Όταν ο Bruce Willis φτιάχνει χειροποίητα πήλινα πιάτα

Πως ένας μηχανολόγος – μηχανικός, που σπούδασε στην Ουαλία, έγινε περιζήτητος κεραμοποιός στην Ελλάδα.

Την απάντηση αναζήτησε ο δημοσιογράφος της ΕΡΤ Νίκος Πιτσιακίδης στην Λακκιά του δήμου Θέρμης.

Το όνομά του Bruce Willis και ουδεμία σχέση έχει με τον αμερικανό ηθοποιό. Ο ελληνοαμερικανός κεραμίστας, βάζει όλη του την τέχνη σε αντικείμενα με χρηστική αξία και όχι διακοσμητική.

Δουλεύουμε μόνο κατόπιν παραγγελίας, με διάφορους πελάτες σε εστιατόρια, καφέ και ξενοδοχεία, και κυρίως χονδρική, εξηγεί ο νεαρός κ. Willis, ο οποίος ακολούθησε το επάγγελμα μαζί με την αδελφή του Άννα για να διευκολύνουν την μητέρα τους, όταν εκείνη πλησίαζε στην συνταξιοδότηση.

Τα διακοσμητικά αντικείμενα τα επιμελείται η μητέρα του, ενώ εκείνος με τα χρηστικά. Η κ. Willis απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Santa Cruz της California, με Μεταπτυχιακό από το Διεθνές Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης με ειδικότητα στην κεραμική της Μαύρης Θάλασσας και της Αρχαίας Ελλάδας από το 1981 διδάσκει στο Τμήμα Κεραμικής στην Αμερικανική Γεωργική Σχολή.

Ενώ στα διακοσμητικά της κ. Willis αναβιώνουν τα κτερίσματα των αρχαίων ελληνικών τάφων και της Βυζαντινής μεγαλοπρέπειας, στα κεραμικά του Bruce αποτυπώνεται η εξελικτική απλότητα των αντικειμένων καθημερινής χρήσεως.

Η παραγωγή της δουλειάς του κατευθύνεται σε πολυτελή εστιατόρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό, που θέλουν τα αντικείμενα που χρησιμοποιούν στην εστίαση να έχουν μια ξεχωριστή σφραγίδα.

Ο ελληνοαμερικανός κεραμίστας γεμίζει τον χρόνο του σκυμμένος επάνω από τον τροχό της αγγειοπλαστικής και τονίζει ότι πρόκειται για μια μεγάλη και χρονοβόρα διαδικασία, αφού κάθε πιάτο, δηλαδή κάθε παρτίδα απαιτεί γύρω στις τρείς εβδομάδες εργασίας. Από το πλάσιμο, το στέγνωμα το ψήσιμο, έως το ξύσιμο, το βάψιμο και το γυάλισμα, προκειμένου να επιτευχθεί το επιθυμητό αισθητικό και λειτουργικό αποτέλεσμα.

Ίσως για αυτόν τον λόγο η νέα τάση μεταξύ των επιχειρηματιών του κλάδου της εστίασης δείχνει μια σαφή στροφή στο παρελθόν, στο χειροποίητο και όχι το βιομηχανοποιημένο.