γράφει ο Νάσος Μπράτσος
Το σύνθημα που επιλέχθηκε σαν τίτλος φωνάχτηκε κατά τη διάρκεια της μεγάλης κινητοποίησης της Τρίτης 5 Ιουλίου στην Πάτρα, με διεκδίκηση την οριστική παραχώρηση της παραλιακής ζώνης στο Δήμο Πατρέων. Η πρόσφατη δήλωση του Υπ. Επικρατείας Α. Φλαμπουράρη για αποδοχή του αιτήματος, μένει να συγκεκριμενοποιηθεί χρονικά και να δημοσιοποιηθούν οι όροι και ο τρόπος παραχώρησης, ώστε να φύγει και η ανησυχία των πατρινών για πιθανές υπαναχωρήσεις.
Σημειώνουμε λοιπόν:
-H αναμόρφωση της πλαζ και η δωρεάν χρήση της από τους πολίτες.
-Η συνεχής διοργάνωση πολιτιστικών και αθλητικών δραστηριοτήτων στο χώρο, με ιδιαίτερη συμμετοχή του μαθητικού στοιχείου (δείτε ΕΔΩ και ΕΔΩ) αλλά και θερινού κινηματογράφου (δείτε ΕΔΩ).
-H λειτουργία κατασκήνωσης με κοινωνικά – οικονομικά κριτήρια (δείτε ΕΔΩ).
-Η αξιοποίηση παρατημένων κτηρίων, τα οποία ο Δήμος έχει νοικιάσει για χρήσεις εστίασης, προσφέροντας έτσι “υποδομή” για πολύωρη παραμονή των πολιτών στην πλαζ το καλοκαίρι και επισκέψεις εκτός της θερινής περιόδου.
-Εκκρεμεί η αξιοποίηση του κοντινού στην πλαζ χώρου, του παλιού κολυμβητηρίου, που και για εκεί υπάρχουν σοβαρά σχέδια αξιοποίησής του, όταν για χρόνια είχε πλήρως εγκαταληφθεί και ήταν σκουπιδότοπος.
-Εκεί λοιπόν που για χρόνια βασίλευε η εγκατάλειψη και η απαξίωση, “ορίμαζαν” οι σύνθήκες για να διαμορφωθεί η αντίληψη “ας αξιοποιηθούν και ας γίνει ό,τι νάναι, αφού σκουπιδότοποι είναι”. Δεν έλειψαν και οι “παρενοχλήσεις” προς το Δήμο Πατρέων, όπου άνοιγε τη χρήση χώρων για την τοπική κοινωνία. Ποιοί και γιατί λοιπόν ζορίστηκαν;
Το έχουμε δει το “έργο” και σε γειτονιές της Αθήνας, που παρατήθηκαν, έπεσε η αξία τους και ακολούθως αγοράστηκαν σε χαμηλή τιμή και έγιναν “διασκεδασουπόλεις”, μόνο που σήμερα για να διασκεδάσεις χρειάζονται και χρήματα και γιατί άραγε η διασκέδαση και η διάθεση του ελεύθερου χρόνου σε ψυχαγωγικές δραστηριότητες να είναι “προνόμιο”, μόνο για όσους έχουν την οικονομική άνεση να την “αγοράσουν”;