Η ιαπωνική τέχνη Origami συναντά τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό

Τι κοινό έχει η Ιαπωνία με την Ελλάδα;. Περισσότερα από όσα μπορεί να φανταστεί κάποιος.

Η δημοσιογράφος της ΕΡΤ Δέσποινα Αμαραντίδου, παρουσιάζει στους θεατές μια τέχνη από την χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, που έχει ακολούθους στην Ελλάδα.

Ο Δημήτρης Δάλλας, εικαστικός Origami, εξηγεί ότι με αφορμή τον εορτασμό του 2024 ως “Έτος Πολιτισμού και Τουρισμού Ιαπωνίας- Ελλάδας”, προωθείται μια δράση (Installation), που συνδέσει την ιαπωνική τέχνη Origami με δημιουργίες εμπνευσμένες από τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό. Η τέχνη για όσους την αγνοούν σημαίνει κυριολεκτικά το δίπλωμα του χαρτιού «ori -kami», με τόση υπομονή και τεχνική που στο τέλος να αναπαριστά όποια περίπλοκη ή απλή φιγούρα επιθυμεί ο καλλιτέχνης. 

Άλλα με μεγαλύτερες δυσκολίες, άλλα ευκολότερα, τα τελικά σχήματα πέρα από Αυτοκρατορικός κώδικας εθιμοτυπίας, είναι ένα παιχνίδι εξασκήσεως της υπομονής  και για τους Ιάπωνες αντιπροσωπεύει ένα σύγχρονο βοήθημα, που αξιοποιούν σε μαθηματικά μοντέλα.

Το ότι η Ιαπωνική παράδοση και σκέψη βρίσκεται πιο κοντά στον ελληνικό παρά σε κάποιο άλλο πολιτισμό είναι εμφανές από το πως Ιάπωνες ακαδημαϊκοί αναφέρονται στην αρχαία ελληνική θρησκεία που είναι παρεμφερής με την ιαπωνική, τον Σιντοϊσμό. Η απόσταση που χωρίζει τους λαούς είναι απλώς γεωγραφική.

Σύμφωνα με την ιαπωνική παράδοση εάν κάποιος κατασκευάσει 1.000 γερανούς, τότε θα πραγματοποιηθεί κάθε ευχή του.

Φαίνεται πως οι γερανοί παίζουν σημαντικό ρόλο στις αρχαίες παραδόσεις των δυο λαών. Η  θεία επέμβαση στην περίπτωση των Ιαπώνων γίνεται με την εκπλήρωση μιας επιθυμίας, στους Έλληνες με την απόδοση δικαιοσύνης.

Ένα απολύτως υπαρκτό πρόσωπο, διάσημος λυρικός ποιητής του 6ου αι., που αναφέρεται στο λεξικό της Σούδας έκανε μια περιπλανώμενη ζωή, που του κόστισε την ζωή. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, κοντά στην Κόρινθο, ο Ίβυκος τραυματίστηκε θανάσιμα από ληστές. Στα πρόθυρα του θανάτου, είδε ένα κοπάδι γερανών να πετούν στον ουρανό και τους επικαλέστηκε ως μάρτυρες να τιμωρήσουν τους δολοφόνους του. Αυτό συνέβη λίγο αργότερα όταν οι κλέφτες έφτασαν στην Κόρινθο και πήγαν στο θέατρο. Εκεί είδαν ένα σμήνος γερανών να πετά και εις εξ αυτών φώναξε έντρομος: «Προσοχή οι Γέρανοι του Ίβύκου». Εκτέθηκαν δημόσια., συνελήφθησαν και  αποδόθηκε δικαιοσύνη.[1]

[1]  ^{Πλούταρχος, Περὶ ἀδολεσχίας, Βιβλίο XIV.}