Υπήρχαν νεκροί στο Πολυτεχνείο; Οι γονείς τους απαντούν, μέσα από συγκλονιστικές μαρτυρίες (video)

Πενήντα χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, αποδεικνύεται πόση ανάγκη υπάρχει να μην ξεχάσουμε… Σε ερώτηση σχετικά με τους νεκρούς του Πολυτεχνείου σε πρόσφατη έρευνα του Ινστιτούτου Eteron, το 10,7% των Ελλήνων και Ελληνίδων συμμετεχόντων απαντά ότι δεν υπήρξαν νεκροί, ενώ το 13,3% δεν γνωρίζει / δεν απαντά.

Παραθέτουμε λοιπόν ως δική μας απάντηση, ένα απόσπασμα από την εκπομπή της ΕΡΤ «Εδώ και Σήμερα – Θυμάμαι…» (1986) σε σκηνοθεσία Σταύρου Στρατηγάκου, με θέμα τα δραματικά γεγονότα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, όπου γονείς δύο νεαρών που έχασαν τη ζωή τους, καταθέτουν τις μαρτυρίες τους.

Ο Γιάννης Κομνηνός, πατέρας του του 17χρονου Διομήδη Κομνηνού, ο οποίος σκοτώθηκε με σφαίρα στην καρδιά στη συμβολή των οδών Αβέρωφ και Μάρνη, στα γεγονότα του Πολυτεχνείου το 1973, ξεδιπλώνει μπροστά στον φακό το πώς βίωσε τις πρώτες ώρες μετά την απώλεια του παιδιού του.

«Σε κάποιο δελτίο ειδήσεων ανήγγειλαν τα ονόματα των πρώτων νεκρών. Τα άκουσαν άλλοι, φίλοι, και με πήραν δύο τηλέφωνο. Ο πρώτος με αναφιλητά μου είπε «κάτσε κάτω να σου πω μια είδηση, φοβερή, φρικτή»… Από την άλλη κιόλας μέρα, με το ξημέρωμα, άρχισα να τρέχω στις στρατιωτικές αρχές. Έφτασα τελοσπάντων κάποια στιγμή με μία άδεια στην οδό Μασσαλίας, όπου ήταν το νεκροτομείο, και ήταν μέσα ο Καψάσκης, ο ιατροδικαστής και οι βοηθοί του. Έπρεπε να γίνει η αναγνώριση του πτώματος. Με οδήγησαν στον θάλαμο με τα ψυγεία, άνοιξαν ένα συρτάρι και έβγαλαν κατεψυγμένο τον Διομήδη. Γυμνός, φυσικά. Με ανοιχτά μάτια. Και στο στήθος του, η σφαίρα. Γύρω γύρω πυρίτης. Διατήρησα μία κτηνώδη ψυχραιμία και ζήτησα ένα ψαλίδι. “Τι το θέλετε;” Να κόψω μια τούφα από τα μαλλιά του! Έσκυψα, φίλησα τον γιο μου στα μάτια του και στην πληγή του και αποχώρησα. Ένας αστυνομικός μου λέει «αχ, αυτά τα παιδιά! Δεν ακούνε…» Ήταν η δική του εκδοχή.»

Στο απόσπασμα της εκπομπής η Ανθή Μυρογιάννη, μητέρα του μητέρα του 20χρονου σπουδαστή Μιχάλη Μυρογιάννη, ο οποίος εκτελέστηκε εν ψυχρώ, με σφαίρα στο κεφάλι, από τον ταγματάρχη Νικόλαο Ντερτιλή στη συμβολή των οδών Στουρνάρη και Πατησίων, μιλάει για την προσπάθεια αγνώστων να την εξαγοράσουν για να σιωπήσει σχετικά με τον χαμό του παιδιού της.

«Πήραμε ένα τηλεφώνημα και μου είπανε “κυρία Μυρογιάννη” – μου μίλησε αυτός, δεν θα ξεχάσω, τόσο ωραία – “ό,τι έγινε για το παιδί σας έγινε. Δεν μπορεί να διορθωθεί τίποτα. Μπορείτε τώρα να εξασφαλίσετε το οικονομικό πρόβλημα, να ζήσετε βασίλισσα! Όσα χρήματα θελήσετε θα σας δώσουμε, αρκεί να μην μιλήσετε όταν γίνει το δικαστήριο”».

Δείτε εδώ ολόκληρη την εκπομπή από το Αρχειο της ΕΡΤ.

Η λίστα των τεκμηριωμένων νεκρών του Πολυτεχνείου*

• Δημήτρης Θεοδώρας (5,5 ετών)
• Αλέξανδρος Σπαρτίδης (16 ετών)
• Βασιλική Μπεκιάρη (17 ετών)
• Διομήδης Κομνηνός (17 ετών)
• Στυλιανός Καραγεώργης (19 ετών)
• Μιχαήλ Μυρογιάννης (20 ετών)
• Τόριλ Μαργκρέτα Ένγκελαντ (22 ετών)
• Ιωάννης Μικρώνης (22 ετών)
• Γεώργιος Σαμούρης (22 ετών)
• Μάρκος Καραμανής (23 ετών)
• Νικόλαος Μαρκούλης (24 ετών)
• Βασίλειος Φάμελλος (26 ετών)
• Σπύρος Μαρίνος (31 ετών)
• Δημήτριος Κυριακόπουλος (35 ετών)
• Αλέξανδρος Βασίλειος Καράκας (43 ετών)
• Κυριάκος Παντελεάκης (44 ετών)
• Γεώργιος Γεριτσίδης (47 ετών)
• Ευστάθιος Κολινιάτης (47 ετών)
• Σπυρίδων Κοντομάρης (57 ετών)
• Μιχαήλ Σωκράτης (57 ετών)
• Αλέξανδρος Παπαθανασίου (59 ετών)
• Δημήτριος Παπαϊωάννου (60 ετών)
• Ανδρέας Κούμπος (63 ετών)
• Αικατερίνη Αργυροπούλου (76 ετών)

* Λ. Καλλιβρετάκης, «Πολυτεχνείο ’73: Το ζήτημα των θυμάτων: Νεκροί και τραυματίες», στο Πολυτεχνείο ’73: ρεπορτάζ με την Ιστορία: Οι μαρτυρίες, οι φοιτητικές αντιδικτατορικές οργανώσεις, τα ντοκουμέντα. Δοκίμιο Ιστορίας 55. Β. Αθήνα: 2004, Εκδόσεις Φιλιππότης, σσ. 38–55.

Τα επιμέρους περιστατικά των δολοφονιών, μέσα από μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων και συγγενών των θυμάτων, περιγράφονται στο εκτενές αφιέρωμα στους Νεκρούς του Πολυτεχνείου, της «Μηχανής του Χρόνου», το οποίο μπορείτε να δείτε εδώ.