1ο Πανελλήνιο συνέδριο “Η αρχιτεκτονική της πόλης και νέοι ορίζοντες”

Η αρχιτεκτονική εκφράζει τον εκάστοτε πολιτισμό, διαμορφώνει και συν-διαμορφώνεται με το περιβάλλον, ορίζει την ζωή των ανθρώπων.

Ο δημοσιογράφος της ΕΡΤ Βασίλης Αναστασιάδης παρουσιάζει καλωσορίζει στις Σέρρες το 1ο Πανελλήνιο Συνέδριο «Η αρχιτεκτονική της πόλης και νέοι ορίζοντες. ΣΕΡΡΕΣ ±100».

Ο Σύλλογός Αρχιτεκτόνων Σερρών διαχρονικά συμβάλλει με θέσεις, προτάσεις και δράσεις στη διαμόρφωση ενός ποιοτικού και βιώσιμου δομημένου περιβάλλοντος. Με σεβασμό στην ιστορία και το μέλλον του τόπου η αρχιτεκτονική καλείται να παίξει κεντρικό ρόλο στον σχεδιασμό της σύγχρονης πόλεως. Σύμφωνα με τον Απόστολο Γκεντσίδη, Πρόεδρο του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Σερρών πρόκειται για ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα. «Οι πόλεις είναι ζωντανοί οργανισμοί, αλλάζουν συνέχεια και αποτελεί ευθύνη των αρχιτεκτόνων και των πολεοδόμων να σχεδιάζουν και να βρίσκουν λύσεις. Βασιζόμενες σε αυτούς τους επιστήμονες οι κοινωνίες μπορούν να ζήσουν σε ένα διαφορετικό περιβάλλον, βιώσιμο».

Όπως λέει, οι πόλεις δεν είναι τόσο βιώσιμες όσο θα θέλαμε, αλλά οι προσπάθειες συνεχίζονται όσο υπάρχουν αστικές κοινωνίες. Οι πόλεις αποκτούν προσωπικότητα και καθίστανται πιο ανθρώπινες.

Η ταυτότητα είναι το ζητούμενο των πόλεων και αναπροσαρμόζεται ανάλογα σε κάθε περίοδο η σύγχρονη οπτική δεν πρέπει να λησμονεί το παρελθόν, την παράδοση, τις μνήμες από άλλες εποχές, σημειώνει ο κ. Γκεντσίδη.  

Είναι μια διεπιστημονική προσπάθεια, αλλά χρειάζεται η συμμετοχή της κοινωνίας και για αυτόν τον λόγο χρειάζεται εκπαίδευση σε όλα τα επίπεδα, σύμφωνα με την  Ελένη Βλαχονάσιου, Αρχιτέκτων Μηχανικό στο Διεθνές πανεπιστήμιο. Όπως αναφέρει τίθενται οι βάσεις για την αλλαγή των πόλεων και οι μηχανικοί, όπως και άλλες ειδικότητες ευαισθητοποιημένοι στην περιβαλλοντική αλλαγή, εκπαιδεύονται σε νέες τεχνολογίες, βλέπουν τι τους προσφέρει η καινοτομία. Πρέπει να δούν την ταυτότητα των πόλεων, όχι μόνο ως ιστορία, αλλά και ως μηχανισμό εξέλιξης με τρόπο που σέβεται το παρελθόν, οικοδομεί το παρόν και απευθύνεται στο μέλλον.

Με ενδιαφέρον αναμένονται τα αποτελέσματα του συνεδρίου που θα συνεχιστεί και αύριο Σάββατο 29 Νοεμβρίου.

Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, πρότυπο για την αρχιτεκτονική της παράδοση, την οποία προσπάθησαν να αντιγράψουν όλες οι χώρες της Ευρώπης και του νέου κόσμου, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία, ο μεταπολεμικός μιμητισμός άφησε γκρίζα ίχνη στο αστικό τοπίο. Από την περίοδο του κονστρουκτιβισμού και του Κονσταντίν Μέλνικοφ, οι πολιτικές του πολιτισμού οδήγησαν σε εκτρώματα συνθέσεων γυαλιού και βιομηχανικών υλικών. Το σκληρό μπετόν που κυριάρχησε στην Γαλλία του 1950, με τον Ελβετό Ζανρέ-Γκρι, γνωστό ως Λε Κορμπιζιέ, δείχνει ξένο, μουντό και αταίριαστο στο περιβάλλον του ελληνικού φωτός, αλλά συνεχίζει να “φοριέται”, από “μαθητευόμενους μάγους” της αρχιτεκτονικής αντιγραφής, κυρίως σε δημόσιους χώρους, κτήρια, και ΑΕΙ. Δυστυχώς δεν προβλέπεται ποινή για εγκλήματα αισθητικής και ασχήμιας.