Ο ελληνικός κινηματογράφος είχε την τιμητική του στο φετινό Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λονδίνου. Η ταινία Chevalier της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη απέσπασε το πρώτο βραβείο ως η καλύτερη ταινία του Φεστιβάλ. Το αστέρι του Λονδίνου της ανήκει δικαιωματικά κατά τον πρόεδρο της κριτικής επιτροπής Πάβελ Παβλικόσβκι καθώς, «το Chevalier είναι μία μελέτη πάνω στον ανδρικό ανταγωνισμό μέσα από τα μάτια μίας γενναίας και πρωτότυπης κινηματογραφίστριας». Η Τσαγγάρη, κατάφερε με φορμαλιστική αυστηρότητα και ακαταμάχητο χιούμορ να φτιάξει ένα φιλμ που είναι ταυτόχρονα μία ξεκαρδιστική κωμωδία και μία βαθιά ανησυχητική δήλωση για την κατάσταση στην ανθρωπότητα της Δύσης.» Η ταινία προβλήθηκε στο διαγωνιστικό τμήμα του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λονδίνου σε γεμάτες αίθουσες, με το κοινό να μένει ενθουσιασμένο και προβληματισμένο.
Chevalier
Η κ. Τσαγγάρη προέρχεται από τον πυρήνα αυτού που ονομάστηκε «ελληνικό παράξενο κύμα» από τους ξένους κριτικούς κινηματογράφου. Δεν υπάρχει αλήθεια αρκετά αδίστακτη που να ξεφεύγει από το παρατηρητικό μάτι της σκηνοθέτριας.
Πιστή στην αισθητική του άτοπου, άχρονου και του εννοιολογικού πίσω από φαινομενικά ρεαλιστικές συμπεριφορές σε παράλογες καταστάσεις, τοποθετεί έξι άνδρες σε ένα υπερπολυτελές σκάφος μαζί με τρεις ακόμη άνδρες, μέλη του πληρώματος. Δεν γίνεται σαφές τι ενώνει τους έξι, μόνο ελάχιστες πληροφορίες δίνονται κατά την διάρκεια των διαλόγων μετατρέποντας τους θεατές σε αρχιτέκτονες του παζλ-σεναρίου.
Περνούν τη μέρα τους κάνοντας ψαροντούφεκο, κολυμπώντας, τρώγοντας, συζητώντας για δουλειά, για φαγητό και μαγείρεμα. Το βράδι παίζουν ένα παιχνίδι που γρήγορα το βαριούνται και τότε σκαρφίζονται ένα δικό τους παιχνίδι που το ονομάζουν «Ο Καλύτερος Γενικά». Γρήγορα θα οδηγηθούν σε ακρότητες, ενώ το παιχνίδι δε σταματάει ποτέ. Φτάνουν σε σημείο να «αυτοφυλακιστούν» στο σκάφος έως ότου τελειώσει το παιχνίδι. Θα μπορούσε να είναι θρίλερ. Είναι όμως κωμωδία, μία ειρωνική κωμωδία ή «τραγική κωμωδία» όπως την χαρακτήρισε η σκηνοθέτρια.
Για τον μικρόκοσμο της πολυτελούς και επιλεκτικής απομόνωσης κάποιων αστών, μακριά από την αστική τους καθημερινότητα και με υπογραμμισμένη την γελοιότητα τους. Ο ανταγωνισμός, η ζήλια, οι αδυναμίες του καθένα και οι ιδιαιτερότητες τους μεγεθύνονται όπως είναι «στριμωγμένοι» πάνω σε ένα σκάφος. Όταν δε, το παιχνίδι γίνεται ένα με την ευκαιριακή τους συμβίωση αρχίζουν και οι υπερβολές. Ο διάλογος σε κάποια σημεία είναι σπαρταριστός και εξαρτάται κυρίως από τις ερμηνείες των ηθοποιών.
Όπως είπε η κ. Τσαγγάρη «οι ηθοποιοί αυτοσχεδίαζαν στην διάρκεια των γυρισμάτων προτείνοντας μέρη του παιχνιδιού και αυτό έκανε την δουλειά περισσότερο διασκεδαστική». Όλοι οι ηθοποιοί έδωσαν καλές ερμηνείες αλλά κάποιες απαιτητικές σκηνές του Τζόζεφ (Βαγγέλη Μουρίκη) του Μάκη (Δημήτρη Παπαδημητρίου) αλλά και του Χρήστου (Σάκη Ρουβά), ξεχωρίζουν στην ταινία.
Μπορεί αυτό το λεγόμενο «ελληνικό παράξενο κύμα» κινηματογράφου να μην «παίζει» στο ρεαλιστικό πεδίο που αγαπάνε τα παγκόσμια ταμεία αλλά βάζει στις διεθνείς φεστιβαλικές και μη αίθουσες, κοινό που δεν είχε δει ποτέ ελληνική ταινία. Η ταινία θα προβληθεί στους ελληνικούς κινηματογράφους στις αρχές Νοεμβρίου.
Διεθνής αναγνώριση στον σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο
Το φεστιβάλ όχι μόνο έκλεισε με ελληνικό χρώμα αλλά και άνοιξε με την τελευταία ταινία του Γιώργου Λάνθιμου, The Lobster (Ο Αστακός), η οποία παρουσιάστηκε σε ειδική επίσημη πρεμιέρα με πολλά φλας και αστέρια του διεθνούς κινηματογράφου όπως οι διάσημοι πρωταγωνιστές του, Κόλιν Φάρελ και Ρέιτσελ Βάις. Μπορεί να είναι αγγλόφωνη αλλά σίγουρα η ελληνική υπογραφή του
Λάνθιμου αλλάζει τα δεδομένα του ελληνικού κινηματογράφου. Ο Αστακός προβάλλεται αυτές τις μέρες στους βρετανικού κινηματογράφους και έχει ήδη θετική ανταπόκριση από το πολυπολιτισμικό κοινό του Λονδίνου.
Λίγες μέρες νωρίτερα το Ελληνικό Κέντρο στο Λονδίνο είχε προβάλλει την ταινία Xenia του Πάνου Κούτρα. To Xenia είναι μία ταινία που έκανε και συνεχίζει να κάνει διεθνή καριέρα αφού είναι η ελληνική υποβολή για τα Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας του 2015. Παρά τη σαφή διαφοροποίηση στην κινηματογραφική γραφή μεταξύ του Π. Κούτρα και της ομάδας του Dogtooth και Attenberg, ο ελληνικός κινηματογράφος εξαιτίας αυτών των δημιουργών φαίνεται ότι έχει μπει για τα καλά πλέον στις διεθνείς σκοτεινές αίθουσες. «Έξω πάμε καλά», όπως θα έλεγε και ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Πηγή ΕΡΤ, Ανταπόκριση από το Λονδίνο: Ευδοξία Λυμπέρη
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος