Πανηγύρια –  Καταγγελίες για διατάραξη κοινής ησυχίας 

Όταν οι επιθυμίες κάποιων παραβιάζουν τα δικαιώματα των άλλων τότε δημιουργείται πρόβλημα.

Τα πανηγύρια αποτελούν θεσμό στην ελληνική επικράτεια, αλλά από την καθιέρωση και τον τρόπο λειτουργίας τους στο παρελθόν, έως σήμερα πολλά έχουν αλλάξει και προκαλούν πονοκέφαλο στις τοπικές κοινωνίας, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του δημοσιογράφους της ΕΡΤ  Βασίλη Σιώμου.

Η Πόπη Κοτζαμάνη, μέλος του πολιτιστικού συλλόγου Κατδαμιτσιών, εξηγεί ότι το πανηγύρι στο χωριό γίνεται μια φορά τον χρόνο, δεν πρόκειται για κερδοσκοπική επιχείρηση, προωθεί τον πολιτισμό του τόπου και συγκεντρώνει τους απόδημους ή όσους ζούν σε αστικά κέντρα.

Ωστόσο, αυτό δεν γίνεται κατανοητό από κάποιους οι οποίοι διαμαρτύρονται γιατί οι ζουρνάδες και τα νταούλια ηχούν έως τις 04:00 τα χαράματα. Στην Καρδαμίτσα Ιωαννίνων προ πενθημέρου στήθηκε ένα πανηγύρι, το οποίο διεκόπη λόγω καταγγελίας από κάποιον συντοπίτη.

Η αστυνομία είναι υποχρεωμένη να εφαρμόζει τον νόμο, όταν καλείται από κάποιους, που προσπαθούν να κοιμηθούν, έχουν προβλήματα υγείας ή μικρά παιδιά και κάποιοι συνεχίζουν την  “μουσική στο διαπασών”.

Ωστόσο η κ. Κοτζαμάνη επιμένει ότι: «Η ζωή δεν είναι σίγαση. Μιλούμε για ένα πανηγύρι με 700 ανθρώπους, όπου δεν καλούμε φίρμες και αναγκαζόμαστε να πληρώνουμε από την τσέπη μας, όταν διακόπτεται με τέτοιο τρόπο».  

Τώρα οι κάτοικοι συγκεντρώνουν υπογραφές, ζητούν την παρέμβαση των βουλευτών τους και να μην ισχύει η απαγόρευση στις έντεκα με εντεκάμιση το βράδυ, κάτι που θα ισχύσει σε όλη την χώρα, σε περίπτωση που θα γίνει σχετική νομοθετική ρύθμιση.

Οι διοργανωτές αντίστοιχων φεστιβάλ, εορτών χωρίς να λαμβάνουν υπ’ όψιν τους άλλους, σκέφτονται με την παροδικότητα των σχεδιασμών τους, επικαλούμενοι την παράδοση, την εθνική ταυτότητα και τον πολιτισμό. Θεωρητικά και οι λαοί της Ευρώπης κινδυνεύουν με την απώλεια αυτών των χαρακτηριστικών, λόγω σεβασμού των ωραρίων.   

Ποιά είναι τα χαρακτηριστικά του πολιτισμού και τι σημαίνει η λέξη; Από το πόλις, πολίτης, ενώ το στερητικό (α) που μπαίνει μπροστά αφαιρεί αυτές τις ιδιότητες. Τέτοια ζητήματα πολιτισμού έχουν λυθεί προ πολλού στην γηραιά ήπειρο. Η ώρα κοινής ησυχίας στην Αυστρία, γνωστή ως «Ruhezeit», τηρείται από τις 22:00 μ.μ. έως τις 06:00 π.μ., καθώς και όλη την ημέρα τις Κυριακές και αργίες. Βεβαίως, μπορεί να πεί κάποιος ότι εκεί ξυπνούν πολύ νωρίς. Δεν τίθεται ούτε θέμα συζητήσεως για τους  Γερμανούς. Ακόμη και σε κλειστά κλάμπ στο Ντίσελντορφ όλα σταματούν από τις 22:00 μ.μ.. Τα γερμανικά χωριά την Κυριακή είναι κοινότητες φαντάσματα. Οι Γερμανοί τηρούν με θρησκευτική ευλάβεια τους κανόνες και δεν διστάζουν να καταγγείλουν τον γείτονα που φωνασκεί εντός οικίας, δεν περπατούν ούτε στους ποδηλατοδρόμους, ενώ περιμένουν να κατέβουν όλοι από το μετρό πριν επιβιβαστούν Πάνω- κάτω το ίδιο ισχύει και στην Ολλανδία όπου οι θόρυβοι που μπορεί να ενοχλούν απαγορεύονται από τις 22:00 έως τις 07:00 π.μ.. Ουδείς μπορεί να θορυβεί ακόμη και μέσα στο σπίτι του, ασκώντας μια δραστηριότητα, που διαπερνά τους τείχους των διαμερισμάτων. Όλες οι χώρες έχουν γιορτές και πανηγύρια, αλλά και σε αυτές τις περιπτώσεις, όπως καρναβάλια, “γιορτή των τρελλών”, τοπικές γιορτές, κλπ. ουδείς σκέφτηκε να παραβιάσει τα ωράρια κοινής ησυχίας. Μπορεί ο βορράς της ΕΕ διακρίνεται για την αυστηρότητά του, αλλά το ίδιο ισχύει και στον νότο. Στο μεγαλύτερο μέρος της Γαλλίας εφαρμόζονται ώρες κοινής ησυχίας από τις 22:00 μ.μ. έως τις 07:00 π.μ., με κάποιες διακυμάνσεις ανάλογα με τον συγκεκριμένο δήμο, ενώ τις Κυριακές και τις αργίες ισχύουν αυστηρότεροι περιορισμοί. Μεγάλα φεστιβάλ για την Ημέρα της Βαστίλης, τον δεκαπενταύγουστο, την Γιορτή της Μουσικής και τοπικά πανηγύρια με προσκυνήματα, ή το Φεστιβάλ των Φώτων (Fête des Lumières), ξεκινούν το βράδυ στις 19:00 μ.μ. ή 20:00 μ.μ. και διαρκούν έως τις 22:00 μ.μ. ή 23:00 μ.μ.. 

Στην δε Ιταλία το λεγόμενο «riposo» τηρείται γενικά από τις 13:00 το μεσημέρι έως τις 16:00 το απόγευμα και από τις 22:00 το βράδυ έως τις 07:00 το πρωί. Για εκείνους που θα επικαλεστούν το ισπανικό ταμπεραμέντο θα εκπλαγούν γιατί στην Ισπανία, οι ώρες κοινής ησυχίας κυμαίνονται μεταξύ 22:00 μ.μ. και 08:00 π.μ., ενώ ορισμένοι δήμοι παρατείνουν την ώρα κοινής ησυχίας το βράδυ από τις 21:00 μ.μ. Κατά την διάρκεια αυτών των ωρών, όλα σιωπούν. Ακόμη και ο θόρυβος από οικιακές δραστηριότητες, όπως πλυντήρια ρούχων, ή το περπάτημα με τακούνια, αποθαρρύνονται και οι θορυβοποιοί  υπόκεινται σε πρόστιμα. Η Βαρκελώνη είναι μια έρημη πόλη μετά τις δέκα το βράδυ και μόνο εκτός αστικού ιστού σε κλειστούς χώρους, όπου οι τουρίστες παρακολουθούν παραδοσιακές γιορτές γίνεται μετά βίας ανεκτός ο θόρυβος έως τις 22:30. Εκείνο που ουδείς ευρωπαίος κατανοεί είναι γιατί κάποιοι θα μπορούσαν να παραβιάζουν τους κανόνες.