Κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Το 1908 παρέλασαν 15.000 γυναίκες στους δρόμους της Νέας Υόρκης ζητώντας λιγότερες ώρες εργασίας, καλύτερους μισθούς και δικαίωμα ψήφου. Υιοθέτησαν το σύνθημα «Ψωμί και τριαντάφυλλα». Το ψωμί ως σύμβολο της οικονομικής ασφάλειας και τα τριαντάφυλλα ως σύμβολο της καλύτερης ποιότητας ζωής.
Η αστυνομία επιτέθηκε και διέλυσε βίαια το πλήθος των λευκοντυμένων γυναικών, όμως το εργατικό κίνημα είχε ήδη γεννηθεί. Δυο χρόνια αργότερα, οι γυναίκες που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις οργάνωσαν το πρώτο εργατικό σωματείο γυναικών και συνέχισαν τον αγώνα για τη χειραφέτηση τους.
Η πρώτη Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε στις 28 Φεβρουαρίου του 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή.
Η Κλάρα Τσέτκιν, μια από τις μεγαλύτερες γυναικείες φυσιογνωμίες του παγκόσμιου εργατικού επαναστατικού κινήματος, πρότεινε στη Β’ Διεθνή Συνδιάσκεψη των σοσιαλιστριών γυναικών να εορτάζεται κάθε χρόνο αυτή η μέρα ως επέτειος για την ηρωική θυσία των απεργών εργατριών γυναικών.
Οι Μαρξ και Ένγκελς και στη συνέχεια ο Λένιν απέδειξαν ότι η απελευθέρωση της γυναίκας από την ταξική εκμετάλλευση και τη διπλή καταπίεση, η πραγματική ισοτιμία της με τον άντρα μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο με την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Στις 8 Μαρτίου γιορτάζουμε το θάρρος και την αποφασιστικότητα των γυναικών. Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής επανάστασης οι γυναίκες του Παρισιού ζητούσαν «ελευθερία, ισότητα, αδελφότητα» στις Βερσαλίες. Η γιορτή ουσιαστικά αφορά στους αγώνες συνηθισμένων γυναικών, που με το θάρρος και την αποφασιστικότητα τους έγραψαν ιστορία.
Οι 12 Αγωνίστριες του αφιερώματος για τα Δικαιώματα των Γυναικών και οι ταινίες προς τιμήν τους
Κάθλιν Νιλ Κλέβερ,
«The Black Power Mixtape, 1967-1975» (2011), 94′
Η ταινία εξετάζει την εξέλιξη του κινήματος της Black Power στην αμερικανική κοινωνία από το 1967 έως το 1975, όπως προβλήθηκε από Σουηδούς δημοσιογράφους και κινηματογραφιστές. Περιλαμβάνει πλάνα του κινήματος που τραβήχτηκαν από Σουηδούς δημοσιογράφους στις Ηνωμένες Πολιτείες εκείνη την εποχή, με τις εμφανίσεις των Angela Davis , Bobby Seale , Huey P. Newton , Eldridge Cleaver και άλλων ακτιβιστών, καλλιτεχνών και ηγετών στο κέντρο του κινήματος.
Ναντέζντα Κρούπσκαγια,
«Nadezhda», (1973), 97′
Η ταινία μιλά για την παιδική ηλικία και τη νεολαία της συζύγου, φίλης και στρατιωτικού συμμάχου της ιδρυτή της χώρας των Σοβιετικών Nadezhda Konstantinovna Krupskaya. Η κύρια προσοχή στην ταινία δίνεται στη συμμετοχή ενός νεαρού επαναστάτη στην οργάνωση του αγώνα των εργατών της Αγίας Πετρούπολης για τα δικαιώματά τους, ενάντια στην απολυταρχία.
Κωνσταντία Mαρκιέβιτς,
«The Irish Revolution» (2019), 99′
Μετά την αποτυχημένη εξέγερση του 1916, η επαναστατική Ιρλανδία αναδιοργάνωσε και επινόησε νέες τακτικές που θα οδηγούσαν τελικά στην ανεξαρτησία της χώρας. Τόσο σημαντικές προσωπικότητες όπως ο Michael Collins και ο Éamon de Valera εμφανίστηκαν στην παγκόσμια σκηνή των μέσων ενημέρωσης ως ηγέτες του ιρλανδικού επαναστατικού αγώνα, αντιμετωπίζοντας βρετανούς πολιτικούς βαρείς όπως ο Winston Churchill και ο Lloyd George. Οι τακτικές, τόσο στον ανταρτοπόλεμο όσο και στη ριζοσπαστικοποίηση του ιρλανδικού πληθυσμού, θα ανάγκασαν τελικά μια Βρετανική αποχώρηση και μια συνθήκη που θα οδηγούσε σε ένα ανεξάρτητο ιρλανδικό κράτος.
Σόφι Σολ,
«Sophie Scholl – The Final Days / Sophie Scholl – Die letzten Tage» (2005), 120′
Η Σόφι Σολ, μέλος της παράνομης αντιναζιστικής φοιτητικής οργάνωσης Λευκό Ρόδο, συλλαμβάνεται μαζί με τον αδελφό της το Φεβρουάριο του 1943 καθώς μοιράζουν αντιπολεμικές προκηρύξεις. Ανακρίνεται από την Γκεστάπο και μέσα σε τέσσερις ημέρες καταδικάζεται σε θάνατο. Αργυρή άρκτος σκηνοθεσίας και γυναικείας ερμηνείας στο Φεστιβάλ Βερολίνου 2005.
Σίλια Σάντσες,
Short Documentary, 27′
Βίλμα Εσπίν Γιγιόις,
Documentary, 103′
Ντολόρες Ιμπάρρουρι,
«The Spanish Earth / Η γη της Ισπανίας» (1937) 52′
Χρονικό των γεγονότων του ισπανκού εμφυλίου πολέμου με αφηγητή τον Έρνεστ Χέμινγουεϊ.
Κλάρα Τσέτκιν,
Short Documentary
Άντζελα Ντέιβις,
«Free Angela and All Political Prisoners / Ελευθερία στην Άντζελα και στους άλλους πολιτικούς κρατούμενους» (2012), 102′
Ένα ντοκιμαντέρ που εξιστορεί τη ζωή της νεαρής καθηγήτριας κολεγίου Angela Davis και πώς ο κοινωνικός ακτιβισμός της την εμπλέκει σε μια αποτυχημένη απόπειρα απαγωγής που τελειώνει σε ανταλλαγή πυροβολισμών, τέσσερις νεκρούς και το όνομά της στη λίστα των 10 πιο καταζητούμενων του FBI.
Λέιλα Χάλεντ,
«Leila Khaled The Orange Tree (documentary)», 51′
Ρόζα Λούξεμπουργκ,
«Rosa Luxemburg/ Ρόζα Λούξεμπουργκ» (1986), 120′
Μετά από χρόνια πολιτικής αναταραχής, η Ρόζα Λούξεμπουργκ, ο Καρλ Λίμπκνεχτ και ο Λέο Γιόγκιτς σχηματίζουν ένα επαναστατικό γερμανικό κόμμα, τους Σπαρτακιστές.
Όλγα Μπενάριο,
«Olga/ Όλγα» (2004), 141′
Η ιστορία της Όλγα Μπενάριο, γερμανικής καταγωγής σύζυγο του Βραζιλιάνου κομουνιστή ηγέτη Λουίς Κάρλος Πρέστες, η οποία εκτελέστηκε από τους ναζί το 1942.
Διαβάστε εδώ περισσότερα για τις βιογραφίες των 12 σημαντικών αυτών γυναικών.
STUDIO NEW STAR Art Cinema: Σπάρτης και Σταυροπούλου 33, Πλατεία Αμερικής, τηλ: 210 8640054, 210 8220008
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος