Νέοι επιστήμονες δημιούργησαν χαρτί από βακτήρια

Τέλος στην θυσία εκατομμυρίων δέντρων στον βωμό της βιβλιοπαραγωγής, υπόσχεται μια ευφυής ιδέα δυο Ελλήνων φοιτητών, που θα αλλάξει τα δεδομένα από την εποχή του Γουτεμβέργιου.

Εάν η εφεύρεση της τυπογραφίας τον 14^ο αιώνα άλλαξε την πορεία της ανθρωπότητας, το νέο είδος χαρτιού εγγυάται ότι τα 15 δις δέντρα, που κόβονται κάθε χρόνο, θα μπορούν να συνεχίσουν τον αδιατάρακτο βίο τους για την επιβίωση των ειδών και του πλανήτη.

Πρόκειται για μια μέθοδο παραγωγής χαρτιού από βακτήρια, χωρίς να μεσολαβεί η  κοπή και επεξεργασία των δέντρων.

Δυο φοιτητές σκέφτηκαν ποια είναι η σύνθεση του χαρτιού και διαπίστωσαν ότι μπορούσαν να αναπτύξουν βακτήρια εργαστηριακά, τα οποία με το κατάλληλο θρεπτικό υλικό παράγουν ένα μείγμα κυτταρίνης, το συστατικό του χαρτοπολτού. Αυτό επιπλέει στην επιφάνεια του νερού, συλλέγεται, καθαρίζεται και γίνεται χαρτί, εξηγεί ο Γεώργιος Ζωχιός, βιολόγος.  

Μόλις το 1/3 από τα 15 δις δέντρα που κόβονται ξαναφυτεύεται ή φυτρώνει μόνο του, σημειώνει ο Παναγιώτης Δημητρίου,βιολόγος.

Η βασική ιδέα ήταν η παραγωγή κυτταρίνης. Όπως αναφέρουν οι δυο μεταπτυχιακοί φοιτητές, προς το παρόν το κόστος είναι υψηλότερο από το χαρτί του δέντρου, αλλά όταν θα αρχίσει ως παραγωγή και σε μεγάλη έκταση τότε η τιμή θα πέσει. Ούτως ή άλλως το κόστος παραγωγής θα είναι αντιστρόφως ανάλογο της παραγομένης ποσότητας σε ευρεία κλίμακα.     

Δυο φοιτητές, που κατάφεραν κάτι τόσο σημαντικό απαιτείται να έχουν την απόλυτη στήριξη της πολιτείας, στην κατοχύρωση της εργασίας τους και στην διερεύνηση επενδυτικών δυνατοτήτων. Όλες οι σημαντικές ιδέες χρειάστηκαν στήριξη. Ένας αγώνας δρόμου για δυο νέους, που πρέπει να αγκαλιαστεί από το ελληνικό επιχειρείν, το οποίο θα πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει να παίρνει έτοιμα προϊόντα γιατί απεχθάνεται να επενδύει. Άλλωστε τα κέρδη τους θα είναι πολλαπλάσια των χρημάτων που θα επενδύσουν.

Ως γνωστό η μεγαλύτερη κατανάλωση χαρτιού αφορά στην παραγωγή προϊόντων του σύγχρονου πολιτισμού. Τα προϊόντα χαρτοπολτού και χαρτιού έχουν γίνει αναπόσπαστο τμήμα πολλών βιομηχανιών από το 1800. Χαρτί κουζίνας, τουαλέτας, περιτυλίγματος, μωρομάντιλα, χαρτομάντιλα και τόσα άλλα. Η παραγωγή χαρτιού είναι μια βιομηχανία υψηλής έντασης ενέργειας και εξαρτώμενη από τις πρώτες ύλες.

Η παγκόσμια κατανάλωση χαρτιού και χαρτονιού έφτασε τους 408 εκατ. τόνους το 2021. Η κατανάλωση προβλέπεται να αυξηθεί την επόμενη δεκαετία και να φτάσει τους 476 εκατ. τόνους έως το 2032. Την μεγαλύτερη ζήτηση σημειώνει η παραγωγή  εμπορευματοκιβωτίων, που υπολογίστηκε σε 178 εκατ. τόνους το 2021. Η ζήτηση αναμένεται να αυξηθεί σχεδόν κατά 30% την επόμενη δεκαετία, φτάνοντας τους 226 εκατ. τόνους έως το 2032. Πρόκειται για το προϊόν χαρτιού με την μεγαλύτερη ζήτηση παγκοσμίως ακολουθούμενο από το χαρτί εκτύπωσης και γραφής.

Εφ’ όσον τα έσοδα για το 2022 της μεγαλύτερης εταιρείας χαρτοπολτού και χαρτιού στις ΗΠΑ ανήλθαν σε 21,16 δις δολάρια είναι επόμενο ότι δεν θα αποχωριστεί εύκολα τα κέρδη της, όπως και κάθε άλλη. Όμως αυτό δεν είναι απαραίτητο να συμβεί. Κάλλιστα θα μπορούσαν να εφαρμόσουν την νέα καινοτομία σε βιομηχανικό επίπεδο και αντιθέτως να πολλαπλασιάσουν τα κέρδη τους, αφού θα γλυτώσουν από δεκάδες στάδια παραγωγής και κόστους, υιοθετώντας την παραγωγή της πρώτης ύλης εργαστηριακά.  

Από ένα δέντρο μπορούν να παραχθούν έως και 8.300 φύλλα χαρτιού. Στην Ελλάδα που δεν φημίζεται για τους βιβλιοφάγους και οι πελάτες των βιβλιοπωλείων δεν μπορούν να διαβάσουν πάνω από 250 σελίδες, σημαίνει ότι ένα δέντρο δίνει γύρω στα 30 βιβλία. Στις ΗΠΑ, όπου ένα εγχειρίδιο περιέχει περίπου 700 σελίδες, ένα δέντρο θυσιάζεται για να παραχθούν γύρω στα 12 βιβλία. Τι σημαίνει λιγότερα κομμένα δέντρα ή περισσότερα δέντρα στο περιβάλλον. Αυξάνεται ο ζωτικός χώρος για την επιβίωση ειδών σε δάση και μειώνεται ο κίνδυνος εξαφάνισης πολλών ζώων. Τα φυσικά φαινόμενα που βρίσκονται σε ένταση με καταστροφικές πλημμύρες και ξηρασίες θα μειωθούν, καθώς τα δέντρα είναι εκείνα που συγκρατούν τα νερά στο υπέδαφος. Αυτό βοηθά τις γειτονικές του δάσους περιοχές να παραμείνουν καλλιεργήσιμες και να προσφέρουν τα βασικά για την επιβίωση των κατοίκων.