H ομοιοπαθητική (σ.σ.: όμοιον+πάθος) είναι μια θεραπευτική μέθοδος, που εφαρμόζεται κυρίως από γιατρούς και αποσκοπεί στην ενίσχυση του αμυντικού μας συστήματος, με φυσικό τρόπο -με ουσίες που έχει πάρει ο άνθρωπος από τη φύση (ως επί το πλείστον, φυτικά εκχυλίσματα αλλά και άλλες, απλές ουσίες όπως είναι τα άλατα ή ορισμένα ζωικά παράγωγα) σε απειροελάχιστες δόσεις, πράγμα που καθιστά τις ουσίες αυτές εντελώς ακίνδυνες. Επιστήμονες μιλούν στο ert.gr για την Ομοιοπαθητική και την αποτελεσματικότητά της στη θεραπεία ασθενειών και την ενδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Ο πρώτος που έθεσε τις βάσεις της επιστημονικής ιατρικής ήταν ο Ιπποκράτης, θεμελιώνοντας την θεραπευτική αντίληψη δια των αντιθέτων μέσων ” τα ενάντια τοις εναντίοις εισιν ιάματα”, στην οποία στηρίχθηκε το μελλοντικό οικοδόμημα της κλασσικής ιατρικής και όπως επίσης και την θεραπευτική αντίληψη “τα όμοια των ομοίων εισίν ιάματα”. Κατά την αρχαιότητα η αντίληψη για τον άνθρωπο ήταν ολιστική δηλαδή “νους υγιής εν σώματι υγιή”.
Το 1796, ο Samuel Ηahnemann, που ήταν μελετητής της Ιπποκρατικής παράδοσης και της σύγχρονης φαρμακευτικής βιβλιογραφίας, παρατήρησε ότι εικόνες φαρμάκων παρουσίαζαν ομοιότητα στα συμπτώματα με πολλά νοσολογικά σύνδρομα της εποχής του. Ιδιαίτερα προβληματίστηκε με την κιγχόνη, ένα φάρμακο με πυρετογόνους ιδιότητες που προβλημάτισε την ιατρική σκέψη για την θεραπεία δια των αντιθέτων της εποχής με τα θεραπευτικά αποτελέσματα στους ελώδεις πυρετούς. Η ομοιοπαθητική θεραπευτική θεμελιώθηκε, όπως κάθε επιστήμη, μέσα από πολυετείς παρατηρήσεις του Ηahnemann, την πειραματική απόδειξη στον εαυτό του και σε υγιείς συνεργάτες του και στηρίζεται σε νόμους και αρχές που διέπουν την λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού.
Βασική αρχή της ομοιοπαθητικής είναι ο θεραπευτικός νόμος “τα όμοια θεραπεύονται με τα 
όμοια”, δηλαδή η φαρμακευτική ουσία που μπορεί να προκαλέσει μια τεχνητή φαρμακευτική νόσηση στον ανθρώπινο οργανισμό, μπορεί επίσης να θεραπεύσει και την όμοια φυσική νόσησή του.
Όπως εξηγεί στο ert.gr ο ομοιοπαθητικός γιατρός και τέως καθηγητής στο μεταπτυχιακό τμήμα Ομοιοπαθητικής του πανεπιστημίου Αιγαίου, Θέμις Οικονομίδης, η ομοιοπαθητική μέθοδος δεν είναι αποτελεσματική μόνο στους ενηλίκους, αλλά ταιριάζει κατεξοχήν στα παιδιά, καθώς ο οργανισμός τους δεν έχει προλάβει ακόμα να επιβαρυνθεί από χημικά φάρμακα, οπότε είναι πιο δεκτικός στη μέθοδο της Ομοιοπαθητικής.
Απαντήσεις για το πότε, σε ποιες περιπτώσεις και υπό ποιες προϋποθέσεις ζητάμε τη βοήθεια του ομοιοπαθητικού γιατρού δίνει ο Θέμις Οικονομίδης στο Πρώτο Πρόγραμμα.
Σήμερα, η Ομοιοπαθητική ως διακριτό σύστημα ιατρικής αναγνωρίζεται, σε ό,τι αφορά στην Ε.Ε., από τον νόμο στο Βέλγιο (1999), τη Βουλγαρία (2005), τη Γερμανία (1998), την Ουγγαρία (1997), τη Λιθουανία (1997), την Πορτογαλία (2003), τη Ρουμανία (1981), τη Σλοβενία (2007) και το Ηνωμένο Βασίλειο (1950).
Η ομοιοπαθητική στην Ευρώπη έχει ανάγκη ενεργούς συμμετοχής όλων των επιστημόνων του χώρου της Υγείας για την αναγνώρισή της, για την νομοθέτησή της και την κατοχύρωσή της, για την ανάπτυξη και μεθόδευση της κλινικής παρατήρησης και την σκόπευση της δράσης της.
Ρεπορτάζ: Τζένη Χαραλαμπίδου
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος