Νέες εξελίξεις και τεχνολογίες στο πεδίο της καρδιολογίας

Ένα συνέδριο θεσμός που πραγματοποιείται κάθε χρόνο στην Θεσσαλονίκη με πάνω από 2.000 συμμετέχοντες, προχωρά σε ανακοινώσεις που ανοίγουν νέες προοπτικές στον τομέα της καρδιολογίας.   

Η αρτηριακή υπέρταση, ένας από τους κυριότερους παράγοντες της στεφανιαίας νόσου, μπορεί να θεραπευτεί με νέες τεχνικές αλλαγής των βαλβίδων της καρδιάς, πλήν όμως με ελάσσονες επεμβάσεις χωρίς γενική αναισθησία, σχεδόν αναίμακτα, εξηγεί ο  Γιώργος Κοχιαδάκης, καθηγητής καρδιολογίας πανεπιστημίου Κρήτης– πρόεδρος Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρίας. «Μπορεί να γίνει επέμβαση στην βαλβίδα, με ελαχιστοποιημένους κινδύνους και ταλαιπωρία του ασθενούς».

Το μέλλον είναι τα υβριδικά χειρουργεία, όπου θα ενεργεί ο επεμβατικός καρδιολόγος και ο ηλεκτροφυσιολόγος, σε συνεργασία με τον χειρουργό.  

Η εξέλιξη της γενετικής είναι η απάντηση στην ιατρική του μέλλοντος.

Σύμφωνα με τον κ. Κοχιαδάκη, η Ελλάδα με την ορεινή περιοχή και την νησιωτική χώρα δεν μπορεί να διαθέτει ένα νοσοκομείο σε κάθε νομό ή νησί. Έτσι, η τεχνολογία μπορεί να επιτρέψει την χειρουργική επέμβαση σε απομακρυσμένες περιοχές. Τα συστήματα τηλεϊατρικής που θα εφαρμοστούν την επόμενη χρονιά είναι η λύση σε έκτακτα περιστατικά ή σε περιπτώσεις αδυναμίας μετακίνησης του ασθενούς.

Όσον αφορά τις περιπτώσεις αιφνιδίου θανάτου, που έγιναν γνωστά τελευταία ο κ. Κοχιαδάκης, σημειώνει ότι δεν φαίνεται να υπάρχει πραγματική αύξηση, αλλά τα περιστατικά γίνονται περισσότερο γνωστά και πιο γρήγορα λόγω της άμεσης ενημέρωσης, μέσω του διαδικτύου. Εκείνο που προβληματίζει είναι η αύξηση της στεφανιαίας νόσου. Όπως λέει ο κ. Κοχιαδάκης, αφορά πλέον όλο και μικρότερες ηλικίες και αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες.  

Ένα φαινόμενο που συνδέεται άμεσα με τον τρόπο ζωής και κυρίως το άγχος, την ένταση που μπορεί να προκαλέσει μυοκαρδιακή ισχαιμία.

Όπως φαίνεται στο σχετικό βίντεο η στεφανιαία νόσος, εκδηλώνεται με στηθαγχικό  πόνο, με δυσφορία στο κέντρο του θώρακα, μπορεί να αντανακλά στα χέρια, στην κάτω γνάθο, ενώ συχνά συνοδεύεται από ιδρώτα, ναυτία ή εμετό.