“Πρόστιμα μετά μουσικής” σε καταστηματάρχες στην Κέρκυρα  

Καταγγελίες, αντιδράσεις, πρόστιμα και αναταραχή στην Κέρκυρα, γιατί η διασκέδαση του ενός ταράζει την ηρεμία των άλλων.

Τις πταίει και τι μπορεί να γίνει για να συνυπάρχουν αρμονικά κάτοικοι και πελάτες καταστημάτων εστίασης ή νυχτερινής διασκέδασης. Στο ρώτημα αναλαμβάνει να απαντήσει το ρεπορτάζ του δημοσιογράφου της ΕΡΤ Γιάννη Ανδριώτη.

Ο Νίκος Λάτσας, αντιπρόεδρος της ένωσης εστίασης Κέρκυρας υποστηρίζει ότι θα πρέπει να δοθεί παράταση στο ωράριο που ακούγεται μουσική από τα καταστήματα.

Το επιτρεπόμενο ωράριο λειτουργίας μουσικής στα καταστήματά είναι έως τις έντεκα το βράδυ. Μετά η μουσική σε δημόσιους χώρους και καταστήματα εστιάσεως πρέπει να χαμηλώνει για να μην ενοχλεί.

Αυτό ορίζει η νομοθεσία. Στην προκειμένη περίπτωση η διατάραξη της κοινής ησυχίας αφορά αυτόφωρο αδίκημα για το οποίο δεν απαιτείται καταγγελία ή ένταλμα.   

«Τον χειμώνα η πόλη ερήμωνε μετά τις δέκα το βράδυ λόγω της απαγορεύσεως», λέει ο κ. Λάτσας. «Η επιβολή του νόμου και τα αυτόφωρα το τελευταίο διάστημα έχουν σχέση με ορισμένα περιστατικά που σημειώθηκαν στο παρελθόν».

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ οι καταστηματάρχες ήρθαν ήδη σε συμφωνία με τον δήμο προκειμένου να πάρουν παράταση ωραρίου. Το ερώτημα είναι εάν μια τοπική αρχή μπορεί να λαμβάνει αποφάσεις που υπερβαίνουν έναν νόμο του κράτος και ο οποίος δεν αφορά το ύψος των ντεσιμπέλ. Σκοπίμως επιχειρείται σύγχιση αναφέροντας την ηχορύπανση.  

Όλοι επικαλούνται την νομιμότητα, αλλά τι ακριβώς σημαίνει διατάραξη της ησυχίας; Προφανώς, οποιοσδήποτε ήχος που προκαλείται είτε από “ζωηρούς” γείτονες, είτε από νεανίες ή αθεράπευτα νεανίζοντες οι οποίοι επιλέγουν προορισμούς όπως η Κέρκυρα για να ξεφαντώσουν, κάτι που δεν επιτρέπεται στις χώρες τους, όπου ο νόμος υπάρχει για να εφαρμόζεται. Το ίδιο αφορά και τους επισκέπτες του νησιού από το εσωτερικό.

Άλλωστε εάν η μουσική από τα καταστήματα, που βρίσκονται διάσπαρτα σε οικιστική ζώνη, δεν ενοχλούσε, δεν θα υπήρχαν διαμαρτυρίες των κατοίκων.   Βεβαίως ο νομοθέτης δεν έλαβε υπ’ όψιν ότι μετά τις πρώτες βραδινές ώρες “ανάβει” το κέφι και με την βοήθεια της “μουσικής”, όπως αποκαλούνται οι θόρυβοι, αυξάνεται η κατανάλωση αλκοόλ και στις μεταμεσονύκτιες ώρες προσδοκούν για κέρδη οι επιχειρηματίες. Οι καταστηματάρχες επιδιώκουν την παράταση του ωραρίου για την μουσική προκειμένου να ελκύσουν πελάτες. Οι επιχειρηματίες κινούνται ως ενώσεις. Οι λοιποί, εργαζόμενοι, ηλικιωμένοι, ασθενείς, και παιδιά που προσπαθούν να ηρεμήσουν, να κοιμηθούν επαφίενται μόνο στην πρόνοια του νομοθέτη. Θα πρέπει να διεκδικήσουν το αυτονόητο.