Η καλλιέργεια της Τηνιακής αγκινάρας

Η ευκολία στερεί από την γεύση. Κάπως έτσι, μπορεί να περιγραφεί η προτίμηση που επιδεικνύουν τα νοικοκυριά στα τυποποιημένα σακουλάκια με λαχανικά και μάλιστα τις αγκινάρες.

Τι είναι αυτό που κάνει το συγκεκριμένο λαχανικό ξεχωριστό μπορεί να το εξηγήσει μόνο κάποιος που καλλιεργεί την πλέον φημισμένη ποικιλία αγκινάρας, την Τηνιακή.  

Ο Γιάννης Πόντης παραγωγός, αναφέρει έπειτα από 60 χρόνια από τότε που έφτασε στο νησί και άρχισε η παραγωγή, το είδος δικαιούται να λέγεται εντόπιο.

 «Οι νέοι δεν ασχολούνται με την αγροτική ζωή και οι παραγωγοί αγκινάρας μετρούνται γύρω στα 15-20 άτομα, ενώ οι μικρότεροι από την ηλικία των 40 ετών είναι μόνον τέσσερις».

Η καλλιέργεια έχει πολλές ιδιαιτερότητες, που ξεκινούν από το μωβ χρώμα φυλλώματος και καρπού. Είναι μια γαστρονομική απόλαυση που καταναλώνεται στο εσωτερικό και πηγαίνει στην κεντρική αγορά των Αθηνών.

Οι καταναλωτές προτιμούν την κατεψυγμένη, η οποία είναι εισαγόμενη, αντί για την προετοιμασία της φρέσκιας, η οποία θέλει κόπο και τρόπο.

Κατά μέσο όρο κάθε παραγωγός καλλιεργεί 10- 15 στρέμματα αγκινάρας και οι αλλαγές στο κλίμα δυσχεραίνουν περισσότερο την παραγωγή.

Με την έντονη ξηρασία των τελευταίων ετών δημιουργήθηκαν προβλήματα λόγω της ελλείψεως νερού, αναγκαίο για την μελιτζάνα, ενώ οι υψηλές θερμοκρασίες αντενδείκνυνται για την καλλιέργεια. Όταν η θερμοκρασία των χειμώνα αγγίζει τους 20 βαθμούς αρχίζουν τα προβλήματα, αναφέρει ο κ. Πόντης.

Οι ενισχύσεις που ανακοινώθηκαν και καταβλήθηκαν από τον Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε. προς τους 23 δικαιούχους παραγωγούς αγκινάρας στην Τήνο ανέρχονται σε 5.000 ευρώ ετησίως, για καλλιεργούμενη έκταση ανά δικαιούχο τουλάχιστον 0,1 εκτάρια. Στο πλαίσιο της στήριξης της τοπικής παραγωγής στα μικρά νησιά του Αιγαίου Πελάγους, το συνολικό ποσό των ενισχύσεων που κατεβλήθησαν σε μικροκαλλιεργητές ανέρχεται σε 10,1 εκατ. ευρώ.