Εξερεύνηση των εντυπωσιακών  σπηλαίων της Αμοργού 

Έναν μεγάλο θησαυρό κρύβει στα έγκατα του το μικρό νησί της Αμοργού, τον οποίο προσπαθούν να αναδείξουν σπηλαιολόγοι και ερευνητές.

Εις εξ αυτών, ο Μάκης Κουλέλης, αναφέρεται στις πολλές δυνατότητες που υπάρχουν για να φωτιστεί σε βάθος ένας ανεξερεύνητος κόσμος. Οι εικόνες που προσφέρει από τις ανήλιες οπές, που ερεύνησε μαζί με συνεργάτες του, θα μπορούσαν από μόνες τους να είναι ένα θέμα χωρίς λόγια.

Μια ομάδα 15-16 ανθρώπων, από όλη την Ελλάδα, που στην πλειονότητα αποτελείται από άτομα πεδίου για κάθετη καταρρίχηση με σχοινιά, επιχειρούν σε απάτητα μέρη χωρίς να υποτιμούν και να παραβλέπουν τους  κινδύνους.

Πρόκειται για άτομα εκπαιδευμένα και εξειδικευμένα, επιστήμονες γεωλόγους και φυσικούς, με άρτιο εξοπλισμό, που αναλαμβάνουν κυριολεκτικά επικίνδυνες αποστολές και εργάζονται με ένα στόχο.  

«Η Ελλάδα έχει πάνω από 15.000 σπήλαια και η Αμοργός πάνω από 50 με 70. Η προσπάθεια στοχεύει μεταξύ άλλων σε ένα αποτέλεσμα∙ να αναδειχθεί το νησί. Θέλουμε να αφήσουμε μια παρακαταθήκη και να δώσουμε μια προστιθέμενη αξία στον τόπο, γιατί ο τουρισμός δεν τελειώνει τον Αύγουστο και δεν είναι μόνο ξαπλώστρα και φρέντο», λέει δεικτικά ο κ. Κουλέλης.

Με πολλά αναρριχητικά πεδία η Αμοργός προσφέρεται για επισκέψεις έως και τον Νοέμβριο. «Συναντούμε πολλούς ξένους, που έρχονται μαζί μας, όπως έναν Γάλλο, που γνωρίζει από φυτά και βότανα και προς τιμή του δώσαμε το όνομα του σε ένα σπήλαιο».

Η έκσταση που καταλαμβάνει τους σπηλαιολόγους όταν για πρώτη φορά ανακαλύπτουν και ερευνούν ένα σπήλαιο δεν έχει μέτρο σύγκρισης. Εξ ου και ένα σλόγκαν, ολίγο υποτιμητικό, όπως αναφέρει ο κ. Κουλέλης: «Ένα σπήλαιο στο οποίο έχουν μπεί πολλοί άνθρωποι το λέμε απλά τουριστικό. Οι σπηλαιολόγοι είναι σαν τους αστροναύτες που πατούν για πρώτη φορά στο διάστημα». Τα υπόλοιπα δεν χρειάζονται σχολιασμό.

Η “κατάκτηση” ενός σπηλαίου δεν είναι αυτοσκοπός. Μετά την πρώτη επαφή ανοίγεται ένα ευρύτατο πεδίο για γνώση. «Όταν φτάσουμε στο τέρμα, χαρτογραφείται, εξερευνείται, γίνεται καταγραφή όλων των σπηλαιώδιων ειδών, οργανισμών και μια πλήρης περιγραφή γεωλογική, διότι είναι ένα χρονοντούλαπο της ιστορίας». Είναι μια τομή της γης από την οποία αντλούνται στοιχεία για όλο το πεδίο και την επιφάνεια.

Χωρίς τους τολμηρούς ειδικούς που ερευνούν τα σπήλαια και παραδίδουν την σκυτάλη σε παλαιοντολόγους, ανθρωπολόγους και γεωλόγους, η γνώση της ανθρωπότητος θα είχε μείνει στα στενά όρια του 20^ου αιώνα για την εξέλιξη του πλανήτη και ειδικά την καταγωγή του ανθρώπου, καταρρίπτοντας πλέον στερεότυπα και παρωχημένες θεωρίες.