Εικονική πραγματικότητα με ΑΙ ξεναγεί στην Άρτα

Η σύγχρονη τεχνολογία μπορεί να μεταμορφώσει το παρόν και το μέλλον της ανθρωπότητος, αλλά το σημαντικότερο είναι πως μπορεί να μεταφέρει το παρελθόν στο σήμερα.

Όχι μόνον από το απώτερο παρελθόν της η Άρτα, η Αμβρακία, όπως λεγόταν η τοποθεσία στην αρχαιότητα έχει να παρουσιάσει και μια άλλη, μεσαιωνική όψη, που συνοδεύει τον βυζαντινό οικισμό.

Σε αυτήν την περιπέτεια της ανακάλυψης άλλων εποχών οδηγεί τους διαδικτυακούς επισκέπτες ο Χρυσόστομος Στύλιος διευθυντής Εργαστηρίου Γνώσης και Ευφυούς Πληροφορικής πανεπιστημίου Ιωαννίνων, με την βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης και της μηχανικής. «Προπτυχιακοί, μεταπτυχιακοί φοιτητές και υποψήφιοι διδάκτορες έβαλαν τα δυνατά τους και δημιούργησαν μια διαδραστική εικονική περιήγηση στο Κάστρο της Άρτας και στα αρχαία κτίσματα της». Χωρίς τις συγκινήσεις που προσφέρει η εφαρμογή θα μπορούσε να είναι από μόνο του ένα εκπαιδευτικό παιχνίδι εικονικής πραγματικότητας, το οποίο προσφέρει γνώσεις σε μικρούς και μεγάλους. Όμως είναι ένα εκπαιδευτικό εργαλείο και ένα παιχνίδι ταυτόχρονα.

Παράλληλα, όπως λέει ο κ. Στύλιος «μέσω μιας άλλης εφαρμογής με το πρόγραμμα Urban θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε το ψηφιακό αντίγραφο της πόλεως, για την αστική της ανάπτυξη, ώστε να μπορέσουν οι δημοτικές αρχές να σχεδιάσουν καλύτερα το μέλλον της, δηλαδή που θα γίνει ένα γυμναστήριο, σε ποιο σημείο θα ανεγερθεί το διοικητήριο ή κάποια άλλη υποδομή. Πως αυτά εντάσσονται μέσα στην πόλη και πόσο την επηρεάζουν, την αλλάζουν».

Μια νέα εποχή γεννιέται, μια ξεχασμένη ζωντανεύει. Στην κεντρική πύλη του κάστρου της Άρτας οι σιδηροφορεμένοι ιππότες υποδέχονται τον διαδικτυακό επισκέπτη μέσα σε έναν εικονικό κόσμο, γεγονός που θα αποτελέσει το έναυσμα για να επισκεφτεί την ίδια την πόλη και την γύρω περιοχή.

Μοναδικά ψηφιδωτά, το θέατρο της αρχαίας πόλεως, τα τείχη από το μεγάλο κάστρο των αρχών του 13ου αιώνα, αναφορές σε μυστικούς τόπους και πληροφορίες για το Δεσποτάτο της Ηπείρου με τον καταχρηστικώς αποδιδόμενο τίτλο του πρώτου Δεσπότη στον Μιχαήλ Α΄ Κομνηνό Δούκα,[1] όλα λένε την δική τους ιστορία των σχεδόν 3.000 χρόνων.

Τελικά, η ιστορία είναι το μεγαλύτερο κίνητρο για τους επισκέπτες στην Ελλάδα, για όσους τουλάχιστον διαθέτουν ένα υψηλότερο επίπεδο από τον μέσο τουρίστα, ο οποίος αναζητά μια παραλία με λευκή άμμο, ποτό και φαγητό. Αυτά υπάρχουν διαθέσιμα σε κάθε χώρα του τροπικού κύκλου, αλλά μόνον αυτά. Εκείνο που μετά βίας διαθέτουν άλλες περιοχές του πλανήτη ή το επινοούν ήταν η κινητήριος δύναμη που έβαζε στο παρελθόν τους περιηγητές στην περιπέτεια ενός ταξιδιού. Φαίνεται πως τελευταία όλοι αρχίζουν να αντιλαμβάνονται ότι η βαριά βιομηχανία της χώρας είναι η ιστορία και ο πολιτισμός της. Χωρίς αυτά ο τουρισμός θα ήταν μια συμβολική συμμετοχή στο ΑΕΠ.  

[1] ^{Το Δεσποτάτο, το οποίο ως έννοια δεν χρησιμοποιείτο εκείνη την εποχή, δημιουργήθηκε ως απομεινάρι της βυζαντινής αυτοκρατορίας μετά την Δ΄ σταυροφορία το 1204 λόγω της ιταμούς συμπεριφοράς του Αλέξιου Δ΄ Αγγέλου.}