1ο ΕΠΑΛ Δράμας – Σχολείο πρότυπο για σύγχρονες μεθόδους διδασκαλίας

Ένα σχολείο με περγαμηνές στην ευρηματικότητα, το 1^ο ΕΠΑΛ Δράμας, πρωταγωνιστεί με τους μαθητές του σε ρόλο μελλοντικών επιστημόνων.

Επιδεικνύοντας ιδιαίτερο ενδιαφέρον και ευαισθησία για την μαθητική κοινότητα η δημοσιογράφος της ΕΡΤ Τασούλα Κρητικού επισκέφτηκε τα εργαστήρια του σχολείου, όπου οι μαθητές “παίζουν στα δάκτυλα” τις ακτίνες λέιζερ και τα βακτήρια.

Το πιο σημαντικό αρχικά είναι η κατασκευή ενός αυτοσχέδιου λέιζερ από τους μαθητές και το δεύτερο η ιδέα του βομβαρδισμού των βακτηρίων με την ακτινοβολία.

Όπως εξηγεί ο Άγγελος μαθητής της Γ΄ λυκείου, με την προσθήκη αλκοόλης οι ακτίνες λέιζερ προσφέρουν μια εικόνα των βακτηρίων εν κινήσει κάτι που δεν μπορεί να επιτευχθεί με άλλον τρόπο. Η διαφορά με το μικροσκόπιο είναι πως αυτό προσφέρει μια εικόνα, αλλά όχι την κίνηση.

Ο Συμεών Σαχινίδης, πυρηνικός φυσικός, δίνει τον τόνο και την έμπνευση για την δημιουργική σκέψη. «Στόχος είναι να γίνει κατανοητό το μάθημα της βιολογίας, αφού η εκμάθηση μέσω πειραμάτων είναι μια δύσκολη διαδικασία». Ίσως το πιο δύσκολο είναι ο εξοπλισμός που στοιχίζει. «Εμείς κατασκευάσαμε το λέιζερ με μικρό κόστος, αλλά πολύ δουλειά και υπήρξε η συνδρομή υλική και ψυχική από τον διευθυντή του σχολείου».

Το λέιζερ έχει υψηλή ακρίβεια στις παρατηρήσεις και αποτελεί ένα ιδανικό εργαλείο έρευνας του μικρόκοσμου. Όπως αναφέρει ο κ. Σαχινίδης, με τις νέες τεχνικές το μάθημα απλουστεύεται, η διδασκαλία γίνεται αρεστή και οι ζωντανές εικόνες βοηθούν για να προσελκύσουν το ενδιαφέρον των μαθητών, οι οποίοι φαίνεται ότι έχουν όλες τις δυνατότητες να διαπρέψουν στον συγκεκριμένο τομέα.

Ο αόρατος κόσμος των βακτηρίων γίνεται ορατός, οι ιδιότητες γίνονται αντιληπτές και οι διαφορές τους μπορούν να ανοίξουν νέες προοπτικές.

«Μπορούν να δοθούν στα βακτήρια ειδικά φάρμακα και με αυτόν τον τρόπο να στοχεύσουν π.χ. καρκινικούς όγκους». Εφ’ όσον στις σχολικές αίθουσες αποκτούν ενδιαφέρον για την επιστήμη μπορούν να ελιχθούν σε επιλογές υψηλότερου επιπέδου και να ανακαλύψουν το ταλέντο τους, που σε άλλες περιπτώσεις θα χανόταν μέσα στην στεγνή γνώση ενός βιβλίου.

Τον Ιούνιο του 1916, ο Γερμανός Adolar-Hermann Wuppermann χρησιμοποίησε καλλιέργειες βακτηρίων σε γλυκερίνη για να σκορπίσει τον θάνατο. Στην ευρηματικότητα της καταστροφής, οι μαθητές του ΕΠΑΛ απαντούν διανύοντας μια ακριβώς αντίθετη διαδρομή. Επικεντρώνουν την έρευνα τους προκειμένου να βοηθήσουν την ανθρωπότητα.