“Κακά τα ψέματα” στο θέατρο Eliart – Aποκλειστικές συνεντεύξεις και video της παράστασης

Οι συντελεστές της θεατρικής παράστασης “Κακά τα ψέματα”, που παρουσιάζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο θέατρο Eliart, δίνουν αποκλειστικές συνεντεύξεις στη Ραδιοτηλεόραση. Μιλούν για τις αντιστάσεις μας στο ψέμα και τον φόβο μας για τις σκληρές αλήθειες της ζωής. Επίσης, μας προσκαλούν να γελάσουμε με την καρδιά μας στην πιο τρελή αλλά αληθινή παράσταση της θεατρικής σεζόν.

Ο Στράτος δεν μπορεί να πει ψέματα. Λέει πάντα την αλήθεια. Φαινομενικά αυτό είναι προτέρημα. Η ζωή, όμως, του απέδειξε ότι οι άνθρωποι δεν είναι πάντα έτοιμοι να την ακούσουν.

Μία κωμωδία με κεντρικό ήρωα τον Στράτο (Τάσος Γιαννόπουλος) και πολλά ακόμη πρόσωπα που εναλλάσσονται και γίνονται “θύματα” της ειλικρίνειάς του (Μαρία Γκάγκωση, Μαρία Νάκου, Διονύσης Στραβοράβδης, Αλέξανδρος Χούντας).

Η αλήθεια πολλές φορές είναι ενοχλητική και δυσκολεύει τις συναναστροφές του αλλά ο Στράτος επιμένει σ’ αυτήν.

Κείμενο-Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Χούντας

Σκηνικά-Κοστούμια: Μάρθα Χαραλαμπίδου

Μουσική εκτέλεση: Ηλίας Σδούκος

Φωτογραφία-Επιμέλεια ήχου: Σπύρος Χούντας

Φωτισμοί: Θανάσης Ρουμελιώτης

Παίζουν (με σειρά εμφάνισης): Τάσος Γιαννόπουλος, Αλέξανδρος Χούντας, Μαρία Νάκου, Διονύσης Στραβοράβδης, Μαρία Γκάγκωση

Παραστάσεις: Κάθε Δευτέρα και Τρίτη, στις 21.15

Θέατρο Eliart (Κωνσταντινουπόλεως 127, Βοτανικός. Τηλ.: 210.3477677)

Διάρκεια: 80 λεπτά

Τιμές εισιτηρίων

• 12 ευρώ (κανονικό)
• 10 (φοιτητικό)
• 8 ευρώ (ανέργων)

Αποκλειστικές συνεντεύξεις στη Ραδιοτηλεόραση

Στη Τζένη Χαραλαμπίδου

Τάσος Γιαννόπουλος –ο ηθοποιός και πρωταγωνιστής της παράστασης μιλάει για το γέλιο, που τόσο ο ίδιος, όσο κι όλοι μας, το έχουμε τόσο ανάγκη….

1. Κύριε Γιαννόπουλε, τελικά τα ψέματα είναι κακά;
   Το ψέμα στη ζωή μας υπάρχει. Βασικώς τα χειρότερα ψέματα είναι εκείνα που λέμε στον ίδιο μας τον εαυτό! Αν είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας,αντιλαμβανόμαστε και βλέπουμε γύρω μας το ψέμα.
2. Πώς προέκυψε η συνεργασία με έναν νεότατο Έλληνα δημιουργό και συγγραφέα;
   Προέκυψε από μια πάρα πολύ καλή και ωραία φιλία κι από μία ιδέα του Αλέξανδρου, στην οποία πίστεψα. Τον γνώριζα ήδη από την πρώτη δική του δουλειά. Καλλιτεχνικά μιλάμε την ίδια ‘’γλώσσα’’ και θέλαμε από καιρό να συνεργαστούμε! Φέτος ήταν η στιγμή!
3. Θεωρείτε ότι απουσιάζει η αλήθεια από τη ζωή μας και ότι ζούμε σ’ έναν κόσμο με ψέματα; 
   Σύμφωνα με τους στίχους της Ε. Παπαγιαννοπούλου στο τραγούδι “Γυάλινος κόσμος”, πιστεύω πως ναι.
4. Πιστεύετε ότι το γέλιο απουσιάζει από τη ζωή μας; Γι’ αυτό στραφήκατε σε μια έξυπνη και γρήγορη κωμωδία; Το κάνω από δική μου ανάγκη. Κι αφού είναι δική μου ανάγκη, πιστεύω ότι είναι και ανάγκη των περισσοτέρων ανθρώπων.
5. Οι Έλληνες θεατές συνεχίζουν να γεμίζουν τα θέατρα παρά την οικονομική κρίση και παρά τα πολλά καθημερινά προβλήματά τους; Τι σας λένε όταν σας συναντούν μετά τις παραστάσεις;  
   Ναι! Συνεχίζουν και μου φαίνεται ελπιδοφόρο που, παρά την οικονομική δεινότητα, προσφέρουν στον εαυτό τους τη χαρά να δουν μια θεατρική παράσταση. Ένας θεατής συγκεκριμένα μου είχε πει “Σ΄ αυτή την εποχή που είμαστε έτσι, πρέπει να καταβάλλετε ακόμα περισσότερη προσπάθεια για να μας κάνετε να γελάσουμε!”.

Μαρία Γκάγκωση –“το έργο αγγίζει πολύ ευαίσθητα θέματα με χιούμορ και αλήθειες που «καίνε»”.

1. Μιλήστε μας για τον ρόλο σας και τα στοιχεία της ηρωίδας που υποδύεστε…
   Αυτό είναι το μυστικό της ομορφιάς αυτής της παράστασης. Όλοι οι ηθοποιοί καλούνται να υπηρετήσουν όχι μόνο έναν αλλά πολλούς ρόλους. Γρήγορες εναλλαγές που κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον θεατών και ηθοποιών.
2. Όταν διαβάσατε πρώτη φορά το σενάριο, τι σκεφτήκατε;  
   Όταν διάβασα πρώτη φορά το κείμενο, σκέφτηκα ότι ο Αλέξανδρος για άλλη μια φορά κατάφερε να αγγίξει πολύ ευαίσθητα θέματα με χιούμορ και αλήθειες που «καίνε».

Διονύσης Στραβοράβδης -“αν απ’ την αλήθεια γελάμε, αυτό σημαίνει ότι είμαστε ακόμα υγιείς”

1. Το έργο είναι μία κωμωδία. Πιστεύετε ότι το γέλιο απουσιάζει από τη ζωή μας; 
   Τον τελευταίο καιρό παρατηρούμε γύρω μας το πρόσωπο του Έλληνα να έχει χάσει την αισιοδοξία του. Όντως, το γέλιο απουσιάζει απ’ τη ζωή μας και εμείς προτείνουμε την παράσταση αυτή σε όλους εκείνους που έχουν την ανάγκη να γελάσουν ή νομίζουν ότι τους λείπει το γέλιο απ΄ την καθημερινότητά τους, να έρθουν να δουν την παράσταση και που ξέρετε… ίσως φύγουν χαμογελαστοί.
2. Εσείς γελάτε επί σκηνής; 
   Επί σκηνής έχω γελάσει αρκετές φορές, αλλά δεν έχει τύχει ακόμα (και το εύχομαι) να μη γελάσω στη συγκεκριμένη παράσταση, γιατί η σχέση μου με τους υπολοίπους συναδέλφους είναι πολλή οικεία και όπως καταλαβαίνετε είναι εύκολο και να έρθει το γέλιο. Έχουν γίνει όμως αρκετές πρόβες και όταν ξεκινάει η παράσταση γίνονται όλα καλοκουρδισμένα και με πολλή αγωνία για να δώσουμε όλοι ότι καλύτερο μπορούμε για την παράσταση.
3. Κωμωδία! Μια κωμωδία για να γελάσουμε με την ψυχή μας ή για να βάλουμε τα κλάματα με τις αφοπλιστικές αλήθειες του που “καίνε”; 
   Σε συνδυασμό και τα δύο πιστεύω. Ο Αλέξανδρος είναι ένας άνθρωπος ο οποίος θέλει πρώτα να περνάει καλά με αυτό που κάνει και έτσι να ευχαριστεί και τους άλλους. Να διασκεδάσει πρώτα ο ίδιος τους χαρακτήρες που γράφει εκείνος και ζωντανεύουν στη σκηνή από όλους εμάς, και στο συγκεκριμένο έργο μέσα απ΄ την αλήθεια των καταστάσεων όλοι εμείς μένουμε λίγο εκτεθειμένοι μέσα απ’  αυτή την αλήθεια. Οπότε το τερπνόν μετά του ωφελίμου. Πάντως, αν απ’ την αλήθεια γελάμε, αυτό σημαίνει ότι είμαστε ακόμα υγιείς.

Αλέξανδρος Χούντας -“Το ψέμα δε με τρομάζει πια. Απλώς με απογοητεύει…”

1. Έχετε γράψει εσείς το έργο. Πώς γεννήθηκε η ιδέα αυτού του κειμένου; 
   Η αλήθεια είναι ότι η γενική ιδέα του έργου υπήρχε από καιρό στο μυαλό μου. Το κείμενο, όμως, γράφτηκε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα και ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που έγραφα και διασκέδαζα με τη διαδικασία παρά τα ατέλειωτα ξενύχτια μπροστά στα χαρτιά και τους υπολογιστές και δεν μπορούσα να σταματήσω. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κεντρικός ήρωας, ο “Στράτος” γράφτηκε για τον Τάσο Γιαννόπουλο, ο οποίος τον “ζωντάνεψε” επί σκηνής ακριβώς όπως τον είχα ονειρευτεί! Τώρα, όσον αφορά στην αλήθεια, ναι! Με απασχολεί πολύ. Κι ο άνθρωπος! Κάποια στιγμιότυπα και σκηνές της παράστασης, μάλιστα, είναι αληθινά γεγονότα. Σίγουρα, όταν κανείς γράφει, αντλεί πληροφορίες και συναισθήματα από τη βιωματική του εμπειρία. Κάποιες φορές πάνω στη σκηνή ακούω το κοινό να γελάει με αυτά που λέγονται και συμβαίνουν νομίζοντας ότι όλα είναι “μυθοπλασία”. Και σκέφτομαι ότι η ζωή είναι πολύ αστεία…
2. Μια κωμωδία για να γελάσουμε με την ψυχή μας ή για να βάλουμε τα κλάματα με τις αφοπλιστικές αλήθειες του οι οποίες μας “καίνε”;
   Κωμωδία γιατί την έχουμε ανάγκη. Όλοι! Το έργο πραγματεύεται την άρνηση της αλήθειας και την απουσία της αυτογνωσίας από τους ανθρώπους! Το κοινό βλέπει πολλές διαφορετικές καταστάσεις, χώρους που εναλλάσσονται αλλά και πολλά διαφορετικά πρόσωπα, τα οποία ουσιαστικά έρχονται σε αμηχανία από την αφοπλιστική ειλικρίνεια του Στράτου και ουσιαστικά βρίσκονται εκτεθειμένοι μπροστά στην αλήθεια. Πίσω από το χιούμορ, φυσικά, κρύβονται πολύ σκληρές αλήθειες. Κλάματα δεν έχουμε! Μόνο γέλιο! Ο κόσμος γελάει πολύ, περνάει καλά και αυτό είναι η καλύτερη πληρωμή για εμάς!
3. Η συγκεκριμένη παράσταση δεν χρησιμοποιεί βωμολοχίες για να βγάλει το γέλιο. Χρησιμοποιεί έξυπνες ατάκες. Οι ήρωες από την άλλη έχουν πολλές ιδιαιτερότητες, και αυτές οι ιδιαιτερότητές τους είναι που μας κάνουν και γελάμε με την καρδιά μας… 
   Η βωμολοχία, για μένα προσωπικά, δεν είναι ούτε κάτι καλό ούτε κάτι κακό. Όταν έχει λόγο ύπαρξης γελάω πολύ. Όχι, όμως όταν βλέπω και ακούω βρισιές με μοναδικό σκοπό ν’ αποσπάσει κανείς το εύκολο και φθηνό γέλιο! Κακά τα ψέματα, το έργο μας δεν έχει ανάγκη τη βωμολοχία. Η δύναμη του βρίσκεται αλλού. Όσο για τους ήρωες… ναι, έχουν πολλές ιδιαιτερότητες και πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και για εμάς τους ίδιους που καλούμαστε να “φωτίσουμε” τους ρόλους αυτούς. Οι ιδιαιτερότητες των ηρώων είναι, δυστυχώς ή ευτυχώς, πολύ οικείες σε όλους μας.
4. Σας τρομάζει η αλήθεια ή περισσότερο το ψέμα;
   Η αλήθεια. Αλλά είναι “φίλη” μου. Το ψέμα δεν με τρομάζει πια. Απλώς με απογοητεύει.
5. Οι Έλληνες θεατές συνεχίζουν να γεμίζουν τα θέατρα παρά την οικονομική κρίση και παρά τα πολλά καθημερινά προβλήματά τους. Το θέατρο στην Ελλάδα αλλά και οι Τέχνες γενικότερα, βρίσκονται σε κρίση;
   Είναι αλήθεια! Κι είμαι ευτυχισμένος γι’ αυτό! Ο κόσμος επιλέγει το θέατρο πια ανάμεσα σε χιλιάδες άλλους τύπους ψυχαγωγίας. Και είναι πολύ σημαντικό ότι στο κοινό αυτό, βλέπει κανείς όλο και περισσότερους νέους ανθρώπους! Επίσης, δίνεται η δυνατότητα σε νέους καλλιτέχνες να εργαστούν στο θέατρο και να δημιουργήσουν. Σε τέτοιες περιόδους ουσιαστικής κρίσης (σε όλα τα επίπεδα), οι Τέχνες ανθίζουν. Η ιστορία, άλλωστε, το έχει αποδείξει. Μπορεί να μην έχουμε πια τη δυνατότητα να απολαμβάνουμε όσα μέχρι πρότινος θεωρούσαμε “δεδομένα”, αλλά η κρίση μάς έχει κάνει και καλό. Γίναμε λίγο πιο ανθρώπινοι, πιο σκεπτόμενοι, πιο επιλεκτικοί. Το ελληνικό κοινό αγαπάει πολύ το θέατρο.
6. Εμπιστευτήκατε για την παράστασή σας νέους ανθρώπους. Πώς βλέπετε τους νέους Έλληνες ηθοποιούς, σκηνοθέτες, σκηνογράφους κ.ά.;
   Μα κι εγώ νέος είμαι! Από τους νεότερους, μάλιστα, της ομάδας. Κι είμαστε και πολύ φίλοι πέρα από συνεργάτες. Ο Τάσος (Γιαννόπουλος) είναι ένας πολύ έμπειρος ηθοποιός, εξαιρετικός συνάδελφος και κατά τη γνώμη μου ένας από τους καλύτερους κωμικούς της γενιάς του. Επίσης, είμαι ευτυχισμένος που δουλεύω με ταλαντούχους συναδέλφους όπως είναι η Μαρία Γκάγκωση, η Μαρία Νάκου και ο Διονύσης Στραβοράβδης. Υπάρχουν αξιόλογοι καλλιτέχνες στην Ελλάδα και νεότεροι αλλά και πιο παλιοί. Στο θέατρο μαθαίνει ο ένας από τον άλλον ανεξάρτητα από τα χρόνια. Σημαντικό πράγμα η εμπειρία αλλά, προσωπικά, πιστεύω πολύ στο ταλέντο. Η εμπειρία του καθενός, αν χρησιμοποιηθεί σωστά, είναι μεγάλη δύναμη. Είχα την τύχη να δουλέψω με πολύ σημαντικούς καλλιτέχνες που μετράνε πολλές δεκαετίες στο σανίδι και οι περισσότεροι από αυτούς μου έδωσαν μαθήματα ζωής με την ταπεινότητα, την εργατικότητα και το ταλέντο τους. Ευχαριστώ τον Θεό που τους συνάντησα στο δρόμο μου!

Μαρία Νάκου -“…είναι κάτι παραπάνω από ευχάριστη και δημιουργική η συνύπαρξη, αφού το γέλιο καλά κρατεί…”

1. Είστε μια παρέα κυρίως νέων ηθοποιών. Μίλησέ μας για τη συνεργασία σας επί σκηνής.
   Με τον Τάσο, τον Αλέξανδρο και τον Διονύση έχω ξανασυνεργαστεί. Τώρα έχω τη χαρά και με τη Μαρία, και είναι κάτι παραπάνω από ευχάριστη και δημιουργική η συνύπαρξη, αφού το γέλιο καλά κρατεί, όπως επίσης κι η ελευθερία έκφρασης -σημαντικό στοιχείο για να μπορέσεις να εξελιχθείς, κυρίως σε αυτή τη δουλειά. Είναι σαν ένα μωσαϊκό, που τα διαφορετικά συστατικά ενώνονται και με τέχνη φτιάχνουν ένα ψηφιδωτό σχήμα, με αντοχές και αξία.
2. Υπάρχει κάποιο στοιχείο στον ρόλο σου ή στο έργο γενικότερα που αντιμετωπίζεις ως πρόκληση;
   Όλο το έργο, κι αυτό που καλούμαστε να κάνουμε, είναι οι εναλλαγές στους ρόλους μας. Καθένας είναι μοναδικός και τελείως διαφορετικός από τον άλλο. Όλο αυτό, στο πλαίσιο μιας ροής με γρήγορο ρυθμό, αφού πρόκειται για κωμωδία, είναι μια πρόκληση. Προσεγγίζω τη γυναίκα από διάφορες οπτικές, όπως μια μάνα που αποστομώνεται από το παιδί της, μια αθώα κοπέλα αλαφροΐσκιωτη αλλά πολύ χαριτωμένη και ανέμελη, αλλά και μια κοπέλα που κάνει τα πάντα για να καταφέρει να ρίξει κάποιον από το πρώτο ραντεβού. Κάθε μία μπορεί να είναι και οι φάσεις της ζωής μια γυναίκας, ή και μια άλλη της πλευρά κάθε φορά. Το έργο από μόνο του είναι η καθαρή ένδειξη τού τι προκαλούμε εμείς στον Στράτο, και πως αυτός με την αλήθεια του πάντα, μας αφοπλίζει, μας σοκάρει και μας απομακρύνει, όντες μη έτοιμοι να την ακούσουμε, φυσικά. Όλα αυτά, με πολύ έξυπνο χιούμορ, μέσα από τη γραφή και τη σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Χούντα.

Μια γεύση από την παράσταση στο παρακάτω video 

Ρεπορτάζ: Τζένη Χαραλαμπίδου