Λίνα Βερτμίλερ: Όλα υπερμεγέθη γιατί η ζωή είναι μικρή (video)

Η Λίνα Βερτμίλερ χαρακτηρίζεται από την υπερβολή: μεγάλοι τίτλοι, υπερβολικές καταστάσεις, ακόμα πιο υπερμεγέθες ταλέντο.

Όλα αυτά για μια ζωή μικρή, αφού στα 93 χρόνια της η δημιουργική της διάθεση ήταν σε σταθερά κλιμακούμενη αύξηση…

Μέχρι σήμερα, που έφυγε από τη ζωή.

Γεννημένη στις 14 Αυγούστου του 1928, προσέφερε στον κινηματογράφο μια ουσιαστικά φεμινιστική ματιά, έκανε έντονη κριτική στη δήθεν σοφιστικέ ιταλική ελίτ, έβαλε το σεξ να πρωταγωνιστεί κρίνοντας την πολιτική, τα ήθη, τα έθιμα και τις ανάγκες ανδρών και γυναικών. Με αριστοφανική διάθεση, η γυναίκα, άλλοτε κακομαθημένη και άλλοτε δυναμική, χρησιμοποιεί το σώμα στις καλλιτεχνικές δημιουργίες της για να αναβαθμίσει την αξία του.

Ήταν η πρώτη υποψήφια για Όσκαρ γυναίκα σκηνοθέτις στην ιστορία του θεσμού, οι ταινίες της πολλές φορές αποτελούσαν την επίσημη πρόταση της Ιταλίας για αυτή την εξέχουσα διάκριση και στην ίδια απονεμήθηκε τιμητικό Όσκαρ για τη συνολική καριέρα της το 2020.

Είχε επίσης κερδίσει δύο χρυσές σφαίρες, η πιο πρόσφατη το 2009 για τη συνολική καριέρα της.

Μια καριέρα με επεξηγηματικούς τίτλους

Πείραγμα όμως με σαρδόνια διάθεση έκανε στο τότε ιταλικό κινηματογραφόφιλο κοινό με μακροσκελείς τίτλους που έφταναν στα όρια να προσβάλουν τη νοημοσύνη τους.

Καθόλου αδικαιολόγητα οι Ιταλοί θεωρητικοί του κινηματογράφου απελπίζονταν από τους μακροσκελείς τίτλους ταινιών της. Μερικοί από αυτούς, οι ακόλουθοι: Mimì metallurgico ferito nell’onore (1972) που είχε αποδοθεί στα Ελληνικά «Μίμης, ο Σιδεράς», Film d’amore e d’anarchia, ovvero ‘stamattina alle 10 in via dei Fiori nella nota casa di tolleranza… (1973) με ελληνική απόδοση «Ιστορία Έρωτα και Αναρχίας», Travolti da un insolito destino nell’azzurro mare d’agosto (1974) γνωστό και ως «Η Κυρία και ο Ναύτης», La fine del mondo nel nostro solito letto in una notte piena di pioggia (1978), Scherzo del destino in agguato dietro l’angolo come un brigante da strada (1983) και φυσικά μια ταινία που μας αναφέρει στον τίτλο κάπου ανάμεσα στις 13 λέξεις που το απαρτίζουν, το Notte d’estate con profilo greco, occhi a mandorla e odore di basilico (1986) (το οποίο μεταφράζεται ως Νύχτα καλοκαιριού με ελληνικό προφίλ, αμυγδαλωτά μάτια και μυρωδιά βασιλικού).

Ίσως όμως όλο αυτό το έξυπνο μακροχρόνιο παιχνίδι να μην ήταν μόνο μια κριτική στον ρηχό ιταλικό κινηματογράφο της εποχής ή τους ψευτοκουλτουριάριδες κριτικούς, αλλά και ένα πείραγμα στον ίδιο τον εαυτό της, αφού το πλήρες όνομά της ήταν Αρκάντζελα Φελίτσε Ασούντα Βερτμίλερ φον Ελγκ Εσπανιόλ φον Μπραουάιχ.

Σκηνή, οθόνη, ζωή

Η Βερτμίλερ είχε ασχοληθεί με αρκετές μορφές τέχνης. Αγαπημένη της όμως δεν ήταν ο κινηματογράφος αλλά το θέατρο. Πολλές παραστάσεις της μεταφέρονταν σε φεστιβάλ και θεσμούς σε όλο τον κόσμο. Στη θεατρική σκηνή τη χαρακτήριζε το μπαρόκ, η υπερβολή και φυσικά το χιούμορ.