Ανησυχία για τα νεκρά ψάρια στο δέλτα του Έβρου

Κάθε ημέρα σε κάποιο σημείο του πλανήτη κτυπά συναγερμός από τα προβλήματα που δημιουργούν οι υψηλές θερμοκρασίες και οι ανθρώπινες παρεμβάσεις.

Μια ανάλογη περίπτωση παρουσιάζει από το Δέλτα του Έβρου ο δημοσιογράφος της ΕΡΤ  Δημήτρης Σταματάκης.

Ο Νίκος Μουσουνάκης, πρόεδρος του συλλόγου Αινήσιο Δέλτα, αναφέρει ότι στην περιοχή Νεραϊδότοπος εμφανίστηκαν εκατοντάδες νεκρά ψάρια να επιπλέουν στον ποταμό και συγκεκριμένα στην περιοχή του Αινήσιου Δέλτα.

«Γλυκά νερά δεν υπάρχουν στην περιοχή, οι αγρότες δεν μπορούν να ποτίσουν τα χωράφια τους και οι κτηνοτρόφοι τους τα ζώα τους».

Ο λόγος για τον οποίο παρουσιάστηκε το πρόβλημα οφείλεται στο φράγμα που δημιούργησαν οι Τούρκοι και το έχουν κλείσει για να ποτίζουν τα χωράφιά τους με αποτέλεσμα να μην υπάρχει γλυκό νερό στο ποτάμι, να ανεβαίνει η θάλασσα και να κατακλύζει την στεριά.

Παρόμοιο πρόβλημα παρουσιάστηκε το 1991. Ωστόσο, η κατάσταση επιδεινώθηκε τελευταία λόγω των φραγμάτων. «Υπήρχε ένα δικό μας φράγμα που όμως καταστράφηκε και δεν εμποδίζει πλέον την θάλασσα να ανεβαίνει μέσα στο ποτάμι».

Ο Αντώνης Πουλιλιός, Αντιπεριφερειάρχης Έβρου, αναφέρει ότι σε βάθος 10 χλμ δεν υπάρχει γλυκό νερό. «Εξ αυτού έχουν χαθεί περίπου 4-5 τόνοι ψαριών, αλλά και οι κτηνοτρόφοι δεν μπορούν να αναπαράγουν τα ζώα τους να τα ποτίσουν και να τα ταΐσουν. Πρέπει να χρησιμοποιήσουν ζωοτροφές».

Χρειάζονται περιβαλλοντικές μελέτες για την διαχείριση των υδάτων του Έβρου και να αποκατασταθούν τα φράγματα που έχουν καταστραφεί εδώ και 15 χρόνια, όπως λέει ο κ. Πουλιλιός, και για να ολοκληρωθούν χρειάζεται ίσως λιγότερο από τρία χρόνια.

Ίσως αυτό το χρονικό διάστημα να φαίνεται μικρό, αλλά η ένταση και η συχνότητα των κλιματολογικών φαινομένων δεν επιτρέπει εφησυχασμό. Απαισιόδοξος ο κ. Μουσουνάκης μιλά για τα περίπου 110 άγρια άλογα που έχουν εγκλωβιστεί μέσα στο δέλτα και οι κάτοικοι αναζητούν τρόπους να τα βοηθήσουν με την συνδρομή του στρατού και υδροφόρων, για να μπορέσουν να επιβιώσουν.  

Η υφαλμήρωση δηλαδή η διείσδυση της θάλασσας στην στεριά, παρατηρείται όταν γίνεται υπέρβαση της ικανότητας του παράκτιου υδροφόρου συστήματος να ανταποκριθεί και τα υπόγεια ύδατα πλημμυρίζουν από το θαλασσινό νερό.

Η αντιμετώπιση μπορεί να γίνει προς το παρόν με τον περιορισμό της συνεχούς άντλησης νερών από γεωτρήσεις και η κατασκευή στεγανού διαφράγματος παράλληλα προς την ακτή, ώστε να εμποδίζεται η διείσδυση θαλασσινού νερού.

Η Ελλάδα με πάνω από 15.000 km ακτογραμμής, κατατάσσεται στην 9η θέση της παγκοσμίως των χωρών με τις μεγαλύτερες σε μήκος ακτογραμμές, αντιμετωπίζει έντονο πρόβλημα υφαλμύρωσης των ακτών και απώλειας δεκάδων μέτρων ακτογραμμής, το οποίο με άνοδο της στάθμης της θάλασσας θα προκαλέσει τεράστια ζημιά στα παράκτια οικοσυστήματα.