Οι «101 Ελληνικές Ταινίες που πρέπει να δεις πριν Πεθάνεις» του Δημήτρη Κολιοδήμου

Πριν λίγο καιρό, από τις εκδόσεις ΟΞΥ, ο Δημήτρης Κολιοδήμος είχε κυκλοφορήσει ένα βιβλίο για τις 101 ταινίες που πρέπει να πεθάνεις πριν τις δεις. Πριν λίγες μέρες, αυτό το βιβλίο απέκτησε αδελφάκι τις «101 Ελληνικές Ταινίες που πρέπει να δεις πριν Πεθάνεις».

Τελείως απενοχοποιημένα, ο γνωστός θεωρητικός και αναλυτής ταινιών είδους, διαλέγει ελληνικές ταινίες διεθνούς καταξίωσης αλλά και «μαύρα πρόβατα», προβάλλοντάς τα κυρίως απενοχοποιημένα και με θετικό πρόσημο, καθώς κάποια στιγμή οι θεατές πρέπει να τα αγκαλιάζουν με την ίδια ισότιμη ζέση.

Άφοβα θα συναντηθούν ταινίες του Ντασέν και του Δαλιανίδη, της Μαρκετάκη και του Σμαραγδή, του Παπακαλιάτης και του Κούνδουρου, του Σακελλάριου και του Μαστοράκη. Αντίστοιχα η Βουγιουκλάκη συναντά την Καρέζη, ο Σεφερλής τον Ηλιόπουλο, ο Βέγγος τον Χάρυ Κλιν.

Ταινίες γυρισμένες μέσα σ’ ένα χρονικό διάστημα 90 ετών, από το 1931 (Δάφνις και Χλόη) μέχρι και το 2020 (Η μπαλάντα της τρύπιας καρδιάς) επιβεβαιώνουν πως ο κινηματογράφος είναι μια αγκαλιά για όλους και κάθε ταινία έχει το κοινό της.

Αναλυτικότερα οι 101 ταινίες που αναφέρονται στο βιβλίο είναι οι ακόλουθες:

«Αδέρφια μου, αλήτες, πουλιά», «Αμάρτησα για το παιδί μου», «Αναζητώντας τον Χέντριξ», «Αναπαράσταση», «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο», «Ο άνθρωπος του τραίνου», «Οι απέναντι», «Από την άκρη της πόλης», «Απουσίες», «Άρπα colla», «Βαλκανιζατέρ», «Βιο-γραφία», «Οι βοσκοί», «Γάμος στο Περιθώριο», «Ο γιος του Τσάρλυ», «Γλυκιά συμμορία», «Η γυναίκα της πρώτης σελίδας», «Δάφνις και Χλόη», «Το δέντρο που πληγώναμε», «Διαγωγή… μηδέν!», «Ο δράκος», «Ο Δράκουλας των Εξαρχείων», «Έγκλημα στα παρασκήνια», «Ένας άλλος κόσμος», «Ενήλικοι στην αίθουσα», «Έτερος εγώ», «Ευδοκία», «Εφιάλτης», «Ηλέκτρα», «Ο Ηλίας του 16ου», «Ο θίασος», «Θου-Βου: Φαλακρός πράκτωρ, επιχείρησις Γης μαδιάμ», «Ιστορία μιας κάλπικης λίρας», «Το κακό», «Κατάχρησις εξουσίας», «Κατήφορος», «Κάτι να καίη», «Κιέριον», «Τα κίτρινα γάντια», «Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο Κοντός», «Τα κόκκινα φανάρια», «Οι κυρίες της αυλής», «Ληστεία στην Αθήνα», «Η λίμνη των πόθων», «Ο λουστράκος», «Μανταλένα», «Η μάσκα του Διαβόλου», «Ματωμένο ηλιοβασίλεμμα», «Μαύρη γη», «Με τη λάμψη στα μάτια», «Ο μεθύστακας», «Μια ζωή την έχουμε!», «Μοντέλο», «Bios + πολιτεία», «Η μπαλάντα της τρύπιας καρδιάς», «Το μπλόκο», «Νεκρή πολιτεία», «Νοκ άουτ», «Η νύχτα με τη Σιλένα», «Ξαφνικός έρωτας», «Ξένια», «Ξεριζωμένη γενηά», «Το ξύλο βγήκε απ’ τον Παράδεισο», «Το ξυπόλητο τάγμα», «Όλγα Ρόμπαρντς», «Ο οργασμός της αγελάδας», «Ουρανός», «Τα παιδιά της Χελιδόνας», «Παραγγελιά!», «Πέτρινα χρόνια», «Πικρό ψωμί», «Πολίτικη κουζίνα», «Ποτέ την Κυριακή», «Ρεβάνς», «Ρεμπέτικο», «Ρεπό», «Σάντα Τσικίτα», «Sex… 13 μποφώρ!», «Singapore Sling: Ο άνθρωπος που αγάπησε ένα πτώμα», «Στέλλα», «Στη σκιά του φόβου», «Στρέλλα», «Συνοικία το Όνειρο», «Οι σφαίρες δεν γυρίζουν πίσω», «Ταξίδι του μέλιτος», «Ο ταξιδιώτης του χρόνου», «Το τελευταίο στοίχημα», «Τέλος εποχής», «Της κακομοίρας», «Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση;», «Η τιμή της αγάπης», «Το τραγούδι της επιστροφής», «Υπάρχει και φιλότιμο», «Ο φόβος», «Η φωνή της καρδιάς», «Χαλβάη 5-0», «Χάρρυ Κλυνν: Αλαλούμ», «1922», «Τα χρώματα της ίριδος», «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο», «Η ωραία των Αθηνών», «Ευρετήριο σκηνοθετών».

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο συγγραφέας αγαπούσε τις λίστες πολύ προτού γίνουν της μόδας από το Tik-Tok και το Facebook καθώς το 1991 είχε κυκλοφορήσει το «365 Νύχτες Τρόμου», ένα βιβλίο που διάλεγε μια ταινία τρόμου για κάθε μέρα του έτους, ακόμα και των δίσεκτων.