Μελίσσια στο μπαλκόνι ενός σπιτιού στην Αθήνα

Μια αρκετά διαδεδομένη πρακτική στο εξωτερικό, ένα μελίσσι στην βεράντα είναι μια σπάνια ενασχόληση για κάτοικο του κέντρου των Αθηνών.

Ο Νίκος Χατζηλίας, έχοντας εμπειρία από μελίσσια αποφάσισε να μεταφέρει την μελισσοκομία στο σπίτι του και να δώσει στέγη σε τρία μελίσσια στο μπαλκόνι του.

Εάν θεωρείται εύκολος ο προσανατολισμός των καταπληκτικών εντόμων στην εξοχή, πόσο δύσκολος μπορεί να είναι σε ένα αστικό περιβάλλον;

Όπως εξηγεί ο κ. Χατζηλίας η μέλισσα μπορεί να διανύσει γύρω στα 5 χλμ για να εξασφαλίσει το φαγητό της κυψέλης. Η κίνηση σε αυτήν την ακτίνα επαναλαμβάνεται πολλές φορές την ημέρα και αυτό σημαίνει ότι πρόκειται για άθλο, υπολογιζομένου του μεγέθους τους.

Το αστικό περιβάλλον δεν είναι τόσο φτωχό όσο φαίνεται για εξεύρεση τροφής. Υπάρχουν πολλά ανθοφόρα δέντρα ακακίες, ευκάλυπτοι, νεραντζιές, και μερικές φορές είναι καλύτερο σε ποικιλότητα από ότι στην επαρχία.

Με εξαιρετικό σύστημα προσανατολισμού και εντοπίζουν εύκολα τον δρόμο της επιστροφής, αφού για να πλοηγηθούν χρησιμοποιούν την θέση του ήλιου και το μαγνητικό πεδίο της γης και μπορεί να ανιχνεύσει το φως ακόμη και σε πυκνή συννεφιά.

Η συνύπαρξη σε ένα χώρο όπως μια βεράντα φαίνεται ανέφικτη, αλλά όπως εξηγεί ο κ. Χατζηλίας «οι μέλισσες δεν είναι σαν τις σφήκες δεν τσιμπάνε παρά μόνο αν αισθανθούν ότι κινδυνεύουν». Ωστόσο, αποθαρρύνει άλλους να το δοκιμάσουν. Χρειάζεται να είναι μελισσοκόμος και έμπειρος κάποιος που θα το επιχειρήσει για να διαχειριστεί τις δυσκολίες, που είναι αναπόφευκτες και αυτό αφορά κυρίως τους άλλους ενοίκους μιας πολυκατοικίας καθώς η προσαρμογή επετεύχθη στην προκειμένη περίπτωση, αλλά γενικά είναι δύσκολη.

Ανά μελίσσι είναι αποδοτικό, αλλά δεν μπορείς να έχεις περισσότερο από τρία μελίσσια σε ένα μπαλκόνι και μόνο αυτές οι κυψέλες δεν ανταποκρίνονται στον κόπο ούτε αποδίδουν συνολικά όσα χρειάζεται ένας μελισσοκόμος.  

Οι ατμοσφαιρικοί ρύποι δεν δημιουργούν πρόβλημα, καθώς οι μέλισσες αποφεύγουν οτιδήποτε είναι τοξικό, βλαπτικό, αν και αυτό δεν έχει μελετηθεί εργαστηριακά.

Περίπου στην ακμή της μια κυψέλη έχει περίπου 50.000 μέλισσες. Επί τρείς που είναι οι κυψέλες, σημαίνει ότι, ένας πληθυσμός ίσως πάνω από 150.000 μελισσών ξεκινούν κάθε ημέρα από την βεράντα και πετούν στην γειτονιά του κ. Χατζηλία, με ταχύτητες που κυμαίνονται από 21 έως 28 χλμ. την ώρα.  

Απολαμβάνοντας έναν καφέ στο μπαλκόνι του σπιτιού του, βλέπει την κοινότητα των περίπου 50.000- 60.000 μελισσών κάθε κυψέλης να αυξάνεται και σε λίγο καιρό ακολουθώντας τους νόμους της φύσεως η παλιά βασίλισσα κάθε κυψέλης θα πρέπει να αναζητήσει νέο τόπο διαμονής παίρνοντας μαζί της την παλιά “φρουρά”.