Η 75η επέτειος ενσωμάτωσης των Δωδεκανήσων στην μητέρα Ελλάδα

640 χρόνια περίμεναν οι κάτοικοι της Δωδεκανήσου για να ενωθούν με τον εθνικό κορμό στις 7 Μαρτίου 1948, μετά τις Διεθνείς συμφωνίες που συνήφθησαν έπειτα από την λήξη του Β΄ παγκοσμίου πολέμου. Η επέτειος επισφραγίστηκε με την αδελφοποίηση των εμπορικών συλλόγων Βεροίας και Καλύμνου, χωρίς τους συνήθεις εορτασμούς.

Ο  Μανώλης Μουσελής, έπαρχος Καλύμνου, εξηγεί πως οι εορτασμοί για μια τέτοια μοναδική στιγμή στην σύγχρονη ιστορία των Δωδεκανήσων, αναβλήθηκαν για τις 12 Μαρτίου, λόγω της μεγάλης τραγωδίας στα Τέμπη.  

Με πρωτοβουλία του εμπορικού συλλόγου Βεροίας αποφασίστηκε η αδελφοποίηση με τον αντίστοιχο σύλλογο Καλύμνου, λέει η πρόεδρος του, Αθηνά Τσιπουρίδου.   

Ο Άγγελος Καλαθιανάκης, εκτιμά ότι οι Καλυμνιώτες θα πάρουν από την Βέροια  εμπειρία για τους μεγάλους κάμπους με τα εσπεριδοειδή, τα βουνά και τα ποτάμια, ενώ θα μεταφέρουν στους Βεροιώτες την δική τους γνώση για τον τουρισμό και τα μονοπάτια αναρρίχησης, τα θετικά και αρνητικά της τουριστικής έκρηξης. Οι δυο ομοσπονδίες συζητούν και ανταλλάσουν ιδέες για λύσεις σε κοινά προβλήματα.

Η ημέρα που τελικά μπήκαν οι υπογραφές στην συνθήκη ειρήνης των Παρισίων στις 10 Φεβρουαρίου 1947, σήμανε την ώρα που η Ιταλία αποχώρησε από τα νησιά, τα οποία κατέλαβε κατά την διάρκεια του Τουρκο-ιταλικού πολέμου το 1912 και τα προσάρτησε με την Συνθήκη της Λωζάννης.  

Η Ιταλία ως μέλος του άξονα κατέστησε τα Δωδεκάνησα πεδίο επιχειρήσεων των Γερμανών εναντίον των συμμαχικών δυνάμεων. Στις 8 Μαΐου 1945 ο Γερμανός διοικητής των στρατιωτικών δυνάμεων Δωδεκανήσου, αρχιστράτηγος Otto Wagener υπέγραψε, στην Σύμη, την παράδοση των γερμανικών στρατευμάτων στην νοτιοανατολική Μεσόγειο και παρέδωσε τα Δωδεκάνησα στον Βρετανό Ταξίαρχο James Moffat.

Στις 31 Μαρτίου 1947 ο πρώτος Έλληνας στρατιωτικός διοικητής παρέλαβε από τον βρετανό ναύαρχο, έπειτα από ένα μαραθώνιο διαπραγματεύσεων που έλαβαν χώρα μεταξύ Αμερικανών και Σοβιετικών. Όμως αυτό είναι μια άλλη μεγάλη ιστορία.