Έκθεση φωτογραφίας με τίτλο «Αντικειμενικοί Διάλογοι» στον Πολυχώρο Πολιτισμού Ισλαχανέ

Δύο διακριτές φωτογραφικές εργασίες παρουσιάζονται στον Πολυχώρο Πολιτισμού Ισλαχανέ, ένα εμβληματικό μνημείο νεότερης βιομηχανικής κληρονομιάς που επί δεκαετίες φιλοξενούσε τα εργαστήρια της ιστορικής σχολής. Η έκθεση Αντικειμενικοί Διάλογοι, σε επιμέλεια του Βαγγέλη Ιωακειμίδη, φέρνει σε δημιουργική συνομιλία τα έργα των Χριστόφορου Δουλγέρη και Γιάννη Χατζηασλάνη. Τα Visitations του Χατζηασλάνη χαρτογραφούν την αθέατη οργάνωση των μουσείων, ενώ τα Εξαρτήματα Μνήμης του Δουλγέρη προσεγγίζουν βιομηχανικές μηχανές ως πορτρέτα, αναδεικνύοντας την ποιητική τους μνήμη.

Με τη φροντίδα της Εφορείας Νεωτέρων Μνημείων του ΥΠΠΟ, το Ισλαχανέ εντάχθηκε σε συγχρηματοδοτούμενα έργα, αναβαθμίστηκε και αποδόθηκε στο κοινό το 2017. Το συγκρότημα, χτισμένο το 1903, αποτελούσε μέρος του Ιδρύματος Ισλαχανέ, του Ορφανοτροφείου–Τεχνικής Σχολής όπου λειτουργούσαν τα εργαστήρια —σιδηρουργείο, ξυλουργείο και εφαρμοστήριο— στα οποία τα ορφανά παιδιά εκπαιδεύονταν σε τεχνικές και επαγγέλματα.

Η συνομιλία των φωτογραφικών έργων και ο καλλιτεχνικός σχεδιασμός της εγκατάστασης εντάσσονται αρμονικά στον χώρο, προσφέροντας μια εμπλουτισμένη βιωματική εμπειρία. Στην έκθεση παρουσιάζονται περισσότερα από 100 φωτογραφικά έργα. Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν την Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου, στις 20:00.

Πρόκειται για μια συνδιοργάνωση της ΑΜΚΕ Εργαστήριο Φιλοσοφίας και Φωτογραφίας, υπό την αιγίδα και την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού (Πρόγραμμα Δημιουργική Ελλάδα), της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Κεντρικής Μακεδονίας, καθώς και των γκαλερί Donopoulos IFA Gallery και Kalfayan Galleries.

Πρακτικές πληροφορίες

Διάρκεια έκθεσης: 8 Δεκεμβρίου 2025 – 7 Ιανουαρίου 2026

Χώρος: ΙΣΛΑΧΑΝΕ – Πολυχώρος Πολιτισμού (ΥΠ.ΠΟ. Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων & Τεχνικών Έργων Κεντρικής Μακεδονίας) Ελένης Ζωγράφου 3, Θεσσαλονίκη 546 34 http://www.ppxi.gr/

Ώρες λειτουργίας για το κοινό:

Δευτέρα – Παρασκευή | 10:00 – 14:00, Τετάρτη | 17:00 – 20:00, Κλειστά Σάββατο & Κυριακή Την παραμονή Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς ο χώρος θα παραμείνει κλειστός.

Είσοδος ελεύθερη

Επικοινωνία: Αρετή Κονδυλίδου, αρχαιολόγος – κοινωνική ανθρωπολόγος – θεατρολόγος Πολυχώρος Πολιτισμού Ισλαχανέ ΥΝΜΤΕΚΜ – ΥΠΠΟ – Τηλ.: 2310 206 910 – akondilidou@culture.gr Βαγγέλης Ιωακειμίδης — Τηλ.: 69 55 82 55 43 — vangelisioakimidis@gmail.com

Για την πληρέστερη ενημέρωσή σας, παρατίθενται αναλυτικά κείμενα για την έκθεση, καθώς και τα βιογραφικά των καλλιτεχνών και του επιμελητή.

Statement Έκθεσης: Αντικειμενικοί Διάλογοι

Επιμέλεια: Βαγγέλης Ιωακειμίδης

Ο τίτλος Αντικειμενικοί Διάλογοι λειτουργεί ως εισαγωγικό κλειδί σε μια έκθεση όπου δύο αυτόνομες φωτογραφικές σειρές συγκροτούν μια κοινή εμπειρία θέασης. Το λογοπαίγνιο του τίτλου ενεργοποιεί τρεις παράλληλες αναγνώσεις: διάλογοι ανάμεσα σε αντικείμενα, διάλογοι γύρω από την «αντικειμενικότητα» της ματιάς, και διάλογοι που αναδύονται από τα ίδια τα αντικείμενα –μουσειακά ή βιομηχανικά– τα οποία αποκτούν μια απρόσμενη εσωτερική φωνή.

Το Ισλαχανέ, με την ιστορική του μνήμη και τη βιομηχανική του γεωμετρία, προσφέρει το ιδανικό περιβάλλον για αυτή τη συνάντηση. Σε έναν χώρο όπου τα ίχνη χρήσης και μετασχηματισμού παραμένουν ορατά, οι δύο καλλιτέχνες ενεργοποιούν ένα κοινό πεδίο σκέψης. Οι πορείες τους συναντιούνται όχι θεματικά αλλά στον τρόπο με τον οποίο επανεξετάζουν τη σχέση μας με τα αντικείμενα και την εικόνα.

Στο Visitations, ο Γιάννης Χατζηασλάνης περιηγείται σε πενήντα μουσεία της Αττικής, φωτογραφίζοντας εκθέματα, προθήκες, αντανακλάσεις και μικρά οπτικά συμβάντα. Με μια απλή μηχανή ανασυνθέτει την αόρατη «τάξη» του μουσείου, δημιουργώντας έναν προσωπικό άτλαντα όπου το πραγματικό, το φαντασιακό και το βιωματικό συνυπάρχουν σε νέες συζεύξεις.

Στα Εξαρτήματα Μνήμης, ο Χριστόφορος Δουλγέρης προσεγγίζει βιομηχανικές μηχανές ως πορτρέτα. Κάποτε θορυβώδεις και τώρα σιωπηλές, αυτές οι κατασκευές εμφανίζονται ως μνημεία μιας τεχνογνωσίας που έχει μετακινηθεί στο παρελθόν. Η ματιά του αποκαλύπτει την ποιητική διάσταση της μηχανής: τη μορφή, το υλικό ίχνος, τη μνήμη που ενσωματώνει. Τοποθετημένες στον χώρο του Ισλαχανέ, μοιάζουν να συνομιλούν με τη δική του αρχιτεκτονική, επιστρέφοντας νοερά στο φυσικό τους περιβάλλον.

Οι Αντικειμενικοί Διάλογοι συνθέτουν ένα ενιαίο αφήγημα που διερευνά πώς βλέπουμε, πώς εκθέτουμε και πώς νοηματοδοτούμε τα αντικείμενα. Ο θεατής δεν είναι παθητικός· γίνεται συνομιλητής, συνδέοντας τις εικόνες με το βλέμμα του. Εκεί, στο διάκενο ανάμεσα στο φως και στη μνήμη, η εικόνα ανασαίνει — και ο θεατής γίνεται, έστω για μια στιγμή, ο τόπος όπου όλα επιστρέφουν.

Χριστόφορος Δουλγέρης – Εξαρτήματα Μνήμης / Memory Components

Στα Εξαρτήματα Μνήμης, ο Χριστόφορος Δουλγέρης μετατρέπει βιομηχανικές μηχανές σε φορείς μνήμης και πολιτισμικής εμπειρίας. Αντί να τις παρουσιάζει ως τεχνολογικά κατάλοιπα, τις αντιμετωπίζει ως μορφές που φέρουν πάνω τους τα ίχνη χρήσης, φθοράς και σιωπηλής εργασίας. Η φωτογραφία λειτουργεί ως πράξη ανασύστασης, τοποθετώντας τη μηχανή σε ένα ενδιάμεσο καθεστώς ανάμεσα στο τεκμήριο και το εικαστικό αντικείμενο.

Ο Δουλγέρης διερευνά όχι μόνο τη φθορά, αλλά και την επιτελεστικότητά της: τις σκιάσεις που μεταβάλλουν την αντίληψη, τις υφές που θυμίζουν δέρμα, τις επιφάνειες που μοιάζουν να αναπνέουν. Η μηχανή μετατοπίζεται από το πεδίο της βιομηχανικής ιστορίας σε μια περιοχή υλικότητας, μνήμης και αμφισημίας.

Οι μηχανές δεν εμφανίζονται ως ψυχρά αντικείμενα· γίνονται σημεία πρόσβασης σε μια συζήτηση για την εγκατάλειψη, την obsolescence και τη συνέχεια. Πορτρέτα ενός κόσμου που υποχωρεί αλλά δεν σβήνει, αναδεικνύουν μια μνήμη που επιμένει να παραμένει ορατή.

Γιάννης Χατζηασλάνης – Visitations

Το Visitations είναι ένα πολυετές φωτογραφικό έργο που γεννήθηκε μέσα από περιηγήσεις σε πενήντα μουσεία της Αττικής. Με μια μικρή αναλογική μηχανή, ο Γιάννης Χατζηασλάνης καταγράφει εκθέματα, προθήκες, αντανακλάσεις και μικρά οπτικά συμβάντα, συνθέτοντας ένα σώμα εικόνων που λειτουργεί σαν «συλλογή συλλογών». Δεν επιδιώκει την πλήρη χαρτογράφηση των μουσείων· αντίθετα, μέσα από τη συσσώρευση και την αναδιάταξη των εικόνων, προτείνει έναν προσωπικό τρόπο κατανόησης της μουσειακής εμπειρίας.

Οι φωτογραφίες οργανώνονται ως μωσαϊκό αλλά και σε θεματικές ομάδες, διατηρώντας τον χαρακτήρα ενός ανοιχτού αρχείου. Η τάξη και το απρόβλεπτο συνυπάρχουν, καθώς ο θεατής καλείται να αναδιαμορφώσει τις συσχετίσεις μέσα από το βλέμμα του.

Το έργο διερευνά ζητήματα ταξινόμησης, αναπαράστασης και αφήγησης, συνδέοντας αντικείμενα διαφορετικών εποχών και χρήσεων σε ένα κοινό πεδίο νοηματικών συζεύξεων. Εκεί, το πραγματικό συναντά το φανταστικό, γεννώντας νέες αφηγήσεις και φευγαλέες «επισκέψεις» στη μνήμη.