αμφισβητούμε αυτό που έχουμε συνηθίσει να σκεφτόμαστε και προσπαθούμε να δούμε αν είναι δυνατόν να σκεφτόμαστε διαφορετικά. Είμαστε Έλληνες όταν δεν αρκούμαστε σε έτοιμες φόρμουλες. Είμαστε Έλληνες κάθε φορά που χτίζουμε το μέλλον».[3]

Η σημερινή Ιταλία με την σοφία του παρελθόντος αναγνωρίζει την σημασία και την επιρροή του ελληνικού πολιτισμού, ξεπερνώντας αγκυλώσεις που ίσχυαν πριν από 2.000 χρόνια και εγκλώβισαν την σκέψη καθ’ όλην την διάρκεια της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας έως και σήμερα.

Μια διάσημη στον τομέα της ακαδημαϊκός, η Jacqueline de Romilly, απάντησε στο τι «διακρίνει τον ελληνικό πολιτισμό από κάθε άλλον πολιτιστικό κύκλο της Αρχαιότητας», που οδήγησε «στην ανοδική πορεία του νεωτέρου ευρωπαϊκού πολιτισμού. Ο καθένας γνωρίζει ότι η Ελλάδα και η Αθήνα κατέχονται από ένα μοναδικό πάθος να κατανοήσουν τον άνθρωπο… θέλησαν να ερμηνεύσουν την ανθρώπινη ζωή µε ορθολογικό τρόπο και εγκαθίδρυσαν τον πολιτισμό του Λόγου. Με τον τρόπο αυτόν είναι σαφές ότι ξεπερνούσαν τα ενδιαφέροντα των ανθρώπων σε άλλους τόπους και σε άλλους χρόνους». Γιατί «σκεφτόταν για µένα, πριν από μένα». Για την Ρομιγί η ανθρωπότητα «αναπνέει τον αέρα της Ελλάδας κάθε στιγμή χωρίς να το ξέρει», και «η ελληνική κληρονομιά, θεμελιωμένη στην αναζήτηση της παγκοσμιότητας, έγινε το ίδιο το πνεύμα του δυτικού πολιτισμού».[4]

[1] ^{Giuseppe Zanetto, In Grecia. Terra di miti dei ed eroi (Στην Ελλάδα. Χώρα μύθων, θεών και ηρώων– 2014), L’Odissea di Omero (2015), Miti di ieri, storie di oggi (Μύθοι του χθες, ιστορίες του σήμερα -2020), L’Iliade– La Guerra di Troia raccontata da vinti e vincitori (Η Ιλιάδα. Ο Τρωικός Πόλεμος αφηγημένος από νικητές και νικημένους –2023).}

[2] ^{Giuseppe Zanetto, Siamo Tutti Greci, Feltrinelli 2018.}

[3] ^{Giuseppe Zanetto, Siamo Tutti Greci, Feltrinelli 2018.}

[4] ^{Jacqueline de Romilly, Γιατί η Ελλάδα, εκδ. Το Άστυ, Αθήνα 1993, σ.7, 10, 13, 20, οπισθόφυλλο.}