Κανναβουργείο – Η βιομηχανική κληρονομιά της Εδέσσης

Η εποχές αλλάζουν και η εξέλιξη αφήνει πίσω της ανθρώπους, τέχνες και επαγγέλματα που δεν προσφέρονται για το μέλλον. Την ίδια κατάληξη είχαν πολλά εργοστάσια σε όλο τον κόσμο.

Από την Έδεσσα η δημοσιογράφος της ΕΡΤ Ελένη Καμπάκη, μεταφέρει την εικόνα ενός κανναβουργείου, ενός παλιού εργοστασίου, που κατασκεύαζε σχοινιά.  

Ο Γιάννης Τσεπκεντζής, δήμαρχος Εδέσσης, εξηγεί ότι πρόκειται για ένα από τα τέσσερα εργοστάσια που υπήρχαν στην Ελλάδα, μαζί με εκείνα σε Κέρκυρα, Βόλο και Πειραιά.

Ιδρύθηκε το 1908 και γνώρισε την μεγαλύτερη ακμή το 1940, όπου εργάζονταν δεκάδες άνθρωποι και πραγματοποιούσε κυρίως εξαγωγές, μια εποχή κατά την οποία η Έδεσσα θεωρείτο το Μάντσεστερ των Βαλκανίων.

Λειτουργούσε με την δύναμη του νερού για να δίνει ενέργεια στις μηχανές και έκλεισε το 1967, όταν τα πλαστικά σχοινιά αντικατέστησαν σε παγκόσμια κλίμακα τα παραδοσιακά επί αιώνες από φυτά.

Πρόκειται για ένα διατηρητέο κτήριο, ασκεπές και λεηλατημένο, που αναμένεται να χρησιμοποιηθεί για εκδηλώσεις, ημερίδες και άλλες πολιτιστικές δραστηριότητες.

Δεν είναι μόνο ο χρόνος που το αράχνιασε, αλλά κυρίως οι άνθρωποι που  δεν το σεβάστηκαν.

Η προβιομηχανική και βιομηχανική εποχή μένει ζωντανή ως ανάμνηση, ή αξιοποιείται με σκοπό την εξυπηρέτηση των σύγχρονων αναγκών. Στο Μάντσεστερ το εργοστάσιο βάμβακος Old Mill, του Murrays’ είναι ένα από τα πολλά που παρέμεινε άθικτο επί δυόμιση αιώνες, από το 1798, και από τα λίγα που έχουν ενταχθεί στον κατάλογο εθνικής κληρονομιάς της Αγγλίας. Τα περισσότερα έχουν παραδοθεί στις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών και επειδή αποδείχθηκαν πολύ καλές κατασκευές, έχουν μετατραπεί σε κατοικίες ή εμπορικά κέντρα, με χώρους ψυχαγωγίας και καταστήματα νυκτερινής διασκέδασης, δημιουργώντας προϋποθέσεις οικονομικής ανάπτυξης.