Η Σκυριανή αποκριά

Μια διαφορετική αποκριά υπόσχονται οι κάτοικοι της Σκύρου σε εκείνους που θα ταξιδέψουν στο νησί τις ημέρες του καρναβαλιού.

Οι τοπικοί παράγοντες περιμένουν περισσότερους από 3.000 επισκέπτες και τα καταλύματα παρουσιάζουν πληρότητα στο 100%, σύμφωνα με τον Κωνσταντίνο Αρβανίτη,  πρόεδρο του Συλλόγου Ξενοδοχείων και Καταλυμάτων Σκύρου.

Το σκυριανό καρναβάλι είναι εντυπωσιακό από ενδυματολογική και λαογραφική άποψη. Ο “Γέρος” ντυμένος με δέρματα κατσίκας, φορώντας στα πόδια τροχάδια (για να τρέχει) κτυπώντας κουδούνες και η κόρη του “Κορέλα”, με ένα μαντήλι στο χέρι είναι οι τοπικοί ήρωες, πρωταγωνιστές του δρώμενου, στο οποίο έχει εισβάλει και η ανάμνηση από την ενετοκρατία με τον “Φράγκο”, ντυμένο ανάλογα, με δυτική αμφίεση του 19^ου αιώνα.   

Όπως λέει ο κ. Αρβανίτης, το καρναβάλι αναβιώνει τα αρχαία διονυσιακά έθιμα. Οι ντόπιοι αναλαμβάνουν να ντυθούν στους ρόλους, ενώ οι επισκέπτες παρακολουθούν ένα τελετουργικό που παραπέμπει στους σατύρους και η σάτιρα στην Σκύρο έχει την τιμητική της.

Σαν να μην πέρασε ο χρόνος, για τα δρώμενα της λατρείας του Πανός. Τον αρχαιότερο των θεών σύμφωνα με τους αιγύπτιους, όπως έγραψε ο Ηρόδοτος, τον Φάνη ή Πρωτόγονο (πρoʊ- ογόνος), τον θεό που βγήκε από το αυγό του Χρόνου στην αρχή της δημιουργίας.[1]

Ήταν μια ημέρα λίγο μετά την εισβολή των ρωμαϊκών λεγεώνων στην Ελλάδα όταν οι επιβάτες ενός εμπορικού σκάφους που έπλεε ανοικτά των Παξών άκουσαν μια φωνή, απευθυνόμενη στον Αιγύπτιο πλοίαρχο Θαμούντα, να θρηνεί: «ὁπόταν γένῃ κατὰ τὸ Παλῶδες, ἀπάγγειλον ὅτι Πὰν ὁ μέγας τέθνηκε».[2] Η αναγγελία του θανάτου του πρώτου των θεών σηματοδοτούσε το τέλος της ελληνικής σκέψεως υπό τον Ρωμαϊκό ζυγό. Στο τέλος βέβαια, η Ρώμη υπέκυψε υπό το βάρος του μεγέθους και των λαθών της. Το ελληνικό πνεύμα επιβίωσε.  

Ο τραγοπόδαρος θεός, συνοδός του Διονύσου και των νυμφών, ο οπάων (σύντροφος) των Ατρειδών, προστάτης κτηνοτρόφων, κυνηγών, αλιέων και ποιμένων, δεν πέθανε. Κρύφτηκε σε βουνά, δάση, σπήλαια, ρεματιές περιμένοντας της μνήμης το κάλεσμα.  

[1] ^{Ηροδότου, Ιστορίαι, 2.145.1, «Ἐν Ἕλλησι μέν νυν νεώτατοι τῶν θεῶν νομίζονται εἶναι Ἡρακλέης τε καὶ Διόνυσος καὶ Πάν, παρ᾽ Αἰγυπτίοισι δὲ Πὰν μὲν ἀρχαιότατος καὶ τῶν ὀκτὼ τῶν πρώτων λεγομένων θεῶν, Ἡρακλέης δὲ τῶν δευτέρων τῶν δυώδεκα λεγομένων εἶναι, Διόνυσος δὲ τῶν τρίτων, οἳ ἐκ τῶν δυώδεκα θεῶν ἐγένοντο».}

[2] ^{Πλούταρχος, Ηθικά Περὶ τῶν ἐκλελοιπότων χρηστηρίων, 17:5, « Όταν περάσεις από το Παλώδες, να αναγγείλεις ότι ο μέγας Παν πέθανε».}