Ο Νίκος Ζιώγαλας και ο Θοδωρής Μαραντίνης στο χριστουγεννιάτικο «Μουσικό κουτί» της ΕΡΤ1

Ο Νίκος Πορτοκάλογλου και η Ρένα Μόρφη τραγουδούν και ανοίγουν το πιο ξεχωριστό, το πιο φωτεινό χριστουγεννιάτικο «Μουσικό κουτί» μαζί με τον Νίκο Ζιώγαλα και τον Θοδωρή Μαραντίνη, την Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2020, στις 22:00, στην ΕΡΤ1.

Το πιο μελωδικό «Μουσικό κουτί» ανοίγουν στην ΕΡΤ ο Νίκος Πορτοκάλογλου και η Ρένα Μόρφη, μέσα από τη νέα πρωτότυπη εκπομπή της ΕΡΤ1, με καλεσμένους από διαφορετικούς μουσικούς χώρους, οι οποίοι μέσα από απροσδόκητες συνεντεύξεις αποκαλύπτουν την playlist της ζωής τους.

Eπεισόδιο 8ο

Χριστουγεννιάτικο «Μουσικό κουτί» της ΕΡΤ1

με τον Νίκο Ζιώγαλα και τον Θοδωρή Μαραντίνη

Δύο διαφορετικές γενιές τραγουδοποιών συναντιούνται στην εκπομπή, παραδοσιακοί και ροκ ήχοι παντρεύονται κι ένα… αλλιώτικο Christmas party ξεκινά.

 «Το ‘‘Μόνη ξανά δεν θα σ’ αφήσω’’ είναι ένα τραγούδι που γράφτηκε όταν έχασα ένα πολύ αγαπημένο πρόσωπο της οικογένειάς μου. Δεν το έγραψα αμέσως, αλλά μετά από χρόνια, όταν πλέον αισθάνθηκα ότι αποχαιρετούσα αυτό το πρόσωπο» λέει ο Νίκος Ζιώγαλας και εξηγεί  πώς κατέληξε το συγκεκριμένο τραγούδι να γίνει ύμνος της ΑΕΚ, αν και ο ίδιος δεν υπήρξε ποτέ ΑΕΚτζής: «Χτυπάει το τηλέφωνο και μου λέει είμαι ο Ντέμης Νικολαΐδης.

Η αλήθεια είναι ότι ξαφνιάστηκα και λέω πλάκα μου κάνουν! Η πρώτη μου σκέψη ήταν μήπως θέλει να με βάλει να τραγουδήσω με τη Βανδή! Δώσαμε ραντεβού και όταν πήγα άρχισε να μου διαβάζει τους στίχους: ‘‘Ησύχασε η θάλασσα μέσα στα μάτια σου, τα πλοίο φτάνει μες στο λιμάνι… Είναι το πλοίο των προσφύγων που έρχεται με τους πρόσφυγες στο λιμάνι’’ μου εξηγεί…».

Σε ηλικία δεκαπέντε ετών, όταν ζούσε ακόμα στη Βέροια, «κεραυνοβολήθηκε» από τους Beatles και το «Day Tripper» ήταν η αφορμή να ασχοληθεί με τη μουσική: «Είμαι ανεβασμένος πάνω σε ένα δέντρο και μαζεύω μήλα… Στο απέναντι δέντρο είναι ανεβασμένος ένας μεγαλύτερος από μένα και λέμε διάφορα τραγούδια. Κάποια στιγμή, μου φωνάζει ‘‘Νίκο, το ξέρεις αυτό; Και αρχίζει να τραγουδά ‘‘Got a good reason, for taking the easy way out… She was a day tripper, one way ticket, yeah!’‘. Με το δεύτερο yeah μου φεύγουν τα μήλα από τα χέρια!».

Ο Θοδωρής Μαραντίνης, στα δεκαεπτά, γράφει το πρώτο του τραγούδι, ενώ το ταξίδι με τους Onirama ξεκινά την εποχή που ήταν φαντάροι μαζί με τον μπασίστα Διονύση Φραντζή: «Προσπαθώντας να ξεκλέψουμε άδειες στον Στρατό, δηλώσαμε ότι παίζουμε μουσική, τότε τους μουσικούς τούς είχαν πάντα στις εκδηλώσεις… Έτσι χάναμε μέρες, ώρες και κάναμε λούφα… Όταν απολυθήκαμε, ξεκίνησε η δημιουργία του γκρουπ».

Αναφερόμενος στο γεγονός ότι έχουν περάσει είκοσι χρόνια και συνεχίζουν να είναι μαζί, σημειώνει: «Ξεκινήσαμε πολύ χαλαρά, όπως λένε και στη Θεσσαλονίκη και με πολύ χαβαλέ, χωρίς προσδοκία για καριέρα. Γίναμε πολύ καλοί φίλοι, χτίστηκαν γερά θεμέλια για να πατήσουν πάνω όλα τα υπόλοιπα, χωρίς να υπάρχουν ανταγωνισμοί και εγωισμοί. Έτσι, όταν ήρθαν τα δύσκολα, ήμασταν έτοιμοι». Όταν ήταν τριών ετών, οι γονείς του είχαν ντίσκο, πολλά βράδια κοιμόταν σε ένα μικρό διπλανό δωμάτιο και άλλα εμφανιζόταν στην πίστα: «Έχω φωτογραφίες που βγαίνω στην πίστα χορεύοντας, παίρνω το μικρόφωνο και τραγουδάω πολύ ντίσκο. Θυμάμαι ζητούσα το ‘‘Hot Stuff ’’ της Donna Summer… Ο Elvis, όμως, ήταν η πρώτη μου μεγάλη επιρροή, γιατί κατάλαβα ότι εκεί υπάρχει ηλεκτρισμός και ένταση!».

Χριστουγεννιάτικες αναμνήσεις έρχονται στο φως και η συναυλία ξεκινά! Στο Juke box ακούγονται μοναδικές διασκευές: Come together & Βασιλικός, Βάλε μου δύσκολα, Jumpin’ Jack flash, Μη μου μιλάτε σήμερα, We wish you a merry Christmas & Jingle Bells, Το ξέρω θα ‘ρθεις, Ο ύμνος των μαύρων σκυλιών, Βασιλική…

Γιατί η μουσική πάντα θα φωτίζει τις καρδιές!